AMAÇ: Bu yazýda, düþük dozlu hormon tedavisi (HT) ve raloksifenin tiroid hormonlarý, glikoz metabolizmasý ve serum lipidleri üzerindeki etkinlikleri karþýlaþtýrýldý.
YÖNTEMLER: Postmenopozda 100 kadýn çalýþmaya dahil edildi, 90’ý çalýþmayý tamamladý. Kadýnlara 3 ay boyunca düþük dozlu HT (grup I), raloksifen (grup II) ve kalsiyum-D3 (grup III) verildi. Hastalar tiroid hormonlarý, glikoz ve kan lipid düzeyleri deðiþimleri açýsýndan deðerlendirildi. Verilerin deðerlendirilmesinde eþleþtirilmiþ t, ANOVA, ki-kare, Kruskal-Wallis, Dunn’s çoklu karþýlaþtýrma testi kullanýldý. Anlamlýlýk p≤0,05 düzeyinde kabul edildi.
BULGULAR: HDL kolesterol (p=0,006), trigliserid (p=0,047), açlýk kan þekeri (AKÞ) (p=0,001) ve HbA1C’de (p=0,039) grup II’de anlamlý düþme gözlendi. LDL ve total kolesterolde ise hem grup I, hem de grup II’de anlamlý düþme saptandý. Tüm gruplarda tiroid hormon düzeylerinde anlamlý bir deðiþiklik saptanmadý. Tedavi öncesi-sonrasý deðiþim farkýna göre grup II’de Kupperman indeksi, TSH, AKÞ, HbA1C ve total kolesteroldeki azalma; grup I’de ise Kupperman indeksi, endometrial kalýnlýk, HbA1C, total ve LDL kolesteroldeki azalma ile HDL kolesteroldeki artýþ grup III’e göre anlamlý bulundu (p<0,05).
SONUÇ: Postmenopozdaki hastalarda hem düþük dozlu HT hem de raloksifen yan etkisi düþük, glikoz metabolizmasýný ve tiroid hormonlarýný etkilemeyen, lipid profiline olumlu etkileri olan ilaçlardýr.

AMAÇ: Glokom þüphesi olan ya da yeni taný almýþ glokom hastalarýnda kýsa dalga boyu otomatik perimetrenin olasý görme alaný kayýplarýnýn baþlangýcýný ve yerini öngörmedeki etkinliði araþtýrýldý.
YÖNTEMLER: Çalýþma grubuna Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Glokom Birimi’nde takip edilen 30-60 yaþ arasý 17 hastanýn (6 erkek, 11 kadýn) 34 gözü dahil edildi. Hastalar 6 ay ara ile standart otomatik perimetre ve kýsa dalga boyu otomatik perimetre ile 4 yýl boyunca takip edildi.
BULGULAR: Baþlangýçta 34 gözün 14’ünde standart otomatik görme alaný normal iken kýsa dalga boyu otomatik perimetre ile görme alaný kaybý saptandý. Bu 14 gözün 7’sinde (%50) takip süresince standart otomatik perimetre ile görme alaný kayýplarý oluþtu. Çalýþmanýn sonunda, 34 gözün 13’ü standart otomatik perimetre ile progresyon gösterdi. Bunlarýn hepsinde kýsa dalga boyu otomatik perimetre ile ayný alanlarda daha geniþ ve ilerleyen görme alaný kayýplarý saptandý.
SONUÇ: Kýsa dalga boyu otomatik perimetre erken glokomatöz hasarýn saptanmasýnda ve olasý görme alaný kayýplarýnýn öngörülmesinde standart otomatik perimetreye göre daha etkin bir yöntemdir.

AMAÇ: Septum deviasyonu, septumun anormal olarak saða veya sola yönelip etkilenen hava pasajýnda týkanýklýða neden olmasýdýr. Bu çalýþmanýn amacý, nazal septum deviasyonunun (NSD), Kulak Burun Boðaz (KBB) polikliniðine baþvuran hastalar arasýnda görülme sýklýðýný ve yaklaþýmlarýný incelemektir.
YÖNTEMLER: Bu çalýþma, Ocak 2008 - Þubat 2009 tarihleri arasýnda KBB polikliniðimize baþvuran 20596 hastanýn kayýtlarý retrospektif olarak incelenerek gerçekleþtirildi.
BULGULAR: 20596 hastanýn 7958’inde (%39) NSD belirlendi. NSD saptanan 7958 hastanýn 3024’ü
(%38) kadýn, 4934’ü (%62) ise erkekti, cinsiyet farký istatistiksel olarak anlamlýydý (p<0,05). Ýkinci ve üçüncü dekadlarda NSD sýklýðý diðer yaþ gruplarýna göre daha fazla tespit edildi ve saptanan fark istatistiksel olarak anlamlýydý (p<0,05). NSD belirlenen 7958 hastanýn sadece 2113’ü burun týkanýklýðý þikayeti olduðunu ifade etmiþ ve 2113 hastanýn 1142’sine cerrahi tedavi uygulanmýþtýr.
SONUÇ: NSD toplumda oldukça sýk gözlenmekte olup KBB polikliniðine neredeyse en sýk baþvuru nedeni olarak yer almaktadýr. NSD özellikle çocukluk döneminde yüz geliþimini etkileyerek kiþilerin yaþam kalitesini etkileyen komplikasyonlara yol açabilmektedir. Bu nedenle, ülkemizde NSD sýklýðýný belirleyip neden olabileceði komplikasyonlarý ortaya koymak için daha geniþ hasta gruplarýnda çalýþmalar yapýlmalýdýr.

AMAÇ: Çalýþmamýzda perinatal asfiksi tanýlý olgularýmýzýn demografik özelliklerini belirlemek, asfiksi görülme yüzdesini ve mortalite oranýný ortaya koymak ve yýllar içerisindeki deðiþimi deðerlendirmeyi amaçladýk.
YÖNTEMLER: Çalýþmamýzda Ocak 1999 - Aralýk 2005 tarihleri arasýndaki yedi yýllýk süre içerisinde perinatal asfiksi tanýlý 295 yenidoðanýn dosya kayýtlarý retrospektif olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Olgularýn 116’sý (%39) kýz, 179’u (%61) erkekti. Sarnat&Sarnat sýnýflamasýna göre 105
(%36) olgu evre I, 119’u (%40) evre II ve 71’i (%24) evre III olarak deðerlendirildi. Olgularýn 112’si (%38) kaybedildi. Elli dokuz (%20) olgu konvulziyon geçirdi. Perinatal
asfiksi sýklýðýný ortalama 10/1000 canlý doðum olarak saptadýk. Tüm yýllar içerisinde en düþük oran 6,8/1000 canlý doðum ile 2005 yýlýnda saptandý. Çalýþmamýzda evre III olgularýn oraný 2005 yýlýnda en düþük düzeyde saptandý (%9,7).
SONUÇ: Asfiksi açýsýndan riskli gebeliklerin saptanmasý ve uygun resüsitasyon giriþimlerinin
uygulanmasýnýn yaygýnlaþtýrýlmasý asfiksiye baðlý mortalite ve morbiditeyi azaltmaya katkýda bulunacaktýr.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, acil servise baþvuran ve dermatoloji konsültasyonu istenen hastalarýn baþvuru nedenleri, klinik özellikleri, tanýlarý, tedavileri ve yatýþ oranlarý hakkýnda epidemiyolojik bilgiler edinmektir.
YÖNTEMLER: Ocak 2004 ile Aralýk 2006 tarihleri arasýnda, Elazýð ilinde, Fýrat Üniversitesi Týp Fakültesi acil servisine baþvuran ve dermatolojik yakýnmasý olan 404 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalarýn baþvuru nedenleri, tanýlarý, tedavileri ve yatýþ oranlarý hasta kayýt formlarý incelenerek elde edildi.
BULGULAR: Yirmi dört aylýk sürede acil servise baþvuran 29,616 hastanýn 404’ünü (%1,36) dermatoloji hastalýklarý oluþturmaktaydý. Hastalarýn 227’si (%56,2) kadýn ve 177’si
(%43,8) erkekti (daðýlým, 17-89 yaþ; ortalama 41,66±16,69 yýl). Altý grup halinde incelenen hastalýklar arasýnda en sýk olarak %57,40 oranýnda (n=232) ürtiker-anjiyoödem saptandý. Ýkinci sýklýkta ise 49 hasta ile (%12,10) enfeksiyon hastalýklarý bulunmaktaydý.
SONUÇ: Çalýþmamýzda dermatoloji hastalarýnýn acil servise baþvurma nedenlerinin baþýnda ürtiker-anjiyoödem ve enfeksiyon hastalýklarý olduðunu tespit ettik.

Birçok hastalýðýn tedavisinde yararlandýðýmýz gluteal enjeksiyonlar sadece týp personelinin deðil bu iþlemde deneyim kazanmýþ yan komþumuzun da sýklýkla uyguladýðý bir tedavi uygulama yöntemidir. Genelde ilk akla gelen komplikasyon olarak siyatik sinir hasarý düþünülse de, buzdaðýnýn görünen kýsmý budur. Enjeksiyon yerinin intramusküler yerine hipodermal alanda kalmasý, özellikle tekrarlayan enjeksiyonlar sonrasý, apseleþme ve ileri dönemde de aðrýlý nekrozlara yol açmaktadýr. Medikal tedavisi mümkün olmayan bu nekrotik alanlarýn sýklýkla cerrahi olarak debride edilmesi düþünüldüðünden, çok daha büyük kraterlere yol açarak hastalarý bir anda evre 3 basý yaralý hasta grubuna dönüþtürmektedir. Sadece bu enjeksiyonlarýn tekniði deðil, enjeksiyonlarýn yüzeyel uygulanýmýnýn yol açtýðý ülser ve apselerin tedavisi de hafife alýnmamalýdýr.

Radyoterapi cilt kanserlerinin tedavisinde önemli rol oynamaktadýr. Kaposi sarkomu (KS) ilk olarak 1872’de dermatolog Moritz Kaposi tarafýndan tanýmlanmýþtýr. KS lezyonlarý radyoduyarlý olup, radyoterapi aðrý, kanama ve ödemin palyasyonunda etkili ve tolere edilebilir bir tedavi yöntemidir. Literatüre baktýðýmýzda gövde ve ekstremite yerleþimli kutanöz lezyonlarda tek fraksiyon 800 cGy radyoterapi ile tam yanýt gözlenen seriler elde edilmiþtir. Radyoterapi uygularken düzensiz dokularda homojen doz daðýlýmý elde etmek amacýyla bolus materyali kullanýlmaktadýr. Su, doku eþdeðeri olmasý, kolay bulunabilirliði ve uygulama rahatlýðý nedeniyle tercih edilmektedir. Çalýþmamýzda bilateral alt ekstremitede diz altýndan ayaða kadar yaygýn semptomatik cilt lezyonlarý olan KS tanýlý olguda, su bolusu kullanarak uyguladýðýmýz radyoterapi deneyimini ve tedavi sonucunu deðerlendirdik.

Renal onkositom, benign bir böbrek tümörü olup genellikle cerrahi sonrasý patolojik inceleme ile taný konur. Ayýrt edici klinik ve radyolojik özellikleri olmadýðýndan onkositomlar malign kitle gibi deðerlendirilirler. Bu olgu sunumunda, kliniðimizde böbrek kitleleri nedeniyle renal hücreli karsinom ön tanýsýyla ameliyat edilen, patoloji raporlarý onkositom olarak rapor edilen iki olguyu literatür eþliðinde tartýþmayý amaçladýk.

Kavernöz hemanjiyomlar, santral sinir sisteminin tüm bölgelerinde görülebilmesine raðmen, en çok beyin parankiminde görülürler. Spinal sistemde, genellikle omurga cismini etkilemesine raðmen, intramedüller, intradural - ekstramedüller ve nadiren sadece ekstradural alanda ortaya çýkabilirler. Tüm spinal epidural tümörlerin yaklaþýk
%4’ünü, tüm spinal vasküler malformasyonlarýn ise %5-12’sini oluþtururlar. Pür epidural kavernöz hemanjiyomlar oldukça nadirdirler. Literatürde bildirilen toplam olgu sayýsý 90’dýr ve bunlarýn sadece 14’ü servikal lokalizasyondadýr. Oluþturduðu klinik tablo ve radyolojik görünümleri, kraniyal lokalizasyonda görüldüðünden oldukça farklýdýr. Bu çalýþmada, ilerleyici spinal kord sendromuna neden olan, pür servikotorasik epidural kavernöz hemanjiyomu olan bir olguyu bildiriyor ve bu nadir görülen lezyonlarýn manyetik rezonans görüntüleme bulgularýný, ayýrýcý tanýlarýný ve tedavi seçeneklerini tartýþýyoruz.

Ýskemik inmelerin yaklaþýk olarak %40’ýnda kesin tanýmlanabilen etyolojik sebep bulunamamakta ve bu olgular kriptojenik inme olarak adlandýrýlmaktadýr. Kriptojenik inmelerin bir kýsmýný tespit edilemeyen paradoksik emboliler (PDE) oluþturmaktadýr. PDE venöz trombozun saðdan-sola þant vasýtasý ile sistemik embolizasyonu olarak tanýmlanmaktadýr ve tanýsý genellikle atlanmaya devam etmektedir. Patent foramen ovale prevalansýnýn saðlýklý bireylerde %27-35 olduðu düþünülürse, nedeni açýklanamayan arteriyel týkanmalarda PDE’nin araþtýrýlmasýnýn gerekliliði ortaya çýkmaktadýr. PDE kontrast ekokardiyografi ve transkraniyal Doppler ultrason (TCD) ile tespit edilebilir. Taný konduktan sonra yapýlacak endovasküler kapama iþlemi, hastalarýn mortalite ve morbitide oranlarýný ciddi oranda etkileyecektir. Bu yazýda, kliniðimize iskemik inme tanýsý ile yatýrýlan ve TCD ile PDE saptadýðýmýz 59 yaþýndaki erkek hasta sunuldu. Raporumuzun amacý kriptojenik inmelerde PDE ihtimalinin de düþünülmesi, taný konmasý ve doðru tedavi edilmesidir.