Effüzyonlu otitis media'ya baðlý klinik ve histopatolojik bulgularý araþtýrmak amacýyla, deneysel bir hayvan modeli oluþturularak Ýstanbul Üniversitesi Deneysel Týp Araþtýrma Merkezi'nde (DETAM) uygulandý. Fonksiyonel ve mekanik östaki tübü obstrüksiyonu yoluyla effüzyonlu otitis media geliþtirebilmek için, materyal olarak kullanýlan 20 adet guines pig'e, cerrahi mikroskop ve mikroþirürjikal aletler kullanýlarak yarýk damak, muskulus tensor veli palatini kesiþi, östaki tübü nazofaringeal orifisi koterizasyonu gibi cerrahi iþlemler uygulandý. 5 kobaya ait 10 kulak kontrol grubunu oluþturdu. Bu iþlemler sonucunda kobaylarýn 30 güne kadarki takiplerinde % 20 oranýnda akut otitis media ve % 36.6 oranýnda effüzyonlu otitis media geliþtiði gözlendi. Östakileri koterize edilen kulaklarda akut otit'in, tensor veli palatini kaslarý kesilen kulaklarda effüzyonlu otitis media'nýn daha erken ve yüksek oranda görülmesi dikkat çekiciydi. Kulaklarýn % 48'inde seröz effüzyon, % 6.8'inde pürülan effüzyon mevcuttu. Effüzyonlarýn incelenen yaymalarý klinik tanýlarla uyumlu olarak deðiþen oranda hücresel elemanlarýn varlýðýný göstermekte idi. Doku kesitlerinde nonspesifik enflamatuar deðiþiklikler gözlendi. Elde edilen sonuçlarýn ilgili literatürle genel olarak uyumlu olduðu anlaþýldý.

AMAÇ: Diabet tanýsý için oral glikoz tolerans testleri zahmetlidir ve hastanýn büyük ölçüde katýlýmýný gerektirir. Uzun süreli bir glisemi kontrol indeksi olan glikozillenmiþ hemoglobin (HbA1, GHb) diabet taramasý için OGTT'ye kýyasla birçok pratik avantaj saðlayabilir. Bu çalýþmada, Tip II diabetten kuþkulanýlan 64 olguda glikozillenmiþ hemoglobin seviyeleri ölçüldü ve açlýk ve 2 saatlik post-prandial plazma glikoz seviyesi ile kýyaslandý. Kontrol grubunda (n = 45) GHb seviyesi 5.5-9.0, ort.7.4±0,820 idi. Tüm olgular Dünya Saðlýk örgütü kriterlerine göre 3 gruba ayrýldý: Normal (N), bozulmuþ glikoz toleransý (IGT) ve diabetes mellitus (D). OGTT ile kýyaslandýðýnda GHb oldukça spesifikti. OGTT'si normal olan olgularýn % 90'mda GHb (= HbA1) seviyesi normaldi. OGTT'si diabetik olan olgularýn % 50'sinde GHb artmýþtý. Bozulmuþ glikoz toleransý olan olgularýn (IGT) % 33'ünde GHb seviyesi artmýþtý. Elde edilen verilerden þu kanýya varýlmýþtýr: Yükselmiþ GHb (= HbA1) genellikle diabet (D) veya bozulmuþ glikoz toleransýný (IGT) gösterir. Bununla beraber, normal bir GHb (= HbA1) diabet veya bozulmuþ glikoz toleransý kuþkusunu ortadan kaldýrmaz.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Nadir görülen 6 anomali vakasý sunulmuþtur: 1-Ýnternal karotis arter aplazisi, 2- Bilateral oftalmik arterlerden çýkan orta meningeal arterler, 3- Oftalmik arterden çýkan ve meningiomu besleyen orta meningeal arter, 4- Posterior inferior serebellar arter ile sonlanan vertebral arter, 5- inferior tiroid arterden çýkan stenotik vertebral arter, 6- Aort arkusundan direkt çýkan ve inferior tiroid arteri veren vertebral arter, internal karotis arter aplazisi ile ilgili kýsa bir vaka takdimi yapýlmýþ, çoðunluðu tesadüfi tanýnan diðer vakalarýn ise anjiografik bulgularý sunulmuþtur.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Komplike veya nonkomplike toplam 86 Duodenal ülserli olguda selektif vagotomi, standart ameliyatlardan biriyle uygulandý. 60 olgu postoperatil' 6. ve 12. aylarda incelendi. Operatif ölüm %0, intraoperatif komplikasyonlar 2 (%3), postoperatif komplikasyonlar 9 (%15) olguda görüldü. 2 olguda residiv tespit edildi. Genel klinik neticeler %85 olguda " iyi", %93 olguda "yeterli" olarak deðerlendirildi. %8 hafif
diare tespit edildi. Aðýr diare görülmedi. %30 olguda hafif dumping belirlendi. Hollander kriterlerine göre yapýlan insülin testi %27 olguda pozitif bulundu. Bazal sekresyonun %83-93 oranýnda düþtüðü belirlendi. Pentagastrin ile yapýlan Maksimal Asit Stimülasyonunun, Vagotomi + pyloroplastiden sonra %51, Vagotomi + Distal Antrektomi + B i 'den %87, Vagotomi + Antrektomi + B 2'den sonra %95 düþtüðü tespit edildi. Yaptýðýmýz çalýþmada amaç Kronik Duodenal Ülserde, farklý vagotomi metodlarýndan hangisinin öncelikle düþünülmesi gerektiðini araþtýrmak olup erken neticelerden selektif vagotominin drenaj ameliyaltlarýndan biriyle veya antrektomi ile beraber yapýlmasýnýn uygun olacaðý sonucuna varýlmýþtýr.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: 32 hastadan meydana gelen safra yollarýna açýlmýþ bir kist hidatik serisi sunuldu. Belirtiler her zaman tipik deðildir. Tanýda en çok yardýmcý yöntem ultrasonografidir. Yanlýþ ön taný oraný %10'dur. Karaciðerdeki kist hidatik tedavisinde, %52.7 marsupiyalizasyon ve dýþ drenaj, %12.4 basit dýþ drenaj, %3.1 kisto-jejunostomi, %3.1 atipik hepatektomi ve %3.1 omentum plombajý yapýldý. Koledok patolojisinin tedavisi için sistemik T drenajý uygulandý. Koledok safrasýnýn bakteriolojik muayenesi %11.1 steril olduðunu gösterdi. Total morbidite %36.5'dir. Mortalite yoktur. Uzun süreli takibler cesaret verici olmuþtur.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþma ülkemiz kadýnýnda himen morfolojisine bir yaklaþýmda bulunmak amacýyla yapýlmýþtýr. Çalýþmamýzda Ýstanbul Adli Tabibliðinde 1974-1981 seneleri arasýnda verilmiþ olan 5215 himen muayene raporu materyel olarak kullanýlmýþtýr. Bilimsel olarak yetersiz kabul edilen raporlara yüksek oranda rastlanýlmýþtýr. Þekil bakýmýndan en sýk anüler (%81.34), ikinci sýklýk da (%15.6) semilunar tip himenlere rastlanýlmýþtýr. Duhule müsait himenlere yüksek oranda (%23.6) rastlanýlmýþtýr. Himenin delik çapý büyüdükçe sülmeli olma oranýnýn arttýðý görülmüþtür. Loblu ve derin sülmeli himenlerin genellikle duhule müsait olduðu tesbit edilmiþtir. Yýrtýklarýn ve sülmelerin düþey eksene göre simetrik daðýldýðý, yýrtýk ve sülmelerin çoðunluk ile arka kadranda daðýlým gösterdiði, sülme ve yýrtýklarýn daðýlýmýnda bir uygunluk bulunduðu dolayýsýyla himen üzerindeki defektin sülme mi? Yoksa yýrtýk mý? olduðu konusunda ayýrým yapmada lokalizasyonun yardýmcý olamayacaðý, himen þekli ile çok yýrtýklý olma arasýnda bir iliþkinin bulunmadý bildirilmiþtir.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Ocak 1986 - Aralýk 1986 tarihleri arasýnda akut apandisit tanýsýyla 76 hasta üç gruba ayrýlarak ameliyat edildi. Gruplar yara enfeksiyonu açýsýndan karþýlaþtýrýldýlar ve intrainsizyonel seftriakson Sodium enjeksiyonu tartýþýldý.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bir akut faz reaktaný olan ve çeþitli hastalýklarýn tanýsýnda kullanýlan CRP testi bakteriyel ve viral menenjitlerin ayýrýcý tanýsýnda da yararlý olmaktadýr.
YÖNTEMLER: Biz de 10 olgu içeren çalýþmamýzda serum CRP seviyelerini kantitatif olarak inceledik.
BULGULAR: Bakteriyel menenjitli 6 olguda CRP deðerleri yüksek bulunurken 4 viral menenjitte normal düzeyde saptandý.
SONUÇ: Serum CRP seviyeleri kantitati f alarak bakteriyel menenjitlerde yüksek bulunurken viral menenjitlerde deðiþmemektedir.

Kardiak görüntüleme yöntemlerindeki ilerlemeler sonucunda Mitral Valv Prolapsusu (MVP) oldukça sýk rastlanan bir bulgu olarak ortaya çýkmýþtýr. Genel populasyonun % 2,5-5'inde saptanmýþtýr. 1970'lerde MVP 10 yýlýn kardiak hastalýðý olarak tanýmlanmýþtý. Son çalýþmalar MVP'nin selim kliniði nedeni ile bir MVP sendromu varlýðý sorusunu ortaya çýkarmýþtýr. Sunduðumuz olgu da semptomsuz olup ilk prenatal muayenede duyulan bulgular nedeni ile yapýlan tetkiklerde saptanmýþ, gebelik, doðum ve lohusalýk dönemi tamamen olaysýz seyretmiþtir.

Kalkaneus üzerindeki geniþ defektler en iyi m. flexor digitorum brevisin transposuzyonu ile kapatýlabilirler. Ýki senedir kalkaneus üzerinde kronik yara ve kemikte osteomiyelitten yakýnan hasta tüm konservatif ve cerrahi tedavilere raðmen þifa bulamamýþtý. Biz de ilk altý ay konservatif tedavi denedik ama baþarýlý sonuç alamadýk. Sonunda midplanter insizyonla girerek kalkaneusun osteomiyelitli kýsmýný çýkardýk ve meydana gelen defekt üzerine m. Flexor digitorum brevis'i transpoze ettik. Hasta komplikasyonsuz iyileþti. Üç senedir takibimizde olan hasta önemli bir þikâyeti olmaksýzýn yürümektedir.

Akciðer tutulumu gösteren bir Behçet Hastalýðý olgusu, nadir rastlanmasý nedeniyle takdim edilmiþtir. Behçet Sendromunun klasik bulgularý dýþýnda hastada hemoptizi, öksürük, toraks duvarý aðrýsý, dispne, ateþ semptomlarý mevcuttu. Akciðer radyolojik muayenesinde; periferik yerleþimli yuvarlak opasite ve akciðer perfüzyon sintigrafisinde, ilgili segmentlerde trombüse baðlý olarak perfüzyonun izlenemediði gözlendi. Bu bulgularýn ýþýðýnda, Behçet Hastalýðý tanýsý alan hastaya kortikosteroid, antiagregan ve non-spesifik antibiyotik tedavisi uygulandý. Solunum þikâyetleri düzelip, santral sinir sistemi þikâyetlerinin ön plana geçmesiyle hasta nörolojik takibe alýndý.

Batýnda nadir lokalizasyon gösteren bir kist hidatik olgusu sunuldu. Karaciðer hilusunda, safra kesesi arkasýnda, böbrek önünde, deodenumun ikinci parçasýna penetre olarak bulunan iki kist hidatik kitleye, parsiyel kistektomi ve intrafleksiyon tekniði ile cerrahi müdahale yapýldý. Ayrýca 1988-1989 yýllarýnda, klinikte 17 kist hydatik olgusuna da çeþitli cerrahi teknikler uygulandý.

Bu yazýda Türk Ürolojik Onkoloji Grubu (TÜOG)'nun kuruluþ amaçlarý, çalýþma düzeni ve düzenlediði protokoller özetlenmiþtir.