AMAÇ: Kliniðimizde son yýllarda safra yollarý cerrahisinde uygulamaya baþlanýlan intraoperatif ultrasonografi (USG) ve ameliyat öncesi USG sonuçlarý karþýlaþtýrýldý. Safra kesesi duvar kalýnlýðý, koledok iç çapý, periferik intrahepatik safra yollarý çapý, safra kesesi ve koledok içeriði açýsýndan istatistiksel fark saptanmadý. Ameliyat öncesinde uygulanan USG’nin kolelitiazisi saptama açýsýndan duyarlýlýðý %86,6 olarak bulundu, özgüllüðü %100 olarak hesaplandý. Ameliyat öncesi USG’nin koledokolitiazis varlýðýný saptama oraný %57 olarak bulundu. Ýntraoperatif USG’nin ise koledokolitiazisi saptama açýsýndan duyarlýlýðý ve özgüllüðü %100 olarak hesaplandý.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþmada seyrek görülen ve tedavisi zor olup, bazen önemli komplikasyonlarla sonuçlanan eriþkinlerin distal humerus eklem içi kýrýklarýnýn cerrahi tedavisinin sonuçlarý tartýþýldý. Çalýþmada 27 eriþkin hastanýn (19 erkek, 8 kadýn; ort. yaþ 31; daðýlým 15-79) distal humerus eklem içi kýrýðý deðerlendirildi. Kýrýk nedeni olarak olgularýn 11’inde (%41) düþme, 9’unda (%33) yüksekten düþme, 5’inde (%18) trafik kazasý, 1’er (%4) olguda iþ kazasý ve spor yaralanmasý saptandý, altý olguda (%26) ek lezyonlar da vardý. AO sýnýflamasýna göre 2 (%8) tip B1, 1 (%4) tip B2, 4 (%15) tip B3, 5 (%18) tip C1, 12 (%44) tip C2, 3 (%11) tip C3 kýrýk saptandý. Olgularýn 21’i (%78) kapalý, 6’sý (%22) açýk kýrýktý. Tip C kýrýklý olgularda açýk kýrýk oraný %30 olarak belirlendi. Olgular ortalama 7’inci günde ameliyat edildi. Cerrahi yaklaþým olarak olgularýn 13’ünde (%48) olekranon osteotomisi, 10’unda (%37) Campbell’in tarif ettiði triseps kesisi, 4’ünde (%15) posterolateral kesi kullanýldý. Kýrýklarýn 9’una (%33) rijit osteosentez, 18’ine (%67) ise rijit olmayan osteosentez uygulandý. Ameliyat sonrasý olabildiðince erken dönemde rehabilitasyona baþlandý. Hastanede yatýþ süresi ortalama 12 gün, ortalama takip süresi 65 ay idi. Jupiter’in klinik deðerlendirme skalasýna göre olgularýn 9’u (%32) mükemmel, 12’si (%44) iyi, 3’ü (%12) orta, 3’ü (%12) kötü sonuç olarak deðerlendirildi. Orta ve kötü sonuçlarýn tümü C tipi kýrýklarý olan ve 5. günden sonra ameliyat edilen olgularda alýndý. Ortalama fleksiyon-ekstansiyon hareket açýklýðý tüm seride 105°, C tipi kýrýklarda 100°, B tipi kýrýklarda 121° bulundu. Ameliyat sonrasý komplikasyon olarak olgularýn 4’ünde (%15) ulnar sinir nöropraksisi, 2’sinde (%8) miyozitis ossifikans, 6’sýnda (%22) enfeksiyon görüldü. Eriþkinlerin distal humerus eklem içi kýrýklarýnda erken cerrahi giriþim, uygun yaklaþým, eklem hattýnýn anatomik redüksiyonu, stabil fiksasyon ve erken rehabilitasyonla iyi sonuçlar alýnabilir.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Konjenital katarakt cerrahisinde lens aspirasyonu, ön vitrektomi ve arka kapsüloreksis uygulamasýnýn arka kapsül kesafeti üzerine olan etkisi deðerlendirildi. Saðlýk Bakanlýðý Dr. Lütfi Kýrdar Kartal Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Göz Kliniði’nde Kasým 1998-Ocak 2006 tarihleri arasýnda konjenital katarakt nedeniyle ameliyat edilen 15 olgunun 26 gözü çalýþma kapsamýna alýndý. Cerrahi sonrasý takip süresi ortalama 13,2 aydý (6-48 ay). Cerrahi sýrasýnda 15 (%71) göze arka kapsüloreksis yapýldý, 6 (%29) gözde de operasyon sýrasýnda arka kapsül perfore oldu ve ön vitrektörle kapsülotomi açýklýðý geniþletildi. Olgularýn 21’ine (%81) ön vitrektomi uygulandý. Toplam 5 (%19) göze ön vitrektomi ve arka kapsüloreksis yapýlmadý. Göz içi lens implantasyonu 26 gözün 15’ine (%57,6) uygulanýrken, 11’i (%42,4) afak býrakýldý. Arka kapsüloreksis ve ön vitrektomi yapýlmayan 5 gözün 2’sinde (%40) fibrin reaksiyonu, 1’inde (%20) pupilla þekil bozukluðu, 2’sinde (%40) arka kapsül kesafeti, arka kapsüloreksis ve ön vitrektomi yapýlan 21 gözün 8’inde (%38) fibrin reaksiyonu, 9’unda (%38) pupilla þekil bozukluðu geliþmiþtir. Arka kapsüloreksis ve ön vitrektomi yapýlan hiçbir gözde arka kapsül kesafeti; görülmemiþtir. Konjenital kataraktlý olgularda, lens aspirasyonu ile birlikte arka kapsüloreksis ve ön vitrektomi uygulamasý, ameliyat sonrasý en önemli komplikasyon olan arka kapsül kesafeti görülme olasýlýðýný oldukça azaltmaktadýr.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Karaciðerin bir lobunda atrofi ve bu durumu kompanse etmek amacýyla karþý lobda hipertrofi geliþmesine atrofi-hipertrofi kompleksi (AHK) adý verilir. Çalýþmamýzda 2004 yýlý içerisinde AHK geliþen 20 olguda, karaciðer kitlelerine yönelik cerrahi giriþimlerde vasküler yaralanma oraný araþtýrýldý. Tüm olgulara ameliyat öncesi ultrasonografi (USG), bilgisayarlý tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme, ameliyat esnasýnda ise intraoperatif USG uygulandý. Atrofi 13 (%65) olguda saðda, 7 (%35) olguda solda saptandý. Konulan tanýlar olgularýn 4’ünde (%20) karaciðer hemanjiyomu, 11’inde (%55) karaciðer hidatik kisti, 2’sinde (%10) hepatoselüler karsinom, 1’inde (%5) kolon tümörü metastazý, 1’inde (%5) fokal nodüler hiperplazi, 1’inde (%5) ise karaciðer apsesi idi. Üç (%15) olguda karaciðer içi ve dýþý vasküler yaralanma geliþti. Yaralanan vasküler yapýlar 1 (%5) olguda sol lateral segment portal ven dalý ve 2 (%10) olguda sað hepatik ven dalýydý. Tüm yaralanmalar inkomplet olup, primer olarak tamir edildi.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

Hepatit A tüm dünyada sýkça görülen, fekal-oral yolla bulaþan bir enfeksiyondur. Genellikle gürültülü bir tablo ile baþlayarak, hafif bir gidiþ gösterir. Hepatit A enfeksiyonuna baðlý trombositopeni, menoraji ve purpura görülebilmektedir, ancak immün trombositopeni ender olarak bildirilmektedir. Bu yazýda, hepatit A enfeksiyonuna baðlý immün trombositopeni geliþtiði düþünülen 12 yaþýnda bir kýz olgu sunuldu. Hepatit A enfeksiyonu trombositopeniye neden olabildiðinden bu tip olgularda ayýrýcý tanýda düþünülmelidir.

Hipotiroidizm, kardiyovasküler sistemde depresyon, anormal baroreseptör fonksiyonu, plazma volümünde azalma, karaciðer ilaç metabolizmasýnda bozulma, hipoglisemi, hiponatremi ve hipotermiye neden olabilir. Bu tür olgularda genel anesteziklere karþý artmýþ duyarlýlýk olduðundan, hasta cerrahi öncesi mutlaka ötiroid duruma getirilmelidir; ancak anestezistler acil ameliyat gerektiren bazý hastalarda hipotiroidi ile karþýlaþmaktadýrlar. Bu olgu sunumunda, ameliyat öncesi deðerlendirmede hipotiroidi tanýsýný konulan ve acil parsiyel kalça protezi uygulanan 69 yaþýndaki kadýn olgunun anestezi uygulamasý literatür eþliðinde sunuldu.

Dev fibroadenomlar puberte döneminde memede tek taraflý hýzlý büyüme ile karþýmýza çýkan iyi huylu kitlelerdir. Taný meme biyopsisi ile konur. Tedavisi konservatif cerrahi giriþimlerdir. Bu yazýda, memede dev fibroadenom nedeni ile kliniðimizde tedavi edilen bir olgu sunuldu. Olgu nadir görülmesi nedeni ile literatür bilgileri ýþýðýnda tartýþýldý.

Akinetik mutizm birçok hastalýk nedeniyle oluþabilir. Ýki taraflý anterior serebral arter infarktý nadirdir; bununla birlikte sýklýkla akinetik mutizm tablosuna yol açmaktadýr. Bir olgu nedeniyle iki taraflý anterior serebral arter infarktý nedenleri ve akinetik mutizm patogenezi tartýþýldý.

Altý yaþýndaki kýz çocuðu her iki göz kapaðýnda ödem ve kaþýntý ile babaannesi tarafýndan polikliniðimize getirildi. Olgunun 1 hafta önce özel bir göz merkezine ayný þikayetle baþvurduðu, kirpik dibi iltihabý ve alerji tanýsý ile adýný bilmedikleri iki damla verildiði, fakat þikayetlerinin damlalarla azalmayýp gittikçe arttýðý babaanne tarafýndan anlatýldý. Olgunun konjonktivalarý hiperemik ve pürülan sekresyonlu olup, ileri derecede kemozis
vardý. Göz kapaklarý incelendiðinde kirpik diplerinde eklemli bacaklarý olan hareketli canlýlar ve çok sayýda konkresyo benzeri oluþumlar görüldü. Phthiriasis palpebrarum tanýsý konularak, bitler ve yumurtalarý (sirke) sývý vazelin uygulandýktan sonra bir forceps yardýmý ile mekanik olarak temizlendi. Ailenin tüm fertlerinin tedavi edilmesi gerektiði aileye anlatýldý. Kötü hijyen, kalabalýk yaþam ortamlarý en sýk neden olmasýna raðmen, phthirus palpebrarum tanýsý konan küçük bir çocukta cinsel istismar her zaman akla getirilmelidir.

Ýliopsoas bursa, kalça eklemi anteriorunda iliopsoas kasý posteriorunda yerleþen normal anatomik bir yapýdýr. Ýliopsoas bursanýn enflamasyonu sonucu sývý toplanmasýyla birlikte oluþan distansiyon neticesinde meydana gelen patoloji iliopsoas bursiti olarak adlandýrýlýr. Ýliopsoas bursiti genellikle sporcularda akut travma veya tekrarlayan mikrotravmalar sonucu oluþmaktadýr. Nontravmatik oluþan iliopsoas bursiti oldukça nadirdir ve daha çok romatoid artritte görülür. Bunun yanýnda osteoartrit, osteokondromatozis, pigmente villonodüler sinovit, sinovyal kondromatozis, enfeksiyon, psödogut, metastatik kemik hastalýðý ve geçirilmiþ kalça cerrahisine baðlý oluþabilir. Legg-Calvé-Perthes hastalýðýna baðlý oluþan, inguinal bölgede kitle þeklinde baþlayarak femoral sinir basýsýna kadar ilerleyen ve bacakta parestezi oluþturan, ayný zamanda femoral vene basý yaparak bacakta þiþliðe neden olan semptomatik bir iliopsoas bursiti olgusu sunuldu.

Ýnguinal fýtýk kesesi içerisinde akut apendisit halinin görülmesi ilk defa 1735 yýlýnda Clauidius Amyand tarafýndan tanýmlanmýþtýr. Bu durum Amyand herni olarak tanýmlanmýþ olup, ayrýca bu tarihte ilk olarak yapýlan apendektomidir. Bu yazýda, kliniðimizde ameliyat edilen bir Amyand hernisi olgusu, görülme sýklýðý, ameliyat öncesi taný olasýlýklarý ve ameliyat yönteminin seçimi literatür bilgileriyle deðerlendirildi.