GÝRÝÞ ve AMAÇ: Amacýmýz günümüzde intrauterin inseminasyon (IUI) tedavisinin baþarýsýný, baþarýyý etkileyen faktörleri ve güncel önerileri incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma hastanemizde 2005-2009 tarihleri arasýnda 183 hastanýn 300 siklus tedavisi retrospektif olarak incelenerek yapýlmýþtýr. Hastalar 19-42 yaþ arasý, açýklanamayan infertilitesi olan, FSH deðeri ortalama 7.15 mIU/L olan, total hareketli sperm sayýsý 5 milyon/ml üzerinde olanlarda, tedavi ile follikül boyutu 15 mm üzerinde olan, hcg dozu 10.000 ünite sonrasý 32-36 saat sonra tek seans IUI tedavisinin baþarýsý ve sonuçlarý retrospektif olarak incelenmiþtir.
BULGULAR: Hastalara klomifen sitrat sonrasý spontan koit tedavisi ile baþarýlý gebelik 13/104 (%12,5). klomifen sitrat sonrasý IUI tedavisi ile baþarý gebelik 16/136 (%11,7). Gonadotropin tedavisi sonrasý IUI iþlemi ile baþarýlý gebelik 14/60 (%23,4) olarak belirlenmiþtir. Toplamda 43/300 gebelik saðlanmýþ olup baþarý oraný %14,3 olarak saptanmýþtýr.
Elde edilen 43 gebeliðin sonuçlarý incelendiðinde 32 term gebelik (%10,7) abortus gerçekleþen 9 (%3,0), ektopik gebelik 1 (%0,7) ve kimyasal gebelik 1 (%0,7) olarak belirlenmiþtir.

TARTIÞMA ve SONUÇ: Klomifen sitrat nedeni bilinmeyen infertil çiftlerde halen ilk basamak tedavi için ideal bir ajandýr. Cevap alýnamayanlarda gonadotropinler ile IUI klinik baþarýyý attýrmaktadýr. IUI iþlemleri; düþük maliyeti, kolay uygulanabilirliði, kolay ulaþýlabilirliði, düþük morbiditesi ve anlamlý baþarýsý ile infertil çiftlerde ilk basamak tedavide öncelikli uygulanmasý gereken yöntem olarak yerini korumaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kawasaki hastalýðý çocukluk çaðýnýn en sýk vaskülitik hastalýklarýndandýr. Bu çalýþmada, kliniðimizde 6 yýllýk bir süreçde Kawasaki hastalýðý tanýsý alan olgularýn deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2008 – Aralýk 2013 tarihleri arasýnda hastanemiz Çocuk Kliniðinde Kawasaki hastalýðý tanýsý ile tedavi edilen 39 olgu retrospektif olarak deðerlendirildi. Olgularýn demografik özellikleri, klinik, laboratuvar verileri, ekokardiyografi bulgularý, aldýklarý tedaviler kaydedildi ve istatiksel olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Olgularýn 29’u erkek, 10 u kýz, erkek/ kýz oraný 2,9 olarak saptandý. Taný anýndaki ortalama yaþ 31,82 ±20,31 aydý. Hastalarýn 2‘si 2008 yýlýnda, 6’sý 2009 yýlýnda, 5‘i 2010 yýlýnda, 7‘si 2011 yýlýnda,10‘u 2012 yýlýnda, 9‘u 2013 yýlýnda taný aldý. Hastalarýn %89,7’sinde dudak aðýz mukoza deðiþiklikleri, %76,9’unda konjonktivit, %74,4’ünde döküntü, %61,5’inde ekstremite deðiþiklikleri ve, %61,5’inde lenfadenopati saptandý. 39 olgunun 22’sinde ekokardiyografik incelemede koroner arter tutulumu saptandý. Taný kriterlerine göre hastalarýn %64,1’i klasik Kawasaki, %35,9’u inkomplet Kawasaki tanýsý aldý. Hastalarýmýzýn hiçbirinde miyokard infarktüsü ve ölüm görülmedi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Gerek komplet gerek inkomplet Kawasaki hastalýðý erken taný konulup tedavi edildiðinde; komplikasyon olarak görülen edinsel kalp hastalýklarý engellenebilinir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý, endometriozisli hastalarda endometriyum fonksiyonel tabakasýnda sinir liflerinin yoðunluðunu belirlemektir. Bu sayede endometrioziste minimal invaziv bir taný yöntemi olarak kullanýlabileceðini anlamaya çalýþmaktýr. Ayrýca endometriozisten dolayý pelvik aðrý þiddeti ile sinir lifi yoðunluðu arasýnda bir iliþki olup olmadýðýný endometrial örnekleme materyalinde bulmayý hedeflemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Aðustos 2011 ve Kasým 2012 tarihleri arasýnda hastanemize baþvuran 67 hastada endometriyal örnekleme yapýldý. Endometriozis tanýsý cerrahi histopatolojik inceleme ile yapýldý. Endometriozis saptanan 34 hasta çalýþma grubu olarak seçildi. Endometriozis dýþýndaki benign sebepler nedeniyle ameliyat edilen 33 hasta da kontrol grubu olarak seçildi. Endometrial örnekler sinir lifleri için sinir lifi markerý immünohistokimyasal olarak saptanmasý ile araþtýrýldý; PGP9.5 (Protein Geni Ürünü 9.5). Sinir lif yoðunluðu ve pelvik aðrý þiddeti arasýndaki korelasyonu deðerlendirmek için Vizuel Analog Skala (VAS) skorlarý kullanýldý. Ýstatistiksel analizler SPSS 17.0 programý ile hesaplandý.
BULGULAR: Endometriozis grubunda sinir liflerinin ortalama yoðunluðu 1.85±1.74 bulundu. Kontrol grubunda ortalama olarak 1.15±1.48 bulundu. Gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu (p=0.08). Pelvik aðrý skoru PGP 9.5 þiddetiyle korelasyon göstermemekteydi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, ötopik endometriyumda sinir liflerinin PGP 9.5 iþaretleyicisi ile saptanmasý, endometriozisi teþhis etmek için belirleyici noninvaziv bir yöntem olarak bulunmamýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma 3. basamak bir eðitim ve araþtýrma hastanesinde elektif cerrahi iþlem uygulanacak hastalarýn anesteziyoloji ile ilgili bilgi edinmek için internet kullanýmlarý ile ilgili verileri toplamayý amaçlamaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yerel etik kurul onayýndan sonra anesteziyoloji ve reanimasyon polikliniðine elektif cerrahi öncesi ameliyat öncesi deðerlendirme için baþvuran 1000 hastadan onamlarý alýndýktan sonra anket uygulandý. Tamamlanmýþ tüm anket cevaplarýna NCSS (Number Cruncher Statistical System) ile istatistiksel analiz uygulandý. Kategorik verilerin deðerlendirilmesinde ki-kare testi, sürekli verilerin analizinde ise t-testi kullanýldý. P<0.05 istatistiksel olarak anlamlý kabul edildi.
BULGULAR: Bin hastanýn 659’u (%65.9) rutin internet kullandýklarýný bildirmiþlerdir. Bunlarýn, 559’u (%55.9) Ýnternetten gerekli saðlýk bilgilerini elde edebilmiþlerdir. Altý yüz otuz altýsý (%63.6) ‘anestezi’, 387’si (%38.7) ‘genel anestezi’, 245’i (%24.5) ‘spinal anestezi’, 130’u (%13) ‘epidural anestezi’, 589’u (%58.9) ‘anestezi ile iliþkili komplikasyonlar’, 498’u (%49.8) ‘anestezi ile iliþkili ölümler’ ve 331’i (%33.1) ‘diðer týbbi konular’ý araþtýrdýklarýný bildirmiþlerdir. Geriye kalan 364 hasta (%36.4) anestezi iliþkili herhangi bir konuda Ýnternette araþtýrma yapmadýklarýný bildirmiþlerdir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hasta ve hasta yakýnlarýnýn doðru, anlaþýlýr ve güvenli bilgiler elde edebilmeleri için saðlýk merkezlerinin Ýnternet sitelerinde güncel ve kanýta dayalý bilgiler yer almalýdýr. Hastalarýn bilinmezlik nedeniyle karþý karþýya geldikleri anksiyete ile baþ edebilmeleri için anesteziyolojik iþlemler ve olasý komplikasyonlar hakkýnda preoperatif bilgilendirilmeleri yardýmcý olacaktýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Katarakt cerrahisi sonrasý endoftalmi profilaksisinde intrakamaral gatifloksasin ve sefuroksim kullanýmýnýn etkinlik ve güvenlilik açýsýndan karþýlaþtýrýlmasý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Geriye dönük karþýlaþtýrmalý olgu çalýþmasý olarak 33 hastanýn 41 gözü iki gruba ayrýldý. Birinci grupta 18 göze fakoemülsifikasyon sonrasý intrakamaral 1 mg/0.1 mL sefuroksim, ikinci gruptaki 23 göze intrakamaral 300 μg/0.1 mL gatifloksasin verildi. Ameliyat öncesi ve sonrasý birinci, üçüncü ve altýncý ay ve birinci yýldaki en iyi düzeltilmiþ görme keskinliði (EDGK), endotelyal hücresel yoðunluk deðeri (CD), endotelyal hücresel varyasyon katsayýsý (CV) ve santral maküler kalýnlýk (SMK) ölçümleri deðerlendirildi.
BULGULAR: Bir yýllýk takip sonunda hiçbir hastada akut/kronik endoftalmi, kistoid maküler ödem, büllöz keratopati gibi ciddi komplikasyonlar görülmedi. Her iki grupta da ameliyat sonrasý birinci ayda istatistiksel olarak anlamlý derecede EDGK’de artýþ yanýnda CD’de azalma ve SMK’da istatistiksel olarak anlamlý olmayan artýþ eðilimi görüldü. Ancak takiplerde elde edilen EDGK, CD, CV, SMK deðerleri açýsýndan iki grup istatistiksel olarak benzer bulundu (p>0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bir yýllýk takiplerin tamamýnda iki grup EDGK, CD, CV, SMK ölçümleri açýsýndan istatistiksel olarak benzer bulunduðundan (p>0.05), ameliyat sonrasý CD deðerindeki azalma cerrahi yöntemin kendisi ile iliþkilendirildi. Her iki grupta ameliyat sonrasý birinci ayda görülen SMK’daki artýþ eðilimi ise istatistiksel ve klinik açýdan anlamsýz olduðundan 300 μg/0.1 mL gatifloksasinin intrakamaral uygulanmasýnýn, 1 mg/0.1 mL sefuroksim ile benzer olarak endoftalmi profilaksisi amacýyla kullanýmýnýn etkin ve güvenli olabileceði sonucuna ulaþýlmýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý primer total diz protezi (TDP) uygulamalarýnda posterior kondiler çizgi (PCL) ve cerrahi sýrasýndaki anatomik transepikondiler aks (saTEA) çizgisi arasýndaki açý ile ameliyat öncesi bilgisiyarlý tomografi (BT) çekilmiþ hastalarda klinik anatomik transepikondiler aks (caTEA) arasýndaki açý uyumluluðunun araþtýrýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2013–2015 yýllarý arasýnda primer TDP yapýlan ve preoperatif diz BT’si mevcut olan hastalar deðerlendirildi. Ameliyat sýrasýnda distal femur kesisini takiben kesi yüzeyine kalem ve cetvel ile PCL ve saTEA çizgileri çizildi ve dijital kamera ile kaydedildi. “Picture Archiving Communication Systems” (PACS) üzerinde BT aksiyel femur kesitlerinde, lateral epikondil çýkýntýsýnýn en belirgin olduðu bölgeden medial epikondilin en uç noktasýna çekilen çizgi (caTEA) ile posterior kondillerden geçen çizgi (PCL) arasýndaki açý belirlendi.
BULGULAR: Dokuz hastanýn (1 erkek, 8 kadýn; ortalama yaþ 67 [59–80 yaþ]) dokuz dizi çalýþma grubunu oluþturdu. Fotoðraflar ve BT’de aksiyel kesit üzerinde yapýlan ölçümler deðerlendirildiðinde, saTEA çizgisi PCL çizgisiyle kýyaslandýðýnda dokuz dizde (%100) dýþ rotasyon, ortalama açý 2.67±1.41° (1°–6°) olduðu; ameliyat öncesi BT ile yapýlan ölçümlerde de dokuz dizde dýþ rotasyon, ortalama açý 4.67±1.41° (2°–7°)olduðu tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Total diz protezi ameliyatý sýrasýnda femoral komponentin rotasyonunun tespitinde kullanýlan saTEA ile ameliyat öncesi BT’de ölçülen caTEA arasýnda fark bulunmuþtur. Bu iki teknikten birinin diðerinin sonucunu kontrol etmek için kullanýlmasý güvenlidir. Gelecekte yapýlabilecek olan kiþiye özgü anatomik protezlerde BT ile yapýlan ölçümlerin yeri olacaktýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Uçucu madde baðýmlýlýðý, kimyasal maddelerin psikolojik fonksiyonlarda deðiþikliklere ulaþmak için týbbi olmayan amaçlarla kullanýmý þeklinde tanýmlanmýþtýr. Uçucu maddelerle oluþan hasar tek baþýna baðýmsýz bir hasar olabileceði gibi; sýklýkla yüksek morbidite ve mortaliteye sahip kütanöz yanýklarla da iliþkili olabilir. Bu çalýþmada, yanýk merkezimize yönlendirilmiþ uçucu madde yanýk hasarlarýnýn yönetimini rapor etmeyi amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Temmuz 2012–Temmuz 2017 tarihleri arasýnda bir 3. basamak eðitim ve araþtýrma hastanesi yanýk merkezinde tedavi edilmiþ uçucu madde yanýðý olan 67 hasta bir geriye dönük çalýþmada analiz edildi. Yaþ, cinsiyet, hasar tipi ve tedavi yöntemleri geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: Hastalarýn tümü genç erkeklerdi ve çoðunda yüzeysel yanýk hasarlarý vardý. Hastanede kalýþ süresi 3–22 gündü. Sekiz hasta (%11.9) yanýk yoðun bakým ünitesinde takip edildi. Hastalarýn tümü konservatif yöntemlerle tedavi edildi ve mortalite oraný sýfýrdý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Uçucu maddelerin suistimalinin önlenmesi bunlara baðlý yanýk hasarlarýnýn oluþmasýný da önleyecektir. Kronik kullanýcýlarýn tedavilerine yönelik tedavi stratejilerinin geliþtirilmesi ve deðerlendirilmesi ile uçucu madde kullanýmýnýn önlenmesi gelecek için temel kavramlar olacaktýr.

Boerhaave sendromu, özofagusun spontan perforasyonudur. Yüksek morbidite ve mortalite ile iliþkilidir. Boerhaave sendromu nadir bir durumdur ve tedavisi için kanýta dayalý kýlavuzlar sýnýrlýdýr. Tedavisinde endoskopik ve cerrahi yöntemler kullanýlmaktadýr. Endoskopik yöntemler zamanla daha etkin hale gelmekte ve birçok durumda cerrahiye ihtiyacý, morbidite ve mortaliteyi azaltmaktadýr. Endoskopik klipler hem kanama hem de perforasyon gibi acil durumlar için, polipektomi, endoskopik submukozal diseksiyon (ESD) veya NOTES (Natural Orifice Transluminal Endoscopic Surgery) gibi prosedürlerde giderek daha yaygýn olarak kullanýlmaktadýr. Bu yazýda, endoskopik olarak tedavi edilen Boerhaave sendromlu bir olgu sunuldu.

Apendiks mukoselinin en yaygýn ikinci görülme þekli musinöz kistadenokarsinomdur. Sað retroperitoneal boþluðun tamamýna yakýný dolduran nadir görülen miks adenöroendokrin karsinom (MANEC) olgusu sunulmaktadýr. Altmýþ dört yaþýnda erkek hasta; sað alt kadranda palpabl kitlesi mevcuttu. Bilgisarlý batýn tomografisinde (BBT) 31x25x25 cm boyutlarýna ulaþan multisepatalý kistik kitle görülmüþtür. Literatürde 50 olgu rapor edilmiþ olup; büyük ve dev mukosellerin ortalama çaplarý 13 ile 40 cm arasýnda deðiþmesine raðmen bu olgularýn sadece bir kaçýnda müsinöz kistadenokarsinom rapor edilmiþtir. Operasyonda; kistadenom ya da hiperplazide apendektomi yeterli tedavi olarak görülse de kistadenokarsinomda sað hemikolektomi yapýlmalýdýr. Bu olgumuz patolojik tanýsý mikst adenonöroendokrin karsinom (nöroendokrin karsinom/adenokarsinom oraný 30/70) olmasý dolayýsyla literatürde tek olgudur.

Parotis dokusunun en sýk görülen benign tümörü olan pleomorfik adenomun nadir bir yerleþim yeri olarak maksiler sinüs kaynaklý bir olgu sunuldu. On üç yaþýnda kýz hasta damakta kitle þikayeti ile baþvurdu, yapýlan biyopsi sonrasý pleomorfik adenom tanýsý alan hastaya operasyon ile kitle eksizyonu ve allogreft kemik ile rekonstrüksiyon uygulandý. Ameliyat sonrasý ek bir tedavi almayan hastada 6 yýl boyunca nüks gözlenmedi. Altýncý yýl sonunda tekrar damakta büyüme fark eden hastaya planlanan operasyonla nüks kitle küretajý ve tekrar allogreft kemik ile rekonstrüksiyon yapýldý. Biyopsi sonucu nüks pleomorfik adenom olarak gelen hastanýn ikinci ameliyatýndan sonraki birinci yýl takibinde herhangi bir nüks saptanmadý. Pleomorfik adenom sýklýkla tükrük bezlerinde görülmekte olup maksiller sinüste nadiren görülmektedir. Damakta aðrýsýz büyüme þikayeti ile baþvuran hastalarda pleomorfik adenom ayýrcý tanýlar arasýnda düþünülmelidir.

Primer duodenal MALT (Mucosa Associated Lymphoid Tissue) lenfoma non-Hodgkin lenfomanýn (NHL) nadir görülen bir türüdür ve en sýk midede saptanmaktadýr. Yirmi yaþýnda erkek hastamýz; progresif þekilde kusma, kilo kaybý ve karýn aðrýsý nedeniyle tarafýmýza baþvurdu. Ýki kez yapýlan gastroduodenoskopide belirgin özellik olmamasý ve þikayetlerinin devamý üzerine istenen çift kontrast baryum incelemesinde duodenumda dolum defekti saptandý. Helicobacter pylori pozitifliði de bulunan hastadan alýnan biyopsi örneðinde kötü diferansiye B hücreli MALT lenfoma teþhisi konuldu.

Lenfomalarýn kalp tutulumu nadirdir ve çoðunlukla otopsi çalýþmalarý ile ortaya konulur. Buna karþýn kalp tutulumunun son derece ciddi sonuçlarý vardýr. Lenfomalarýn kalp tutulumu retrograd lenfatik, hematojen ve doðrudan komþuluk yoluyla direkt invazyon þeklinde olur. Direkt invazyon en sýk görüleni ve en destrüktif bulgulara yol açanýdýr. Klinik bulgu ve belirtileri nonspesifiktir. Bu yüzden erken taný ve tedavi hayat kurtarýr. Olgumuz efor dispnesi ve akciðer grafisinde görülen kardiomegali nedeni ile uzun süre kardiyoloji polikliniðinde tetkik edilmiþ, ekokardiografik incelemede mediastinal kitleden þüphelenilmesi üzerine kliniðimize refere edilmiþtir. Çekilen toraksýn bilgisayarlý tomografik incelemesinde mediasteni dolduran, sað ventrikül duvarýna radyolojik olarak invazyon düþündüren kitle saptanan hastaya ayný gün göðüs hastalýklarý uzmaný tarafýndan toraks ultrasonografisi rehberliðinde trucut biyopsi yapýlmýþ, biyopsiden üç gün sonra lenfoma patolojik tanýsý ile beraber hasta tedavi için hematoloji polikliniðine yönlendirilmiþtir. Tedavinin üçüncü haftasýnda ise hastanýn tüm yakýnmalarý gerilemiþtir. Bu makale kalp tutulumu þüphesi olan olgularda multidisipliner yaklaþýmla hýzlý taný ve tedavinin önemine ve toraks ultrasonografi ile mediastinal kitle lezyona hýzlý ve güvenli yapýlabilen biyopsi iþlemine dikkat çekmek için sunulmuþtur.