Amaç: Anestezik ajanlarýn intrakraniyal basýnca (ÝKB) farklý etkileri mevcuttur. Çalýþmamýzda laparoskopik kolesistektomi operasyonlarýnda sevofluran ve desfluranýn intrakraniyal basýnca etkilerini karþýlaþtýrmayý hedefledik.
Gereç ve Yöntem: Etik kurul onayý ve hastalardan bilgilendirilmiþ onam alýndýktan sonra laparoskopik kolesistektomi planlanan 69 hasta, Grup-S ve Grup-D olarak randomize edildi.Demografik ve hemodinamik veriler ile ultrasonografik optik sinir kýlýfý çapý (OSKÇ) deðerleri kaydedildi. Ýndüksiyon için propofol, fentanil ve rokuronyum kullanýldý. Grup-S’ye sevofluran, Grup-D’ye desfluran uygulandý; remifentanil infüzyonu yapýldý. OSKÇ ölçümleri ve hemodinamik veriler indüksiyondan 5 dk sonra (T1), pnömoperitonyum oluþturulduktan ve ters Trendelenburg pozisyonundan 3 dk sonra (T2), pnömoperitonyumdan 20 dk sonra (T3) ve pnömoperitonyum sonlandýrýldýktan 5 dk sonra (T4) kaydedildi. Tüm parametreler gruplara kör bir anestezist tarafýndan takip edildi.
Bulgular: Hastalarýn demografik verileri, intraoperatif hemodinamik parametreleri, SpO2 ve ETCO2 düzeyleri benzerdi. T0, T1, T2, T3 ve T4’te ölçülen OSKÇ’de gruplar arasýnda fark yoktu.Grup içi karþýlaþtýrmalarda, OSKÇ’nýn tüm ölçüm zamanlarýnda her iki grupta da baþlangýca göre daha yüksek olduðu görüldü.
Sonuç: Sevofluran ve desfluranýn laparoskopik kolesistektomi sýrasýnda ÝKB üzerine etkileri benzerdir; laparoskopik cerrahi esnasýnda her iki ajan ile intraoperatif ÝKB bazale göre yüksek seyretmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: COVID-19 pandemisinde bulaþýcý ajana maruz kalma korkusu ile hastane baþvurularýnda azalma görülmüþtür. Bu durumun, akciðer kanseri semptomlarý ve þüphesi olan hastalarýn baþvurularýnda azalma ve tanýda gecikmeler olabileceðini düþündürmüþtür. Bunun yaný sýra COVID-19 enfeksiyonu sebebiyle çekilen toraks bilgisayarlý tomografi sayýsý arttýðýndan akciðer kanserinin erken evrelerde yakalandýðý görüþü de savunulmaktadýr. Biz bu çalýþmada pandeminin akciðer kanseri tanýsý üzerine etkisini araþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemizde 2019-2021 yýllarý arasýnda akciðer kanseri teþhisi konmuþ hastalar retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalarýn cinsiyeti, yaþý, TNM sýnýflandýrmalarý, evreleri, patolojik teþhisleri ve tedavileri kaydedildi ve pandemi öncesi ve sonrasý bir yýllýk dönemler karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya 348 akciðer kanseri tanýsý konulan hasta dahil edildi. Bu hastalarýn 292’sine küçük hücreli dýþý akciðer kanseri tanýsý, 56 hastaya ise küçük hücreli akciðer kanseri tanýsý konulduðu görüldü. Küçük hücreli dýþý akciðer kanserlerinin nispeten erken evre olan Evre 1A-3A evresinde 182 hasta tespit edilirken, 110 hasta ise 3B-4B evresinde tespit edildi. Pandemi öncesi dönemde erken evre küçük hücre dýþý akciðer kanseri teþhisi oraný %70.3 iken, pandemi baþlangýcýndan sonraki dönemde %56.1 olarak bulundu ve bu iki grup arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark tespit edildi (p=0.013). Küçük hücreli dýþý akciðer kanseri grubunda pandemi baþlangýcýndan sonraki dönemde küratif cerrahi geçirenlerin oraný (83/164, %50.6), pandemi öncesi döneme (80/128, %62.5) göre karþýlaþtýrýldýðýnda istatistiksel olarak anlamlý olarak azalmýþ olduðu görüldü (p=0.034).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bulgularýmýz, pandemi sýrasýndaki kýsýtlamalar, hastalýða yakalanma kaygýsý ve saðlýk sistemindeki artan yük nedeniyle akciðer kanseri teþhisinin gecikmiþ olabileceðini göstermektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Non-alkolik steatohepatit(NASH) karaciðerin en sýk görülen metabolik hastalýklarýndan biridir. NASH hastalarýnda tanýdan sonraki on yýllýk dönemde yaklaþýk %25 oranýnda siroza gidiþ izlenebilmektedir ve kriptojenik sirozun en sýk nedeni olarak kabul edilmektedir. Fibrinojen like protein -2 (FGL-2), regülatuar T hücrelerince sekrete edilen fibrinojen süperfamilyasýnýn bir alt üyesidir. Dendritik hücrelerin maturasyonunu engeller ve B hücrelerinin apoptozunu indükleyerek hem doðuþtan hem de adaptif immunitenin regulasyonunda görev alýr. Yüksek serum FGL-2 düzenin viral hepatitli hastalarda kötü prognostik gösterge olduðu yakýn dönem çalýþmalarda gösterilmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya biyopsi ile taný konulan 30 NASH hastasý ve kontrol koluna da 21 saðlýklý vaka dahil edildi. Her iki gruba dahil olan bireylerin serum FGL-2 düzeyleri karþýlaþtýrýldý. Yine her iki gruba dahil edilen bireylerin klinikopatolojik özellikleri ile FGL-2 düzeyleri arasýndaki iliþki incelendi.
BULGULAR: Serum FGL-2 düzeyleri NASH hastalarýnda 47±12 ng/ml iken kontrol grubunda 37±10 ng/ml saptandý. Ýstatistiksel deðerlendirme Mann-Whitney U testi ile yapýldý. Biyopsiyle basit yaðlanma, border-line NASH, kesin NASH olarak sýnýfladýðýmýz hastalar ile kontrol grubu arasýnda anlamlý fark saptandý (p=0.002). Bu dört grubu kendi arasýnda deðerlendirdiðimizde de aralarýnda anlamlý fark gördük (Kruskal – Wallis test, p=0.012).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda NASH tanýlý hastalarda biyopsideki steatohepatit ile uyumlu þekilde serum FGL-2 düzeylerini daha yüksek tespit ettik. Yüksek FGL-2 düzeyleri hepatik hasarý mikroinflamasyon düzeyinde iken gösterebilir. Hastalýk þiddetinin tahmini, hastalýk seyrinin biyopsisiz izlemi ve kontrolü, tedavi açýsýndan agresif yaklaþýlacak hastalarýn seçimi, siroz ve HCC takip aralýklarýnýn sýklaþtýrýlmasý açýsýndan önemli olabilir. Yine de bu konuda yapýlacak daha kapsamlý çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Pnömoni hastalarýnýn yatarak tedavi ihtiyacý olup olmadýðýný tespit etmek için rutinde en sýk kullanýlan skorlama sistemlerinden biri CURB-65 skorudur. Son dönemde her klinisyenin rahatça yorum yapabileceði hemogram ve biyokimya parametreleri gibi basit, ucuz ve hýzlý kan testleri ile yapýlan çalýþmalar popülerlik kazanmýþtýr. Bu çalýþmada, acil serviste istenen kan testleri ile pnömoni þiddeti ve prognoz arasýndaki iliþki incelendi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada; 1 Ocak-31 Aralýk 2017 tarihinde acil servise ateþ, öksürük, balgam, halsizlik þikayeti ile gelen hastalarýn dosyalarý incelendi. Toraks tomografisine göre pnömoni þiddeti ve baþvuru anýndaki CURB-65 skoru deðerlendirildi. Hastalarýn vital bulgularý, hemogram, biyokimya ve kan gazý parametreleri incelendi. Hastalarýn yattýðý servis ve 30 günlük prognozu ile kýyaslandý.
BULGULAR: 117 hastanýn dosyasý incelendi. Hastalarýn yaþý, pnömoni þiddeti aðýr olan grupta, pnömoni þiddeti hafif ve orta olan gruplardan anlamlý olarak daha yüksekti (p<0.05). Pnömoni þiddeti orta ve aðýr olan grupta, ek hastalýk varlýðý, pnömoni þiddeti hafif olan gruptan anlamlý olarak daha yüksekti (p<0.05). Pnömoni þiddeti aðýr olan grupta yoðun bakým yatýþ ve ölüm oraný, pnömoni þiddeti hafif ve orta olan gruplardan anlamlý olarak daha yüksekti (p<0.05). Hayatýný kaybeden hastalarýn grubunda CURB-65 skoru, nötrofil-lenfosit oraný (NLR), C-Reaktif Protein (CRP)/Albumin deðeri ve pnömoni þiddeti diðer gruptan anlamlý olarak daha yüksekti (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: NLR ve CRP/Albumin oranlarý, 30 günlük mortaliteyi öngörmede CURB-65 skorlamasý kadar etkili olabilir, basit kan testleri ile acil servis kalabalýklýðý azaltýlabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Gebeliðin intrahepatik kolestaz (GÝK), uygun müdahaleler yapýlmazsa ölü doðum riskinin 4 ila 10 kat artmasýyla iliþkili, gebeliðe özgü en yaygýn karaciðer hastalýðýdýr. Çalýþmanýn amacý, spontan ve in vitro fertilizasyon (IVF) ile elde edilen gebelikler arasýnda GÝK geliþen tekil gebeliklerin obstetrik sonuçlarýný karþýlaþtýrmaktýr
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2018 ile Eylül 2022 tarihleri arasýnda doðum yapan kadýnlar geriye dönük olarak deðerlendirildi. Dahil etme kriterleri uygulandýktan sonra, spontan olarak gebe kalan (grup 1, n=74) ve IVF ile gebe kalan (grup 2, n=17) toplam 91 GÝK’li hasta çalýþmaya uygun bulundu. Grup 2’deki hastalar embriyo transfer yöntemine göre taze embriyo transferi (n=9) ve dondurulmuþ embriyo transferi (n=8) olmak üzere iki alt gruba ayrýldý.
BULGULAR: Yaþ, gravidite ve parite dýþýndaki perinatal sonuçlar ve demografik özellikler benzerdi. Grup 2’de yaþ anlamlý derecede yüksek iken [32 (27-35) vs. 27 (24-31), p=0,017], gravidite ve parite grup 1’de anlamlý olarak yüksekti [2 (1-3) vs. 1 (1-2), p=0.021 and 0 (0-1) vs. 0 (0-0), p=0.009]. Aspartat (AST) ve alanin (ALT) transaminaz seviyeleri, total açlýk safra asit (TASA) düzeyleri ve ursodeoksikolik asit tedavi dozu, dondurulmuþ embriyo transfer grubunda taze embriyo transfer grubuna göre anlamlý derecede yüksekti [126 (83-242)’ya karþý 32 (31-43), p=0.001; 200±123.9’a karþý 51±39.4, 0.001; 44±20.4’e karþý 15±5.0, p=0.001, and 100 (750-1250)’e karþý 750 (750-750), p=0.004].
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuçlarýmýz, özellikle donmuþ embriyo transfer yönteminin kullanýldýðý IVF gebeliklerinde östrojen tedavisine baðlý olarak yüksek TASA, ALT ve AST düzeyleri arasýnda bir iliþki olduðunu göstermektedir. Eksojen östrojenin etkisini netleþtirmek için geniþ örneklemli prospektif çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Obezite, dünya çapýnda yetiþkinlerde olduðu kadar çocukluk çaðýnda da önemli bir sorun olmaya devam etmektedir. Çocukluk çaðýnda yaþanan obezitenin fiziksel etkilerinin yaný sýra duygusal geliþim üzerinde de etkileri olduðu bilinmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, yetiþkinliðe geçiþin en önemli basamaðý olan adölesanlarda obezitenin biliþsel iþlevler üzerindeki etkilerini araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya herhangi saðlýk sorunu olmayan obez ve obez olmayan olarak sýnýflandýrýlan ergenler dahil edildi. Obez ve obez olmayan grupta biliþsel iþlevlerin deðerlendirilmesi için iþitsel ve görsel bellek ve dikkat testleri uygulandý.
BULGULAR: Obez ve obez olmayan grup aarsýnda görsel bellek puanlarý ile sözel akýcýlýk toplam ve alt boyut toplam puan ortalamalarý arasýnda istatistiksel olarak anlamlý farklar saptandý. Katýlýmcýlara uygulanan WISC-R sözel, performans ve toplam puan ortalamalarý açýsýndan anlamlý bir fark bulunmadý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamdan elde edilen sonuçlar obezitenin bazý alanlarda çocukluk çaðýnda biliþsel iþlevleri olumsuz etkileyebileceðini ortaya koymaktadýr. Bu nedenle, obez çocuklarda biliþsel iþlevleri olumsuz etkileyen faktörleri, önleyici müdahaleleri ve önlemleri belirlemek için tahmin ve önleme temelli sistemlerin kullanýlmasý gerekli olabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Anestezi uzmanlarý, özellikle ameliyathane ve yoðun bakým ünitelerinde ekip çalýþmasýnýn daimi üyeleridir. Ancak ekip çalýþmasýna dayalý olma düzeyi ve anestezistlerin psikolojik durumu arasýndaki iliþki literatürde yeterince çalýþýlmamýþtýr. Bu çalýþmanýn amacý ekip çalýþmasýna dayalý olma düzeylerini göz önünde bulundurarak, anestezi uzmanlarýný baþ etme stratejileri ve algýlanan sosyal destek açýsýndan diðer týp branþlarý ile karþýlaþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmanýn amacý doðrultusunda iki çevrimiçi anket uygulamasý gerçekleþtirilmiþtir. Ön çalýþmada anestezistlerin ve diðer branþlarýn EÇ düzeylerine iliþkin öngörüler týp fakültesi mezunlarý (n=266) üzerinde test edilmiþtir. Yeni bir örneklemle yapýlan temel çalýþmada ise anesteziyoloji (yüksek EÇ grubu, n=107) ve dermatoloji (düþük EÇ grubu, n=91) asistanlarýnda sosyal destek ve stresle baþa çýkma tarzlarý arasýndaki iliþkiyi incelenmiþtir.
BULGULAR: Ön çalýþmada, beklendiði gibi, anesteziyolojinin yüksek EÇ düzeyine (Ort.=4.03) sahip olduðunu bulunmuþtur. Düþük EÇ düzeyine (Ort.=2.53) sahip olan dermatoloji, ana çalýþmanýn karþýlaþtýrma grubu olarak belirlenmiþtir. Ana çalýþma sonucunda dermatologlarýn (Mdn=16) anestezistlere (Mdn=15; p=.007) kýyasla pasif baþa çýkma stratejilerinden olan boyun eðici baþa çýkma yaklaþýmýný daha fazla kullandýðý bulunmuþtur. Ýki grubun algýlanan sosyal destek düzeyleri arasýnda anlamlý bir fark bulunmamýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrma sonucunda sorunu çözmek yerine stresli olaylarýn neden olduðu olumsuz duygulardan korunmayý amaçlayan pasif baþa çýkma stratejileri ile düþük ekip çalýþmasý düzeyi arasýnda bir iliþki bulunmuþtur. Ekip çalýþmasýnýn anestezistlerin stresle aktif olarak baþa çýkmalarýna yardýmcý olarak problem çözme süreçlerine katkýda bulunabileceði düþünülmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: COVID-19 hastalýðý son dönemde tüm dünyayý etkisi altýna almýþ ve ortaya çýkmasýyla birlikte insanlarýn hayatýnda köklü deðiþikliklere neden olmuþtur. Hastaneler ve saðlýk personeli en çok etkilenen gruplar arasýnda yer almaktadýr. Bu çalýþmada, salgýnýn saðlýk çalýþanlarý üzerindeki etkisinin; algýlanan stres ve tükenmiþlik düzeyleri deðerlendirilerek araþtýrýlmasý hedeflenmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Beyin ve Sinir Cerrahisi Kliniðinde görevli, doktorlar, hemþireler ve saðlýk personelinden oluþan 110 kiþilik grup çalýþmaya dahil edildi. Veri toplama aþamasýnda demografik bilgi formu, Algýlanan Stres Ölçeði-14 (ASS) ve Maslach Tükenmiþlik Endeksi (MTE) kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Kadýn ve erkek katýlýmcýlar arasýnda ASS ve MTE skorlarý arasýnda anlamlý fark bulunamadý. Mesleðini deðiþtirmek isteyen katýlýmcýlar, daha yüksek MTE skorlarýna sahiptiler. Evli katýlýmcýlarýn bekarlara göre daha yüksek kiþisel baþarý puanlarýna sahip olduðu görüldü. Eðitim düzeyi arttýkça ASS skorunda artýþýn olduðu izlendi. Aldýðý ücreti yetersiz bulan katýlýmcýlarýn daha yüksek stres ve tükenmiþlik seviyelerine sahip olduklarý bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Doktor ve hemþire gruplarýnda diðer saðlýk personeline oranla görülen yüksek tükenmiþlik oraný önceki çalýþmalar ile uyumlu bulundu. Bekarlara göre evli katýlýmcýlarýn daha düþük stres oranlarýna sahip olmasý da literatürle uyumlu izlendi. Bu bulgunun evli ve bekarlar arasýndaki sorumluluk farkýyla ilgili olduðu düþünülüyor.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Diz osteoartritli hastalarda kiþilik ve mizaç tipleri ile iþlevsellik ve hissedilen aðrý arasýndaki iliþkiyi inceleyen az sayýda çalýþma bulunmaktadýr. Bu çalýþmada diz osteoartritli hastalarda kiþilik ve mizaç özellikleri ile aðrý ve fonksiyon arasýndaki iliþkinin belirlenmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya dahil edilme kriterlerini karþýlayan diz osteoartrit tanýsý alan 126 hasta dahil edildi. Kiþilik deðerlendirmesi için Eysenck Kiþilik Anketi Revize Edilmiþ Kýsa Formu (EPQR-S) ve D Tipi Kiþilik Ölçeði (DS-14), mizaç deðerlendirmesi için Memphis, Pisa ve San Diego Mizaç Deðerlendirmesi Anketi (TEMPS-A) kullanýldý. OA aðrýsý ve genel fonksiyon deðerlendirmesi için Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit Ýndeksi (WOMAC) kullanýldý.
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn 58’i (%46) D Tipi kiþilik özellikleri gösterirken, 18’inde (%14.3) depresif mizaç, 12’sinde (%9.5) sinirli mizaç ve 16’sýnda (%17.3) endiþeli mizaç baskýndý. D Tipi kiþiliðe sahip olanlar daha kötü iþlevlere sahipti ve D Tipi kiþilik, aðrý ve toplam WOMAC puaný ile pozitif olarak iliþkiliydi. Toplam WOMAC puaný, nevrotiklik ve psikotisizm kiþilik özellikleri ve siklotimik ve sinirli mizaç özellikleri ile pozitif bir korelasyon gösterdi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþma, diz osteoartritli hastalarda aðrý ve toplam WOMAC skorunun kiþilik ve mizaç özellikleri ile iliþkili olduðunu göstermektedir. Farmakolojik ve fizik tedaviye ek olarak, bu alanlara yönelik müdahaleler faydalý olabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Adneksiyel kitle tanýsý alan gebelerin özelliklerini tanýmlamak ve kesin bir yönetim kýlavuzu bulunmayan bu alanda taný, yönetim ve tedavi yöntemlerine iliþkin deneyimlerimizi gözden geçirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2018 ile Eylül 2023 tarihleri arasýnda hasta yoðunluðunun fazla olduðu bir üçüncü basamak sevk merkezinde yönetim ve takipleri tamamlanan, gebelikte adneksiyel kitle tanýsý alan tüm kadýnlar retrospektif olarak deðerlendirildi. Dýþlama kriterleri uygulandýktan sonra, antepartum laparoskopik adneksiyel cerrahi uygulanan 19 kadýn (grup 1) ve ekspektan yönetim uygulanan 34 kadýn (grup 2) çalýþmaya dahil edildi.
BULGULAR: Doðum haftasý, sezaryen oranlarý, doðum aðýrlýðý ve Apgar-5 skorlarý benzer olup en büyük kitle çapý ve CA-125 düzeyleri grup 1’de anlamlý olarak yüksekti (sýrasýyla p<0.001 ve p=0.014). Grup 1’deki hastalarýn 15’inde (%78.9) tek taraflý kompleks kist, 4’ünde (%21.1) tek taraflý basit kist mevcuttu, iki taraflý kitle yoktu. Hastalarýn 6’sýna (%31.6) adneksiyel torsiyon, 7’sine (%36.8) kist rüptürü nedeniyle acil laparoskopi yapýlýrken, asemptomatik olan 6 (%31.6) hastaya malignite þüphesi ile elektif laparoskopi yapýldý. Fonksiyonel kist en sýk görülen histopatolojik bulgu iken, 2 olguda (granüloza hücreli tümör ve endometrioid adenokarsinom) malignite saptandý. 8 (%41.1) kadýnda erken doðum meydana geldi; bunlarýn 5’i (%26.3) 34. gebelik haftasýndan önce, 3’ü (%15.7) 34-36 hafta 6 gün arasýnda doðum yaptý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Günümüzde gebeliðin erken haftalarýnda ultrasonografik muayenelerin artmasýna paralel olarak gebelikte adneksiyel kitlelerin erken tanýsýnda olduðu gibi aþýrý tanýda da bir artýþ söz konusudur. Benign karakterli lezyonlarýn kendiliðinden gerileme oranýnýn yüksekliði; rüptüre olan vakalardaki kanamanýn da kendini sýnýrlayabileceði göz önünde bulundurulduðunda hemodinamik instabilite, akut batýn veya malignite þüphesi olmayan vakalarda ekspektan yaklaþým uygun olacaktýr. Cerrahi gerektiren hastalarda tercih edilmesi gereken cerrahi yaklaþým, güvenli ve minimal invazif bir yaklaþým olan laparoskopi olmalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, D vitamini durumunu ve bunun primer hiperparatiroidinin (PHPT) baþlangýç özellikleri üzerindeki etkisini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma, Kasým 2017 ve Aralýk 2023 tarihleri arasýnda üçüncü basamak bir merkezdeki 18 yaþ ve/veya üzeri PHPT tanýsý alan ardýþýk katýlýmcýlarý içermektedir. D vitamini replasmaný almayan toplam 195 hasta geriye dönük olarak incelendi. Çalýþma populasyonu baþvuru anýndaki D vitamini düzeylerine göre 3 gruba kategorize edildi. Grup 1: D vitamini ≤19 ng/mL, grup 2: D vitamini 20-29 ng/mL, ve grup 3: D vitamini ≥30 ng/mL. Demografik, klinik, biyokimyasal, radyolojik bulgular ve operasyon sonrasý komplikasyonlar üç grup arasýnda karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Yüz doksan beþ hastanýn, 157’si (%80.5) kadýn, 38’i (%19.5) erkekti. Ortalama yaþ 56.4+14.5 yýldý. Altmýþ beþ hastada (%33.3) D vitamini eksikliði (DVE) ve 48 hastada (%24.7) D vitamini yetersizliði vardý. Yüz doksan beþ hastanýn, 74’ünde (%37.9) böbrek taþý ve 90’ýnda (%46.2) osteoporoz vardý. Kýrýk sýklýðý %9.7 (n=19) idi. DVE daha yüksek paratiroid hormon (PTH) seviyesi (p=0.000) ve daha iyi tahmini glomerüler filtrasyon hýzý (p=0.021) ile iliþkilendirildi. Tüm grublar karþýlaþtýrýldýðýnda böbrek taþý, osteoporoz ve kýrýk daðýlýmý açýsýndan fark yoktu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Mevcut çalýþma DVE’nin daha yüksek PTH seviyesi ve daha iyi böbrek fonksiyonu ile iliþkili olduðunu ortaya çýkardý. Ancak, D vitamini durumu PHPT’de klasik hedef organ tutulumuyla iliþkili deðildi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Akut apandisit, akut karýn aðrýsýna neden olan cerrahi bir acil durumudur. Laparoskopik apendektomiden sonra standart hastane bakýmý yaklaþýk 24 saattir, ancak bazý hastalarýn hastanede daha uzun kalýþ süresine ihtiyacý vardýr. Bu çalýþmada apendektomi sonrasý hastanede yatýþ süresini etkileyen faktörlerin biyokimyasal ve radyolojik parametreler incelenerek deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada Medical Park Pendik Hastanesi’nde 2020-2024 yýllarý arasýnda apendektomi yapýlan 185 hastanýn verileri retrospektif olarak analiz edildi. Hasta dosyalarý incelenerek ameliyat öncesi beyaz küre sayýsý, lenfosit sayýsý, nötrofil sayýsý, C reaktif protein (CRP) deðeri, nötrofil-lenfosit oraný (NLR) gibi biyokimyasal deðerler kaydedildi. Ameliyat öncesi radyolojik incelemeler, apendiks çapý ve periapendikste serbest sývý varlýðý deðerlendirildi. Hastalarýn yatýþ süreleri incelenerek; hastalar 48-saat ya da daha az yatanlar ve 48-saatten daha uzun yatanlar olarak iki gruba ayrýlarak karþýlaþtýrýlarak incelendi.
BULGULAR: Toplam 185 hasta; 163’ü erken taburculuk grubunda, 22’si geç taburculuk grubunda olmak üzere iki grupta incelendi. Hastalarýn yaþ ortalamasý 34.5±8.5 olup %53.5’i erkek cinsiyetti. Ortalama taburculuk süresi 1.8±1.4 gündü. Geç taburcu olan grupta lenfosit sayýsý istatistiksel olarak anlamlý derecede düþük bulundu. NLR, CRP deðeri ve apendiks çapý ise geç taburcu olan grupta istatistiksel olarak anlamlý derecede yüksekti (p<0.005). Çok deðiþkenli analiz, NLR ve CRP deðerlerinin anlamlý baðýmsýz etkisini gösterdi (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmada; lenfositlerin azalmasý, NLR ve CRP deðerlerinin yükselmesi, apendiks çapýnýn artmasý ve BT’de periapendiks çevresinde serbest sývý bulunmasýnýn hastalarýn apendektomi sonrasý hastane yatýþ süresini etkilediði görüldü. Bu risk faktörlerine sahip hastalara; rutin dren yerleþtirilmesi, normal gýdaya geç baþlanmasý, taburculuk süresinin geç planlanmasý ve daha uzun hastanede kalýþ süresi konusunda bilgilendirilmeleri için öncelikli olarak seçilmelidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu araþtýrmada Avrupa (AB) ve Türkiye’de acil servise baðlý ölümlerin çok deðiþkenli analizinin deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Veri seti olarak, 2002-2021 yýllarý arasýnda AB ve Türkiye için Dünya Bankasý Ülke Raporlarýndan derlenmdi. Baðýmlý deðiþken olarak kaza, intihar ve hastalýða baðlý ölüm oranlarý kullanýldý. Baðýmsýz deðiþkenler saðlýk harcamalarý, kýrsal nüfus ve nüfus artýþý seçildi.
BULGULAR: Hastalýk mortalitesi, kýrsal nüfus ve nüfus artýþý Türkiye’de anlamlý derecede yüksekken, intihar mortalitesi ve saðlýk harcamalarý AB’de anlamlý derecede yüksekti (p<0.05). Lokasyonun intihar mortalitesi (r=0.868; p<0.01), hastalýk mortalitesi (r=-0.728; p<0.01), saðlýk harcamalarý (r=0.866; p<0.01) ve nüfus artýþý (r=-0.866; p<0.01) ile iliþkisi istatistiksel olarak anlamlýydý. Yýl kontrollü korelasyon analizi sonuçlarýna göre lokasyon ile intihar mortalitesi (r=0.997; p<0.01), hastalýk mortalitesi (r=-0.976; p<0.01), saðlýk harcamalarý (r=0.957; p<0.01), kýrsal nüfus (r=-0.745; p<0.01) ve nüfus artýþý (r=-0.939; p<0.01) ile anlamlý iliþkisi vardý. Türkiye için kaza ölümleri ile nüfus artýþý arasýnda anlamlý ve pozitif bir korelasyon vardý (r=0.572; p<0.01). Ýntihar mortalitesi ile saðlýk harcamalarý arasýnda anlamlý ve negatif bir korelasyon (r=-0.710; p<0.01), kýrsal nüfusla ise pozitif bir korelasyon vardý (r=0.836; p<0.01). Hastalýk mortalitesi ile saðlýk harcamalarý arasýnda anlamlý ve negatif bir korelasyon (r=-0,486; p<0,01), kýrsal nüfusla ise pozitif bir korelasyon vardý (r=0.980; p<0.01). AB için kaza ölümleri saðlýk harcamalarý ile anlamlý ve negatif bir korelasyona sahipken (r=-0.798; p<0.01), kýrsal nüfus ile pozitif bir korelasyona sahipti (r=0.998; p<0.01). Ýntihar mortalitesi ile saðlýk harcamalarý arasýnda anlamlý ve negatif bir korelasyon (r=-0.683; p<0.01), kýrsal nüfusla ise pozitif bir korelasyon vardý (r=0.889; p<0.01). Hastalýk mortalitesi ile saðlýk harcamalarý arasýnda anlamlý ve negatif bir korelasyon (r=-0.821; p<0.01), kýrsal nüfusla ise pozitif bir korelasyon vardý (r=0.998; p<0.01).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Karþýlýklý bilgi alýþveriþi ve saðlýk sistemi modeli analizleri, Türkiye’de hastalýk kaynaklý ölümlerin, AB ülkelerinde ise intihar kaynaklý ölümlerin önlenmesinde faydalý olabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, tek merkezde üç yýl boyunca takip edilen çocuk travma hastalarýnýn demografik özellikleri, travma nedenleri, prognozlarý ve travma tipleri retrospektif olarak incelenmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2020 ve Ocak 2023 tarihleri arasýnda travma nedeniyle çocuk yoðun bakým ünitemize (tek merkezli, 8 yataklý) kabul edilen çocuk hastalarýn verileri bilgisayar kayýtlarýndan retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Bu çalýþma, travma tanýsý ile yoðun bakýma kabul edilen yaþ ortalamasý 75±59 ay olan 122 çocuk travma olgusunu (37 kýz ve 85 erkek) içermektedir. En sýk gözlenen travma tipi 68 olguda (%55.7) yüksekten düþme, en sýk etkilenen anatomik bölge 75 olguda (%61.5) baþ ve boyun bölgesi ve en sýk görülen patoloji 55 olguda (%45.1) intrakraniyal hemorajiydi. Olgularýn %36’sýnda cerrahi müdahale gerekmiþtir ve 22 olguda (%18) cerrahi müdahalenin en önemli nedeni yüksekten düþme olarak görülmüþtür. Yoðun bakým ünitesinde 13 hasta (%10.6) exitus olmuþtur, bu da %10.6’lýk bir mortalite oranýna iþaret etmektedir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Travmalar, günümüzde pediatrik yaþ grubunda önemli bir mortalite ve morbidite nedeni olmaya devam etmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Üçüncü basamak bir hastanede týbbi bakým alan gebe kadýnlarda düþük D vitamini düzeylerinin prevalansýný ve bu seviyelerdeki mevsimsel deðiþimleri analiz ederek deðerlendirmeyi amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma, Þubat 2020 ile Þubat 2024 tarihleri arasýnda üçüncü basamak bir týp kuruluþunun Kadýn Hastalýklarý ve Doðum polikliniðinde yürütüldü. Ýlk antenatal kontrol sýrasýnda yaþ, parite, gestasyonel hafta, sigara kullanýmý bilgisi, D vitamini seviyesi ve mevsim bilgisi kayýt altýna alýndý.
BULGULAR: Çalýþmamýza 1101 gebe dahil edildi. Bu gebe kadýnlarýn 866’ýnda (%79) D vitamini eksikliði tespit edilirken, 866 gebenin 132’sinde D vitamini seviyesi 5 ng/ml’nin altýnda tespit edildi. Toplam çalýþma grubunda vitamin D deðeri ortalamasý 13,71+/-9,18 iken, vitamin D eksikliði olan grupta 9,85+/-4,62 idi. Yaz ve sonbahar aylarýndaki hipovitaminozis D prevalansý ise sýrasýyla %72,8 ve %82 olarak tespit edildi. D vitamini eksikliði olan grubun mevsimsel D vitamini seviyelerinin ortalamasýnýn eðilim eðrisi R2=0,0097 deðeriyle rölatif olarak sabit kalmaktadýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrmamýzdan elde edilen bulgular, anne ve yenidoðan kas-iskelet sistemi ve kas-iskelet sistemi dýþý saðlýðý için D vitamini ile zenginleþtirilmiþ doðum öncesi multivitaminlerin uygulanmasýný desteklemektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Tükürük bezi tümörlerinin çok sayýda tanýsal, biyolojik ve histolojik belirtileri vardýr; bunlarýn her biri taný, tedavi ve tümörlerin kategorize edilmesi açýsýndan zorluklar oluþturmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, benign ve malign tükürük bezi tümörlerinde Bcl-2, kaspaz-3 ve GSTP’nin immünohistokimyasal ekspresyonlarýný incelemek ve çeþitli klinikpatolojik deðiþkenlerle nasýl baðlantýlarý olduðunu deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmaya benign ve malign tükürük bezi tümörü tanýsý almýþ, formalinle tamponlanmýþ ve parafine gömülü dokulardan oluþan 61 vaka dahil edilmiþtir. Ýmmünohistokimya boyama iþlemi, poliklonal anti-Bcl-2, anti-aspaz-3 ve anti-GSTP antikorlarý kullanýlarak üreticinin tavsiyelerine göre gerçekleþtirildi.
BULGULAR: Ortalama tümör çapý ile Bcl-2 ekspresyonu arasýndaki korelasyonun istatistiksel olarak anlamlý olduðu gösterilmiþtir (rs=0.258, p<0.05). Bcl-2 ve kaspaz-3 (rs=0.66, p<0.01), Bcl-2 ve GSTP (rs=0.61, p<0.01), kaspaz-3 ve GSTP (rs=0.73, p<0.01) ekspresyon düzeyleri tümör tipleri ile karþýlaþtýrýldýðýnda, pleomorfik adenoma tümör dokularýnda ekspresyon düzeyleri arasýnda anlamlý bir korelasyon bulunmuþtur. Pleomorfik adenom, adenoid kistik karsinom ve mukoepidermoid karsinomlu dokularda Bcl-2 ekspresyonu en yüksek boyanma yoðunluðuna sahipken, GSTP ekspresyonu en düþük boyanma yoðunluðuna sahipti.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Apoptoza dirençli tükürük bezi tümörlerinin yüksek düzeyde Bcl-2 ekspresyonuna sahip olduðu sonucu çýkarýlabilir. Tümör çapý ve yüksek Bcl-2 ekspresyonu arasýndaki pozitif korelasyon, tükürük bezi tümörlerinde kötü prognoza neden olabilir.