PKOS’lu Hastalarda Serum Adiponektin ve Kisspeptin Düzeyleri ile İnsülin Direnci Arasındaki İlişki

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada PKOS’lu hastalarda serum adiponektin ve kisspeptin düzeyleri ile insülin direnci arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Üçüncü basamak bir merkezde PKOS tanısı alan 144 hasta çalışmaya dahil edildi. İlk ziyarette boy ve kilo ölçümleri kaydedildi ve adet fonksiyonları sorgulandı. Ultrasonografik değerlendirme ve hormonal değerlendirme sonrasında hastalar insülin direncine (IR) göre gruplara ayrılarak hormonal parametreler açısından karşılaştırıldı.
BULGULAR: Ağırlık ve VKİ insülin dirençli grupta anlamlı olarak yüksekti (p=0.018, p=0.012). İnsüline dirençli grubun ortalama açlık glukozu, açlık insülin düzeyi ve HOMA indeksi sırasıyla dirençli olmayan gruba göre anlamlı olarak yüksekti (p<0.001). LH/FSH oranları IR+ grupta anlamlı derecede düşüktü (1.33’e karşı 1.58, p<0.05). Adiponektin ve kisspeptin düzeyleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark gözlenmedi, ancak IR- grubundaki ortalama kisspeptin düzeyi IR+ grubuna göre daha yüksekti (32.72’ye karşı 19.36, p=0.067). Adiponektin ve kisspeptinin FSH ile çok zayıf bir pozitif ilişkisi olduğu bulundu (r=0.169 ve 0.171).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Adiponektinin obezite ve tip 2 diyabette azaldığı bilinmekte olup, insülin direnci olan PKOS hastalarında farklılık göstermemektedir. Hipotalamik bir peptit olan ve PKOS’lu hastalarda artmış LH seviyeleri ile ilişkili olan Kisspeptin, IR+ grubunda daha düşük bulundu. Kisspeptin ve adiponektinin PKOS ve insülin direnci mekanizmalarındaki rolünü netleştirmek için BMI eşleşmiş sağlıklı kontrollerle daha geniş bir örneklemde incelenmesine ihtiyaç vardır.

Relationship Between Serum Adiponectin and Kisspeptin Levels and Insulin Resistance in Patients With Pcos

INTRODUCTION: In this study, it is aimed to investigate the relationship between serum adiponectin and kisspeptin levels and insulin resistance in patients with Polycyctic Ovary Syndrome.
METHODS: 144 patients diagnosed with Polycyctic Ovary Syndrome in a tertiary center, were included in the study. At the first visit, the height and weight measurements were recorded and menstrual functions were questioned. After ultrasonographic evaluation and hormonal assessment, patients were divided into groups according to insulin resistance(IR), then were compared in terms of hormonal parameters.
RESULTS: Weight and BMI were significantly higher in the insulin-resistant group(p=0.018,p=0.012). Mean fasting glucose, fasting insulin levels and HOMA indexes of the insulin-resistant group were significantly higher than the non-resistant group, respectively(p<0.001).LH/FSH ratios were significantly lower in the IR+ group(1.33 vs 1.58,p<0.05). No significant difference was observed between the groups in terms of adiponectin and kisspeptin levels, but the mean kisspeptin level in the IR- group was higher than the IR+ group(32.72 vs 19.36,p=0.067). Adiponectin and kisspeptin were both found to have a very weak positive relationship with FSH(r=0.169 and 0.171 ).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Adiponectin is known to decrease in obesity and type 2 diabetes, but does not show the difference in insulin-resistant patients with Polycyctic Ovary Syndrome. Kisspeptin, which is a hypothalamic peptide and associated with increased LH levels in patients with Polycyctic Ovary Syndrome, was found to be lower in the IR+ group. In order to clarify the role of kisspeptin and adiponectin in the mechanisms of Polycyctic Ovary Syndrome and insulin resistance, it is needed to be examined in a larger sample with BMI-matched healthy controls.