İdiyopatik Skrotal Kalsinozis, İmmünhistokimyasal Yöntemlerle Epitelyal Kökenin Analizi

GİRİŞ ve AMAÇ: Skrotal kalsinozis (SK) nadir görülen, genellikle asemptomatik, skrotum derisinde kalsiyum fosfat depolanmasına bağlı nodüllerle karakterize benign bir durumdur. Bu çalışmada amaç, skrotal kalsinozis tanılı hastaların klinik bulgularının araştırılması, immünhistokimyasal yöntemle olası epitelyal kökeni varlığının analiz edilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 2011–2020 yılları arasında, iki farklı merkezde, eksizyonel biyopsi ile skrotal kalsinozis tanısı alan 15 hasta dâhil edildi. Hastalara ait demografik, klinik ve laboratuvar verileri geriye dönük olarak elektronik arşivden elde edildi. Tüm olgulardan hazırlanan
Hematoksilen & Eozin (H&E) kesitler iki patolog tarafından yeniden değerlendirildi. On üç olguya kist epiteli için sitokeratin AE1-AE3 immünhistokimyasal boyası uygulandı.
BULGULAR: Hastaların ortanca yaş değeri 32 (4–68) idi. Hastalarda, skrotumun çoğunlukla ventral bölümünde non-ülsere, boyutları 0.5–2 cm
arasında değişen beyaz-sarı renkte, ağrısız nodüller ve üçünde kaşıntı şikâyeti mevcut idi. Sekiz hastada incelenen serum kalsiyum değerlerinin normal idi. Histopatolojik incelemede skrotal dermiste psödokapsüllü, çoğunda kist duvarı ya da epitelizasyon izlenmeyen amorf ve dens, H&E ile bazofilik kalsiyum depozisyonları görüldü. Bu alanlar çevresinde yer yer makrofaj infiltrasyonu ya da hiyalinizasyon izlenirken bir olguda ossifikasyon mevcut idi. Beş olguda çevrede epidermal kistler izlenirken, ikisinde kalsifikasyon, keratinizasyon ve epitel geçişi birlikte izlendi. Bu alanlarda immünhistokimyasal olarak sitokeratin AE1-AE3 ile kist epiteli pozitif idi. Kist epiteli ve kalsifikasyon birlikte izlenen kistler, sadece kalsifikasyon izlenen kistlere göre daha küçük idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: İdiyopatik skrotal kalsinoziste patogenez ile ilgili durum netlik kazanmamış olsa da kıl folikülünün dilatasyonu sonrası ağzının tıkanarak ilerleyen süreçte kistik değişim ve kist epitelinde kalsifikasyon ile epitelin yerini kalsiyumun alması en olası mekanizma gibi görünmektedir.

Idiopathic Scrotal Calcinosis, Analysis of Epithelial Origin by Immunhistochemical Methods

INTRODUCTION: Scrotal calcinosis (SC) is a rare, usually asymptomatic, benign condition characterized by calcium phosphate deposition in the skin of the scrotum. The aim of this study is to investigate the clinical findings of patients diagnosed with scrotal calcinosis and to analyze the presence of possible epithelial origin by immunohistochemistry.
METHODS: Fifteen patients diagnosed with scrotal calcinosis by excisional biopsy in two different centers between 2011 and 2020 were included in the study. Demographic, clinical, and laboratory data of the patients were obtained retrospectively from the electronic archive. Hematoxylin & Eosin (H&E) sections prepared from all cases were re-evaluated by two pathologists. Cytokeratin AE1-AE3 immunohistochemical stain was applied to 13 cases for the epithelium of the cyst.
RESULTS: The median age of the patients was 32 (4–68). Patients had ulcer-free, white-yellow, painless nodules measuring 0.5 to 2 cm, mostly in the ventral part of the scrotum, and three had pruritus. Serum calcium levels were normal in eight patients. Histopathological examination showed amorphous and dense, H&E and basophilic calcium deposits with pseudocapsules in the scrotal dermis, most of which had no cyst walls or epithelization. While macrophage infiltration or hyalinization was observed around these areas, ossification was present in one case. While epidermal cysts were observed in the periphery in five cases, calcification, keratinization, and epithelial passage were observed together in two of them. In these areas, the cyst epithelium was positive with cytokeratin AE1-AE3 immunohistochemically.
Cysts with cyst epithelium and calcification were smaller than those with only
calcification.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although the pathogenesis of idiopathic scrotal calcinosis is not clear, the cystic change and calcification in the cyst epithelium and the replacement of the epithelium by calcium appear to be the most likely mechanism after dilatation of the hair follicle.