PREDİYALİZ DÖNEMDEKİ VE HEMODİYALİZE ALINAN KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ OLGULARINDA PLAZMA TÜMÖR NEKROZİS FAKTÖR-ALFA (TNF-ALFA DÜZEYLERİ

Sitokinlerin biyolojik etkilerinin daha iyi anlaşılması, bu maddelerin diyaliz tedavisinin akut ve kronik komplikasyonlarının patogenezinde de rol oynadıklarını göstermiştir. Bu çalışmada, değişik evrelerde kronik böbrek yetmezliği (KBY) bulunan fakat henüz diyaliz tedavisi görmeyen ve diyaliz tedavisi altındaki hastalar ile sağlıklı kontrol grubunda plazma tümör nekrozis faktör-alfa (TNF-alfa) düzeyleri araştırılmıştır. Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Polikliniği'nde takip ve tedavi edilen henüz diyalize girmeyen kronik böbrek yetmezlikli 15 hasta (ortalama yaş: 38±14,4 yıl, E/K: 10/5), hemodiyaliz tedavisi gören 15 KBY hastası (ortalama yaş: 41,2±8 yıl, E/K: 10/5) ve sağlıklı kontrol grubu olarak 15 olgu (ortalama yaş: 29,6±2,6 yıl, E/K: 6/9) olmak üzere üç gruptan oluşan toplam 45 olgu çalışmaya alındı. Olguların çalışmaya alınma kriterleri: Bilateral böbrek boyutlarında küçülme olması, diabetes mellitus (DM), polikistik böbrek hastalığı, konjestif kalp yetmezliği bulguları, multipl myeloma, amiloidoz, obstrüktif nefropati gibi KBY yapabilen hastalıkların olmaması ve hemodiyaliz tedavisi gören hastalarda sentetik yapıda polisülfon diyalizörlerinin kullanılıyor olması idi. Tüm olgulardan 5'er ml kan düz tüplere alındı. Örnekler -85°C'de saklandı. Çalışma TNF-alfa enzim-linked immunosorbent assay kitleri kullanılarak (00927, Diaklon, France, 2001) ELISA yöntemi ile yapıldı. Sağlıklı grup ve prediyaliz hasta grubunun üre, kreatinin, 24 saatlik idrarda protein miktarı ve kreatinin klirensi gibi parametreleri karşılaştırıldığında; prediyaliz grubunda sonuçlar anlamlı derecede yüksekti (p<0,001). Hemodiyaliz tedavisi gören hastalar, haftada 1-3 kez diyalize girdikleri için, bu parametreleri değerlendirmeye alınmadı. TNF-alfa sonuçlarına bakıldığında; kontrol grubu ile hasta grupları arasında anlamlı fark olmasına karşın (sırasıyla p<0,01 ve p<0,001), prediyaliz ve diyaliz hasta grupları arasında anlamlı fark yoktu (p>0.05). Sonuç olarak; proinflamatuar bir sitokin olan TNF-alfa nın kronik glomerulonefrite bağlı kronik böbrek yetmezliğinde de rolünün olduğu düşüncesindeyiz. Ancak uzun dönemde yapılacak prospektif çalışmalar TNF-alfa ve böbrek hastalıkları arasındaki ilişkiyi daha net olarak ortaya koyacaktır.

PLASMA TUMOR NECROSIS FACTOR-ALFA (TNF-ALFA) LEVELS IN PREDIALYSIS AND HAEMODIALYSED CHRONIC RENAL FAILURE PATIENTS

The recently better recognized biological effects of cytokines have shown the roles they play in the pathogenesis of acute and chronic complications of dialysis therapy. In this study; we searched the plasma TNF-alfa levels in the various staged chronic renal failure patients who have not yet been started dialysis therapy and who are under ongoing dialysis and in a healthy control group. The study consisted of a total of 45 cases who are being followed in the nephrology department of Dr. Lütfi Kırdar Training and Research Hospital. The three groups were: Chronic renal failure patients who are not yet under dialysis (15 patients, mean age: 38±14,4 yrs, M/W: 10/5), chronic renal failure patients who are currently having dialysis (15 patients, mean age: 41,2±8 yrs, M/W: 10/5) and healthy control group (15 patients, mean age: 29,6±2,6 yrs, M/W: 6/9). Patient exclusion criteria were: Diabetes mellitus, congestive heart failure, polycystic renal disease, diseases like multiple myeloma, amyloidosis and obstructive nephropathy that can cause chronic renal failure. All the patients' kidneys were bilaterally diminished in size. For the dialysis patients, synthetic polysulphone dialysors were used. Five mililiters of blood were collected from all the cases and preserved at -85°C. TNF-alfa enzyme-linked immunosorbent assay kits (00927, Diaklon, France, 2001) were used with the ELISA testing. As we compared the parameters like urea, creatinine, clearance of creatinine, protein output in 24 hours urine; in the healthy and predialytic group, the predialytic group's results were statistically significantly rised (p<0,001). These parameters of the currently dialysed cases couldn't be evaluated because of their having dialysis 1-3 times per week. As we compared the TNF-alfa results; there was statistically significant difference between the control (p<0,01) and the patient (p<0,001) groups. But the difference between the predialytic and dialytic groups were not statistically significant (p>0,05). In conclusion; we decided that TNF-alfa, a proinflammatuar cytokine, had a role in chronic renal failure depending on chronic glomerulonephritis, but the forthcoming prospective studies will explain the relationship better between TNF-alfa and renal diseases.