ISSN : 2587-0998
Metastatik Kastrasyona Dirençli Prostat Kanseri Tedavisinde Metformin ve Enzalutamidin Potansiyel Sinerjik Etkileri
Heves Sürmeli1, Goncagül Akdağ Topal212
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırmanın amacı, metastatik kastrasyona dirençli prostat kanseri (mKDPK) hastalarında enzalutamid tedavisi yanı sıra metformin kullanımının potansiyel sinerjik etkilerini incelemektir. Bu iki ajanın birleştirilmiş tedavi etkisini inceleyerek, daha uzun süreli yanıtlar, hastalığın ilerlemesinin gecikmesi ve daha uzun sağkalım gibi geliştirilmiş tedavi sonuçlarına yol açabilecek yeni mekanizmaları ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Sonuçta, araştırma klinik sonuçları iyileştirmeyi ve bu agresif prostat kanseri formunun tedavisi için daha etkili stratejiler
sunmayı hedeflemektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalışma, daha önceki doksetaksel tedavisini takiben ikinci basamak enzalutamid alan mKDPK hastalarında metforminin progresyonsuz sağkalım (PSK) üzerindeki etkisini değerlendirdi. Hastalar iki gruba ayrıldı: 65’i yalnızca enzalutamid aldı, 27’si ise hem enzalutamid hem de metformin ile tedavi edildi. Birincil sonlanım noktası, ikinci basamak enzalutamid başlangıcından hastalık ilerlemesine veya ölüme kadar ölçülen PSK idi. İki kohort arasındaki PSK’yı karşılaştırmak için Kaplan-Meier sağkalım analizi ve log-rank testleri gibi istatistiksel analizler kullanıldı; bu, bu tedavi bağlamında metforminin faydalarını değerlendirmeyi amaçladı.
BULGULAR: Enzalutamid grubunun ortalama sağkalım süresinin 23 ay, enzalutamid ve metformin grubunun ortalamasının ise 18 ay olarak ortaya kondu. Ancak, log-rank testi iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermedi, bu da tedavi etkinliğinde bir fark olmayabileceğini düşündürdü. Medyan sağkalım süreleri her iki tedavi kohortu için de 12 ay olup, metforminin eklenmesiyle progresyonsuz sağkalımda önemli bir iyileşme olmadığını vurgulamaktadır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu retrospektif çalışma, mKDPK olan ve daha önce doksetaksel tedavisi almış hastalarda enzalutamid tedavisine metformin eklenmesinin etkilerini araştırmıştır. Ortalama sağkalım süreleri, kombinasyon tedavisinin potansiyel bir fayda sağlayabileceğini öne sürse de, istatistiksel analizler her iki grup arasında medyan sağkalım açısından anlamlı bir fark ortaya koymamıştır. Bu sonuçlar, çalışmanın retrospektif yapısı ve sınırlı örneklem büyüklüğü gibi biaslardan etkilenmiş olabilir. Bu nedenle, metformin ve enzalutamid kombinasyonunun mKDPK tedavisindeki etkinliğini daha sağlam bir şekilde değerlendirebilmek için daha büyük hasta gruplarıyla ve daha uzun izlem süreleriyle yapılacak ileri araştırmalara ihtiyaç vardır.
The Potential Synergistic Effects of Metformin and Enzalutamide in the Treatment of Metastatic Castration-Resistant Prostate Cancer
Heves Sürmeli1, Goncagül Akdağ Topal21Department of Medical Oncology, Kartal Dr. Lütfi Kırdar City Hospital, Istanbul, Türkiye2Department of Medical Oncology,Tokat State Hospital, Tokat, Türkiye
INTRODUCTION: The primary objective is to investigate the potential synergistic effects of concurrent metformin administration alongside enzalutamide therapy in patients with metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC). The study aims to uncover novel mechanisms that could lead to enhanced treatment outcomes, including more durable responses, delayed disease progression, and prolonged survival. This exploration seeks to provide critical insights that could expand the therapeutic options available for mCRPC patients.
METHODS: This retrospective study evaluated the impact of metformin on progression-free survival (PFS) in 92 patients with mCRPC who received second-line enzalutamide. Patients were divided into two groups: 65 Received enzalutamide alone, while 27 were treated with both enzalutamide and metformin. The primary endpoint was PFS. Statistical analyses, including Kaplan-Meier survival analysis and log-rank tests, were used to compare PFS between the two cohorts, aiming to assess the benefits of metformin in this treatment context.
RESULTS: The analysis revealed that the mean survival time for the enzalutamide-only group was 23 months, while the mean for the enzalutamide-plus-metformin group was 18 months. However, the log-rank test showed no statistically significant difference between the two groups, suggesting that these trends may not indicate a true difference in treatment effectiveness. The median survival times were both 12 months for each treatment cohort, further emphasizing the lack of significant improvement in progression-free survival with the addition of metformin.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This retrospective study explored the effects of adding metformin to enzalutamide therapy in patients with mCRPC after docetaxel treatment. Although mean survival times suggested a potential benefit for the combination, statistical analysis revealed no significant differences in median survival between the two groups. These findings may be influenced by biases inherent in the retrospective design and the small sample size. Thus,
further research with larger cohorts and longer follow-up is needed to rigorously evaluate the benefits of the metformin-enzalutamide combination in managing mCRPC.
Makale Dili: İngilizce