INTRODUCTION: In children, refractive status is affected by a lot of factors such as congenital disorders, prematurity, and retinopathy of prematurity (ROP). Our study aimed to evaluate the effect of ROP development on visual acuity, strabismus, and refractive errors in children born premature.
METHODS: The study included 60 eyes of 30 premature infants born <36 weeks. The infants were divided into two groups as; which developed ROP (Group I) and group which undeveloped ROP (Group II). First year refractive status, refractive status on the control examination of the fifth age, visual acuity, strabismic examination findings, anterior, and posterior segment findings were recorded. Two groups were statistically compared in terms of refraction status of both first and fifth age and visual acuity of fifth age.
RESULTS: There were 16 (53.3%) male and 14 (46.67%) female premature infants borned before 36 weeks. Group I developed of ROP comprised of 22 eyes and Group II comprised of 38 eyes with no ROP. A statistically significant difference was found between the rates of myopia at the age of 1 and 5 years. The incidence of myopia was found statistically high in both ages (p=0.0001 and p=0.006, respectively) in Group I patients. There was no statistically significant difference in both first age and fifth age examination findings in terms of hypermetropia and astigmatism(p=0.475 and p=0.694, respectively, p=0.103 and p=0.81, respectively). There was no significant difference between the two groups in terms of mean visual acuity values measured at the age of 5 (p=0.054).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was concluded that prematurity alone did not lead to an increase in the incidence of myopia, but there was a significant relationship between the development of the ROP and myopia incidence. Infants with ROP should be closely followed in subsequent years.
GİRİŞ ve AMAÇ: Prematüre doğan bebeklerin prematüre retinopatisi gelişimine bağlı olarak 1. ve 5. yaş refraksiyon ölçümleri ile, 5. yaş kontrol muayenelerindeki görme keskinliği ölçümleri ve şaşılık gelişimine olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 36 haftadan küçük doğan 30 prematüre bebeğin 60 gözü dahil edildi. Bebekler takipleri sırasında prematüre retinopatisi (PR) gelişen (grup 1) ve gelişmeyen (grup 2) prematüre bebekler olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bebeklerin cinsiyeti, doğum haftası, doğum kilosu, PR gelişimi, 1. yaş refraktif durumları ile 5. yaş kontrol muayenesindeki refraktif durumları ile görme keskinlikleri, şaşılık muayeneleri, ön ve arka segment bulguları kaydedildi. PR gelişen grupla PR gelişmeyen grup hem 1. yaş hem de 5. yaştaki refraksiyon durumları ile 5 yaştaki görme keskinlikleri açısından istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya 16’sı (%53.33) erkek ve 14’ü (%46.67) kız olmak üzere 36 haftadan küçük doğan 30 prematüre bebeğin 60 gözünden PR gelişen 22 göz (grup 1) ile PR gelişmeyen 38 göz (grup 2) istatistiksel olarak karşılaştırıldığında, hem 1. yaş hem de 5. yaşta miyopi görülme oranları arasında ileri düzeyde anlamlı bir farklılık bulundu. Grup 1’de (n=22) her iki yaşta da miyopi insidansı daha yüksekti (sırasıyla p=0.0001 ve p=0.006). Hipermetropi ve astigmatizma görülme oranları açısından ise hem 1. yaşta hem de 5. yaşta istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamadı (sırasıyla 1.yaş p=0.475 ve p=0.694 ile 5. yaş p=0.103 ve p=0.81). Beş yaşında ölçülen görme keskinliği değer ortala-maları açısından 2 grup arasında anlamlı bir farklılık yoktu (p=0.054).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Tek başına prematüritenin miyopi insidansında artışa yol açmadığı fakat PR gelişimiyle miyopi insidansı arasında anlamlı bir ilişki olduğu, dolayısıyla PR gelişen bebeklerin sonraki yıllarda daha yakından takibinin uygun olacağı kanaatine varıldı.