INTRODUCTION: High-flow nasal oxygenation (HFNO) is a well-established preoxygenation technique in non-pregnant patients. However, its efficacy in term parturients remains uncertain, with some studies reporting suboptimal results. Moreover, data on neonatal outcomes in this population are limited. To evaluate the effects of HFNO on neonatal outcomes in parturients undergoing cesarean section under general anesthesia, focusing on Apgar scores
as the primary outcome and umbilical cord venous blood gas parameters as the secondary outcome.
METHODS: Following Ethics Committee approval and clinical trial registration (NCT03903003), 102 term parturients were randomized into two groups: HFNO (n=50) and conventional face mask preoxygenation (n=52). The HFNO group received oxygen at 60 L/min, while the conventional group received 100% oxygen at 10 L/min. Induction was initiated once end-tidal oxygen (etO₂) reached 90%, and oxygenation continued during intubation. Neonatal Apgar scores at 1 and 5 minutes, umbilical cord venous blood gas values, and maternal hemodynamic parameters were recorded.
RESULTS: The HFNO group showed significantly higher Apgar scores at both 1 minute (9 (3-10) vs. 8 (3-10); p<0.001) and 5 minutes (10 (7-10) vs. 10 (4-10); p<0.001) compared to the conventional group. Cord venous blood gas parameters were comparable between the groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: HFNO use for preoxygenation before and during induction in parturients undergoing cesarean section improved neonatal Apgar scores compared to conventional face mask oxygenation. These findings support HFNO as a safe and effective preoxygenation method in obstetric anesthesia.
GİRİŞ ve AMAÇ: Yüksek akım nazal oksijenasyon (YANO), gebe olmayan hastalarda iyi bilinen bir preoksijenasyon tekniğidir. Ancak, term gebelerdeki etkinliği belirsizliğini korumakta olup bazı çalışmalar yetersiz sonuçlar bildirmiştir. Ayrıca, bu hasta grubunda yenidoğan sonuçlarına ilişkin veriler sınırlıdır. Bu çalışma, genel anestezi altında sezaryen uygulanacak gebelerde YANO’nun yenidoğan sonuçlarına etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Birincil sonuç olarak Apgar skorları, ikincil sonuç olarak ise umbilikal venöz kan gazı parametreleri incelenmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Etik Kurul onayı ve klinik çalışma kaydı (NCT03903003) sonrasında 102 term gebe rastgele iki gruba ayrıldı: YANO grubu (n=50) ve konvansiyonel yüz maskesi ile preoksijenasyon grubu (n=52). YANO grubuna 60 L/dk hızında oksijen, konvansiyonel gruba ise %100 oksijen 10 L/dk hızında uygulandı. End-tidal oksijen (etO₂) düzeyi %90’a ulaştığında indüksiyon başlatıldı ve entübasyon sırasında oksijenasyon sürdürüldü. Yenidoğanların 1. ve 5. dakikadaki Apgar skorları, umbilikal venöz kan gazı değerleri ve maternal hemodinamik parametreler kaydedildi.
BULGULAR: YANO grubunda Apgar skorları hem 1. dakikada (9 (3-10) vs. 8 (3-10); p<0.001) hem de 5. dakikada (10 (7-10) vs. 10 (4-10); p<0.001) anlamlı olarak daha yüksekti. Kordon venöz kan gazı parametreleri gruplar arasında benzerdi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sezaryen uygulanacak gebelerde preoksijenasyon amacıyla YANO’nun indüksiyon öncesi ve sırasında kullanımı, konvansiyonel yüz maskesi oksijenasyonuna kıyasla yenidoğan Apgar skorlarını iyileştirmiştir. Bu bulgular, obstetrik anestezide YANO’nun güvenli ve etkili bir preoksijenasyon yöntemi olduğunu desteklemektedir.