INTRODUCTION: Primary ciliary dyskinesia (PCD) is a rare genetic disorder caused by defective ciliary function, resulting in chronic respiratory infections and other systemic issues. CCDC40 encodes a protein crucial for assembling and functioning ciliary dynein arms, vital for ciliary movement. Mutations in CCDC40 can significantly exacerbate PCD symptoms.
This study analyzed the clinical and demographic profiles of pediatric patients with PCD due to homozygous CCDC40 mutations.
METHODS: A retrospective analysis was conducted of 13 patients at the Marmara University Division of Pediatric Pulmonology, focusing on their demographics, clinical symptoms, highspeed video microscopy (HSVM) findings, nasal nitric oxide (nNO) levels, PICADAR scores, sputum culture results, and respiratory function tests. Statistical analyses were performed using the SPSS software.
RESULTS: The cohort had a median age of 17 years (25–75p, 11.5–21.5 years), with typical onset of symptoms at birth and a median diagnostic delay of 7 years (25–75p, 2–13.5 years).
Notably, 84.6% of patients had consanguineous parents. The common symptoms included recurrent cough (100%), bronchiectasis (92.3%), and rhinosinusitis (92.3%). The median PICADAR score of the patients was 8 (25–75p, 5–11.5), and the median nasal NO value was 17.3 nl/min (25–75p, 7.7–114.5). HSVM analysis revealed immotile cilia and abnormal movement patterns in 53.8% and 30.7% of patients, respectively. Sputum cultures identified Haemophilus influenzae (92.3%) as the predominant pathogen.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results highlight the importance of early diagnosis and intervention in managing PCD, particularly for those with CCDC40 mutations who may experience more severe respiratory complications than other genetic variants.
GİRİŞ ve AMAÇ: Primer siliyer diskinezi (PSD), silyer fonksiyonun bozulmasıyla karakterize nadir bir genetik hastalıktır ve silyer fonksiyon bozukluğu, kronik solunum yolu enfeksiyonlarına ve diğer sistemik sorunlara yol açar. CCDC40, silyer hareketten sorumlu olan dynein kollarının işlevi için gerekli bir protein kodlar. Bu genin mutasyonları, PSD’nin şiddetli klinik bulgularına neden olabilir. Bu çalışma, CCDC40 homozigot mutasyonları olan pediatrik PSD hastalarının klinik ve demografik özelliklerini retrospektif olarak incelemeyi amaçlamıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Marmara Üniversitesi Pediatrik Pulmonoloji polikliniğinde takipli 13 hasta çalışmaya alındı. Hastaların demografik verileri, klinik semptomları, yüksek hızlı video mikroskopisi (HSVM) bulguları, nazal nitrik oksit (nNO) ölçümleri, PICADAR skorları, balgam kültürü sonuçları ve solunum fonksiyonu testleri retrospektif olarak incelenmiştir. İstatistiksel analizler SPSS yazılımı kullanılarak yapıldı.
BULGULAR: Çalışma grubunun medyan yaşı 17 yıl (25–75p, 11.5–21.5 yıl) olup, semptom başlangıç yaşı medyan 0 yıl (25–75p, 0–0 yıl) idi. Tanıda medyan gecikme süresi 7 yıl (25–75p, 2–13.5 yıl) idi. Hastaların %84.6’sında akraba evliliği mevcuttu. Yaygın semptomlar arasında kronik balgamlı öksürük (%100), bronşektazi (%92.3) ve rinosinüzit (%92.3) saptandı. Hastaların median PICADAR skoru 8 (25–75p, 5–11.5), median nazal NO değeri ise 17.3 nl/dk (25–75p, 7.7–114.5) olarak bulundu. HSVM analizinde hastaların %53.8’inde immotil silyalar, %30.7’sinde ise anormal hareket paterni saptandı. Balgam kültürlerinde en yaygın patojen Haemophilus influenzae (%92.3) idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: PSD’nin yönetiminde erken tanı ve müdahale önemlidir. Özellikle CCDC40 mutasyonları olan hastalar, diğer genetik varyantlara kıyasla daha şiddetli solunum komplikasyonları yaşayabilirler.