Real-Time Sonoelastography Evaluation of the Lateral Collateral Ligament of Ankle: Comparative Findings Between Athletes and Healthy Subjects

INTRODUCTION: The aim of this study is to assess the sonography and elastography findings in the lateral collateral ligament (LCL) injury due to recurrent ankle sprains and to compare them to those of healthy individuals.
METHODS: A total of 108 ankles in 54 athletes and 60 ankles in 30 healthy volunteers were included. The LCL, consisting of the anterior talofibular ligament (ATFL), the calcaneofibular ligament (CFL) and the posterior talofibular ligament (PTFL), was evaluated for images in the following three sections: proximal, middle and distal. Longitudinal images of each tendon were obtained using ultrasound (US) and real-time sonoelastography. Degeneration of each tendon was evaluated in four grades and the length and thickness were measured in sonographic images. Real-time sonoelastography images were evaluated in four grades for elasticity pattern and strain ratios.
RESULTS: The length of ATFL was shorter in the patient group than in the control group (p=0.028). There was no difference between the patient and control group for ligament thickness. Sonographic grades in the patient group were statistically increased compared to the control group for ATFL, CFL and PTFL ligaments (p<0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: US can be used as a non-invasive diagnostic method to demonstrate ankle LCL injuries in athletes. Real-time sonoelastography provides useful additional information for the evaluation of patients with chronic sprains of the ankle LCL.

Lateral Kollateral Ligamanın Ultrason Elastografi İle Değerlendirilmesi: Sporcular ve Sağlıklı Bireylerin Bulgularının Karşılaştırılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı tekrarlayan ayak bileği burkulmalarında lateral kollateral ligaman (LKL) hasarını ultrason (US) ve ultrason elastografi
(USE) ile değerlendirerek, bulguları sağlıklı bireylerle karşılaştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sporla uğraşan 54 kişi (toplamda 108 ayak bileği), sağlıklı 30 kişi (toplamda 60 ayak bileği) çalışmaya dahil edildi. LKL’yi oluşturan anterior talofibular ligaman (ATFL), kalkaneofibular ligaman (KFL) ve posterior talofibular ligamanların (PTFL) proksimal, orta ve distal parçaları değerlendirildi. Ligamanların US ve USE değerlendirilmesi longitudinal planda yapıldı. Ligamanların uzunluğu ve kalınlığı ölçüldü; hasarlanması dört derecede değerlendirildi. USE paternleri de dört derecede değerlendirildi ve gerinim oranları hesaplandı.
BULGULAR: ATFL uzunluğu hasta grubunda kontrol grubundan daha kısaydı (p=0.028). Ligamanların kalınlığında her iki grup arasında farklılık saptanmadı. ATFL, KFL ve PTFL’nin ultrasondaki hasarlanma dereceleri hasta grubunda daha yüksek tespit edidi (p<0.001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sporcularda ayak bileği LKL hasarının gösterilmesinde US non-invaziv tanı yöntemi olarak kullanılabilir. USE kronik LKL yaralanmalarının
değerlendirimesin US’ ye tanısal katkı sağlar.