INTRODUCTION: The psoas muscle index (PMI) obtained with a single muscle measurement on routine computed tomography (CT) performed for staging in locally advanced gastric cancer (LAGC) is helpful in predicting whole-body sarcopenia. The objective of this trial was to determine the relationship between PMI and overall survival (OS) and disease-free survival (DFS).
METHODS: This retrospective cohort was conducted with 122 patients with LAGC who underwent perioperative chemotherapy and curative surgery in our center between January 2015 and December 2021. PMI and psoas muscle density were calculated at the L3 vertebra level using routine CT performed for staging after the LAGC diagnosis, and its relationship with OS and DFS was examined.
RESULTS: Twenty-nine of 122 patients were women. FLOT was the most common chemo-therapy regimen and total gastrectomy was performed most frequently. The patients were divided into two groups according to the PMI values. OS and DFS were unachievable in the high PMI group, while OS and PFS were determined as 19 and 16 months, respectively, in the low PMI group. There was a statistically significant difference between the high and low PMI groups in terms of the two survival parameters (p=0.03 and p=0.001, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: PMI measured on CT performed for staging in patients diagnosed with LAGC is an important and practical method in predicting the prognosis of the disease.
GİRİŞ ve AMAÇ: Lokal ileri mide kanserinde (LİMK) evreleme için yapılan rutin bilgisayarlı tomografide (BT) tek kas ölçümü ile elde edilen psoas kas indeksi (PMI), tüm vücut sarkopenisini öngörmede yardımcıdır. Bu çalışma ile amacımız PMI ile genel sağkalım (GSK) ve hastalıksız sağkalım (HSK) arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif kohort, Ocak 2015 ile Aralık 2021 arasında merkezimizde perioperatif kemoterapi ve küratif cerrahi uygulanan LİMK’li 122 hasta ile gerçekleştirildi. PMI ve Psoas kas yoğunluğu (PMD), evreleme için yapılan rutin BT kullanılarak L3 vertebra seviyesinde hesaplandı. LAGC tanısından sonra, OS ve DFS ile ilişkisi incelendi.
BULGULAR: 122 hastanın 29’u kadındı. FLOT en yaygın kemoterapi rejimiydi ve en sık total gastrektomi uygulandı. PMI değerlerine göre hastalar iki gruba ayrıldı. Yüksek PMI grubunda OS ve DFS ulaşılamazken, düşük PMI grubunda OS ve PFS sırasıyla 19 ve PFS 16 ay olarak belirlendi. İki sağkalım parametresi açısından yüksek ve düşük PMI grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (sırasıyla, p=0.03 ve p=0.001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: LİMK tanılı hastalarda evreleme amacıyla yapılan BT’de ölçülen PMI, hastalığın prognozunu tahmin etmede önemli ve pratik bir yöntemdir.