Evaluation of Balance and Gait in Idiopathic Scoliosis

INTRODUCTION: Idiopathic scoliosis (IS) is a three-dimensional deformity of the spine, defined radiographically as a lateral deviation of more than 10 degrees in the coronal plane, characterized by sagittal and transverse plane changes. Balance and walking are the most common activities of daily living. In our study, we aimed to analyze the effect of the curvature on balance and walking in IS individuals, who have a reduced risk of progression and whose curvatures are generally stable, by analyzing quantitative data.
METHODS: The study included 34 patients with IS and 34 healthy individuals. All participants were questioned about their socio-demographic and physical characteristics. Balance parameters were recorded using a multi-axis, motorized platform system called Huber 360 with built-in force sensors and handles. The participants’ gait analysis was performed using a Zebris FDM type 3 (Zebris Medical GmbH, Germany) walking platform.
RESULTS: When gait parameters were examined, step time and walking cycle duration were significantly higher in the IS group compared to the control group (p=0.007 and p=0.008, respectively). On the contrary, right-foot loading response and walking speed of the control group were significantly higher than the scoliosis group (p=0.006 and p=0.0003, respectively). Stability speed with eyes closed was significantly higher in the IS group compared to controls (14.55±3.5 mm/s and 12.6±4.6 mm/s, respectively, p=0.012). No significant differences were observed between the groups in terms of other balance and gait characteristics.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study revealed that balance and gait were affected in patients with IS, and individuals with scoliosis had poor balance and walking skills compared to healthy individuals. Therefore, in scoliosis rehabilitation, balance and walking problems that may be caused by spinal curvatures should definitely be taken into consideration.

İdiyopatik Skolyozda Denge ve Yürümenin Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: İdiyopatik skolyoz (İS), koronal düzlemde 10 dereceden fazla lateral sapma olarak radyografik olarak tanımlanan, sagital ve transvers düzlem değişiklikleriyle kendini gösteren, omurganın üç boyutlu bir deformitesidir. Denge ve yürüme günlük yaşamın en yaygın aktiviteleridir. Çalışmamızda, ilerleme riski azalmış ve eğrilikleri genellikle stabil olan İS bireylerinde eğriliğin denge ve yürüyüş üzerindeki etkisini analiz etmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 34 İS hastası ve 34 sağlıklı birey alındı. Tüm katılımcılara sosyo-demografik ve fiziksel özellikleri soruldu. Denge parametreleri, yerleşik kuvvet sensörleri ve tutacakları olan Huber 360 adlı çok eksenli, motorlu bir platform sistemi kullanılarak kaydedildi. Katılımcıların yürüme analizi, Zebris FDM tip 3 (Zebris Medical GmbH, Almanya) yürüme platformu kullanılarak gerçekleştirildi.
BULGULAR: Yürüme parametreleri incelendiğinde, adım atma süresi ve yürüme döngüsü süresi İS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, p=0.007 ve p=0.008). Buna karşın, kontrol grubunun sağ ayak yükleme yanıtı ve yürüme hızı skolyoz grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, p=0.006 ve p=0.0003). Gözler kapalıyken stabilite hızı İS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, 14.55±3.5 mm/s ve 12.6±4.6 mm/s, p=0.012). Diğer denge ve yürüyüş özellikleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark gözlenmedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, İS hastalarında denge ve yürüyüşün etkilendiğini ve skolyozlu bireylerin sağlıklı bireylere göre zayıf denge ve yürüme becerilerine sahip olduğunu ortaya koymuştur. Bu nedenle skolyoz rehabilitasyonunda omurga eğriliklerinden kaynaklanabilecek denge ve yürüyüş sorunlarının mutlaka dikkate alınması gerekmektedir.