Impact of the Preoperative Anxiety and Depression Levels on Postoperative Outcomes in Stage II/III Gastric and Colorectal Cancer Patients
Selçuk Gülmez1, Arif Demirdas2, Orhan Uzun1, Aziz Serkan Senger1, Sinan Ömeroğlu1, Uğur Duman3, Erdal Polat1, Mustafa Duman11Department of Gastrointestinal Surgery, University of Health Sciences, Kartal Koşuyolu Higher Specialty Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye2Department of Psychiatry, Süleyman Demirel University Faculty of Medicine, Isparta, Türkiye
3Department of General Surgery, University of Health Sciences, Bursa Higher Specialty Training and Research Hospital, Bursa, Türkiye
INTRODUCTION: It is natural to expect chronic anxiety and depressive disorders in a cancer patient. Chronic diseases are generally investigated as potential comorbidities before surgery, whereas anxiety and depressive disorders are typically overlooked. However, psychological status plays a critical role in recovery following surgery. This study aimed to assess the prevalence of preoperative anxiety and depression in colorectal cancer (CRC) and gastric cancer (GC) patients and evaluate their effects on postoperative outcomes.
METHODS: This questionnaire-based observational study enrolled 101 consecutive GC and CRC patients who underwent curative surgical resection. Preoperative anxiety and depression were assessed using the Beck Anxiety Inventory and Beck Depression Inventory 24–48 h before the surgery. Demographics and other clinical and surgical characteristics of patients were also recorded. Scores 18 and above were interpreted as clinically relevant anxiety and depression.
RESULTS: The prevalence rates of clinically significant anxiety and depression were 16.8% and 12.9%, respectively. A significant association was found between preoperative depression and postoperative complications (p=0.006). A positive and significant correlation was found between preoperative depression and tumor stage (r=0.224, p=0.024) and neoadjuvant treatment (r=0.226, p=0.023). Higher education decreased statistically preoperative anxiety (r=−0.275, p=0.005) and depression (r=−0.283, p=0.004). There was no significant relationship between preoperative anxiety and depression and postoperative overall survival and length of hospital stay (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our study showed that CRC patients were more exposed to both anxiety and depression in contrast to GC patients. According to our results, neoadjuvant therapy, tumor stage, and education level affected psychological distress before surgery. Identification of patients at risk of preoperative anxiety and depression using a questionnaire is reliable. A series of education of patients and their families and providing professional psychological support to those in need may improve postoperative outcomes.
Evre II/III Mide ve Kolorektal Kanserli Hastalarda Ameliyat Öncesi Anksiyete ve Depresyon Düzeylerinin Ameliyat Sonrası Sonuçlara Etkisi
Selçuk Gülmez1, Arif Demirdas2, Orhan Uzun1, Aziz Serkan Senger1, Sinan Ömeroğlu1, Uğur Duman3, Erdal Polat1, Mustafa Duman11Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Kliniği, İstanbul, Türkiye2Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Psikiyatri Kliniği, Isparta, Türkiye
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Bursa, Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: Kanser hastasında kronik anksiyete ve depresyon beklenmesi doğaldır. Diğer kronik hastalıklar ameliyattan önce potansiyel komorbiditeler olarak genellikle araştırılırken, anksiyete ve depresyon tipik olarak göz ardı edilir. Ancak psikolojik durum ameliyat sonrası iyileşmede kritik rol oynar. Bu çalışma kolorektal kanser (CRC) ve mide kanseri (GC) hastalarında ameliyat öncesi anksiyete ve depresyon prevalansını belirlemeyi ve ameliyat sonrası sonuçlar üzerine etkilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anket tabanlı bu gözlemsel çalışmaya küratif cerrahi rezeksiyon uygulanan ardışık 101 mide ve kolorektal kanser hastası dahil edildi. Ameliyat öncesi anksiyete ve depresyon, ameliyattan 24–48 saat önce Beck Anksiyete Ölçeği (BAI) ve Beck Depresyon Ölçeği (BDI) kullanılarak değerlendirildi. Hastaların demografik özellikleri, klinik ve cerrahi verileri de kaydedildi. On sekiz ve üzeri puanlar klinik olarak anksiyete ve depresyon ilişkili yorumlandı.
BULGULAR: Klinik olarak anlamlı anksiyete ve depresyon prevalans oranları sırasıyla %16.8 ve %12.9 idi. Ameliyat öncesi depresyon ile ameliyat sonrası komplikasyonlar arasında anlamlı bir ilişki saptandı (p=0.006). Ameliyat öncesi depresyon ile tümör evresi (r=0.224, p=0.024) ve neoadjuvan tedavi (r=0.226, p=0.023) arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu görüldü. Yüksek eğitim düzeyi, istatistiksel olarak ameliyat öncesi anksiyeteyi (r=-0.275, p=0.005) ve depresyonu (r=-0.283, p=0.004) azaltığı gözlendi. Ameliyat öncesi anksiyete ve depresyon ile ameliyat sonrası genel sağkalım ve hastanede kalış süresi arasında anlamlı bir ilişki yoktu (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamız, KRK hastalarının GC hastalarına kıyasla hem anksiyete hem de depresyona daha fazla maruz kaldığını göstermiştir. Sonuçlarımıza göre neoadjuvan tedavi, tümör evresi ve eğitim düzeyi ameliyat öncesi psikolojik distresi etkiledi. Bir anket kullanılarak ameliyat öncesi anksiyete ve depresyon riski taşıyan hastaların belirlenmesi güvenilirdir. Hastaların ve ailelerinin eğitimleri ve ihtiyaç sahiplerine profesyonel psikolojik destek sağlanması, ameliyat sonrası sonuçları iyileştirebilir.
Manuscript Language: English