AMAÇ: Bu çalýþmada, Dr. Lütfi Kýrdar Kartal Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Aðrý Tedavi Ünitesi’ne 1 Mart 2000-1 Mart 2001 tarihleri arasýnda baþvuran 60 kanserli vaka retrospektif olarak incelemeye alýnmýþ, hastalarýn demografik verileri (yaþ, cins), neoplazmanýn lokalizasyonu, tümör ve aðrý yayýlýmý, analjezik amaçlý kullandýklarý oral ve parenteral ilaçlar ile uygulama yollarý, uygulanan invaziv yöntemler, aldýklarý kemoterapi ve radyoterapi uygulamalarý ile geçirdikleri operasyonlar, takip ve kontrol sayýlarý ile analjezik yöntemlere baðlý olarak açýða çýkan komplikasyonlarý ortaya koymak amaçlanmýþtýr.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Pankreas kanserleri günümüzde hala çözülmemiþ büyük bir saðlýk problemi olmayý sürdürmektedir ve tedavisinde çeþitli protokoller uygulanmaktadýr. Bu nedenle pankreas karsinomlu hastalarýmýzýn verilerini deðerlendirmeyi amaçladýk. 1997-2002 yýllarý arasýnda izlenen 24 hasta [Erkek/kadýn: 18/6, yaþ ortalamasý 57,46 (37-75) yýl] retrospektif olarak deðerlendirildi. Medyan izlem süresi 12 (3-55) ay idi. Olgularýn 17’si (%70,8) opere edilmiþti. Vakalarýn patolojik tanýlarýný deðerlendirdiðimizde 22’si (%91,7) adenokarsinom, 2’si (%8,3) indiferansiye karsinomdu. Baþvuru þikayeti olarak hastalarýn %70,7’sinde karýn aðrýsý, %58,3’ünde sarýlýk, %33,3’ünde kilo kaybý saptandý. Baþvuru anýnda hastalarýn 9’u (%37,5) evre IV’tü. Hastalarýn tamamýna kemoterapi, 11 hastaya (%45,8) radyoterapi uygulandý. Tedavi sonrasý 7 hastada (%29.2) hematolojik toksisite, 5 hastada (%20,8) gastrointestinal toksisite ve 1 hastada (%4,2) konvulziyon görüldü. Medyan saðkalým süresi 13 ay (SE: 13, %95 CI: 0-39) ve 1 yýllýk saðkalým oraný %68,7 olarak saptandý. Metastatik olmayan grupta (evre I,II,III) medyan saðkalým süresi 12 ay (SE: 4, %95 CI: 4-20) ve 1 yýllýk semptomsuz yaþam %48 olarak saptandý. Metastatik grupta (evre IV) ise medyan saðkalým süresi 11 ay (SE: 4, %95 CI: 3-19) ve 1 yýllýk saðkalým ise %33,3 olarak bulundu. Hastanemizde pankreas karsinomu tanýsýyla izlenen hastalarýn verilerinin deðerlendirilmesinde ortaya çýkan sonuçlar literatürle uyumlu bulunmuþtur.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþmada ileri evre yassý epitel hücreli serviks karsinomunda neoadjuvant kemoterapi (NAK)’nin etkinliðini araþtýrmak ve ayný evredeki olgularda radyoterapi (RT) tedavi sonuçlarý ile karþýlaþtýrmak amaçlandý. Çalýþma; Neoadjuvan Kemoterapi (NAK) (“Quick” VBP þemasý; Sisplatin 50 mg/m2 ilk gün, Vinkristin 1 mg/m2 ilk gün, Bleomisin 25 mg/m2 1-3gün) sonrasýnda 2 yýllýk izleme süresini tamamlamýþ 31 hasta (18’i Evre II, 13’ü Evre III) ile yalnýzca RT ile tedavi görmüþ 80 hasta (46’sý Evre II, 34’ü Evre III) üzerinde yapýldý. Hastalar kemoterapiye verdikleri cevaba göre 4 gruba ayrýldý. Tam ve kýsmi tümör cevabý olanlar radikal histerektomi+pelvik lenfadenektomi ve postoperatif pelvik radyoterapi ile, stabil veya progresif hastalýðý olanlar ise RT ile tedavi edildiler. NAK’ye cevabýn baþlangýçtaki tümör çapý ile iliþkili olduðu, ortalama tümör çapý 4 cm. ve altýnda olanlarýn, kemoterapiye cevabýnýn daha iyi olduðu saptandý. Hastalarýn %45.2’sine (14/31), NAK sonrasýnda klinik evreleme cerrahi yapýlabilir þekilde gerilediðinden, radikal histerektomi ve pelvik lenf nodu diseksiyonu yapýldý. Kemoterapiye tümör cevabý ile servikal lezyon çapý ve lenf nodu tutulumu arasýnda korelasyon olduðu görüldü. NAK alan grubun kontrol grubuna göre daha yüksek oranda hastalýksýz saðkalým süresine sahip olduklarý gözlendi. Yassý epitel hücreli serviks kanserinin NAK’ye duyarlý olduðu, “Quick” VBP þemasýný hastalarýn kolayca tolere ettiði, NAK’nin daha yüksek oranda hastalýksýz saðkalým oraný saðladýðý sonucuna varýldý.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Çalýþmamýzda transizyonel zon PSA dansitesinin (PSAD-TZ) prostat kanserinin tanýsýnda ve gereksiz prostat biyopsilerinden kaçýnmada kullanýlabilirliðini araþtýrdýk. Kasým 2002-Mart 2003 tarihleri arasýnda alt üriner sistem þikayetleri olan ve serum PSA seviyeleri bilinen 50 hasta çalýþmaya alýnmýþtýr. Tüm hastalara transrektal ultrasonografi (TRUS) eþliðinde 6 kadran biyopsiye ilave olarak bilateral transizyonel zon (TZ) biyopsileri uygulanmýþtýr. Olgularýn total PSA (tPSA), PSA dansitesi (PSAD), PSAD-TZ ve serbest/total PSA (s/t PSA) deðerleri tespit edilmiþtir. Histopatolojik inceleme sonucunda olgularýn 37’si benign, 13’ü de malign olarak rapor edilmiþtir. tPSA, PSAD ve s/t PSA’nýn duyarlýlýk deðerleri sýrasýyla %92,3, %76,9 ve %50; özgüllük deðerleri ise %15.6, %59,25 ve %46.6 olarak bulunmuþtýr. PSAD-TZ’nin özgüllük deðeri %67,5, duyarlýlýk deðeri %69,2 olarak tespit edilmiþtir. Gerek özgüllük deðeri ve gerekse duyarlýlýk deðeri yüksek bulunan PSAD-TZ, prostat karsinomu tanýsý ve gereksiz biyopsilerden kaçýnmada kullanýlabilir bir parametredir.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Ýyonize radyasyon yaygýn bir þekilde kullanýlmasýna ve çoðu zararlý etkisi saðlýk çalýþanlarý tarafýndan bilinmesine raðmen, korunmada yeterli dikkatin gösterilmediði gözlenmektedir. Çalýþmamýzda amaç ortopedi ameliyathanesinde ne düzeyde radyasyona maruz kalýndýðýný dökümante etmek ve güvenlik gereklerini belirleyip personeli korunma konusunda bilgilendirmektir. Otuz günlük sürede flouroskopla 1006 kez iþlem yapýldý. Doz ortalama 65-100 kV ile 1,5-2,2 mA/s arasýnda idi. Uygulamalar sýrasýnda farklý mesafelere konan 2 dozimetre ile radyasyon ölçümü yapýldý. Sonuçlar “International Commission on Radiological Protection (ICRP)” ve Türkiye Atom Enerjisi Kurumu Nükleer Araþtýrma Merkezi’nin bildirdiði güvenlik standartlarý içinde bulundu. Ancak iyonize radyasyonun düþük doz kronik kullanýmlarýnda uzun dönem sonuçlarýný bildirir herhangi bir bilgiye sahip olmadýðýmýz için flouroskopi kullanýmlarýnda dikkatli olmamýz gerektiði sonucuna varýldý.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþma akut myokard infarktüslü (AMÝ) erkek hastalarda östradiol, testosteron ve norepinefrin düzeylerinin belirlenmesi, bu parametrelerin hastanede ölüm, post MI angina ve 3 aylýk süreçte evde ölüm olaylarý ile iliþkilerinin araþtýrýlmasý amacý ile yapýldý. Akut myokard infarktüsü tanýsý alan 40 erkek hasta ile 30 saðlýklý erkek çalýþmaya alýndý. AMÝ grubundan ilk 24 saat, 48. saat ve 72. saatlerde alýnan kan örneklerinden östradiol, testosteron, kreatin kinaz (CK) ve kreatin kinazýn myokardiyal bandý (CK-MB), ilk geliþte ve 72. saatte norepinefrin düzeyleri çalýþýldý. Kontrol grubunda ise ayný parametreler alýnan tek kan örneðinden çalýþýldý. Hastalar hastanede ölüm, post MI angina ve 3 aylýk süreçte evde ölüm bakýmýndan takibe alýndý. AMÝ grubunda östradiol düzeyleri 24, 48 ve 72. saatler için sýrasýyla 51,92±19,8 pg/ml, 40,52±17,9 pg/ml ve 34,76±19,9 pg/ml olarak ölçüldü ve her üç deðer, kontrol grubu deðerinden (24,44±8,2 pg/ml) anlamlý olarak yüksek bulundu (p<0,05). Ayrýca AMÝ grubunda östradiol düzeylerinin zamana baðlý olarak azaldýðý ve bu azalmanýn anlamlý olduðu tespit edildi. Serum testosteron düzeyleri AMÝ grubunda 24, 48 ve 72. saatler için sýrasýyla 3,99±2,6 ng/ml, 3,30±1,6 ng/ml ve 3,39±1,6 ng/ml iken, kontrol grubunun 4,22±1,7 ng/ml idi. AMÝ grubu ile kontrol grubu arasýnda 24. saat testosteron düzeylerinde anlamlý fark bulunmadý (p=0,146); ancak 48 ve 72. saatlerdeki testosteron düzeyleri arasýnda anlamlý fark mevcuttu. AMÝ grubunun testosteron düzeyleri kendi aralarýnda karþýlaþtýrýldýðýnda anlamlý bir deðiþim saptanmadý ( p=0,592 ). AMÝ grubunda norepinefrin düzeyleri ilk geliþ ve 72. saat için sýrasýyla 114,16±110,2 pg/ml ve 40,61±61,5 pg/ml olarak ölçüldü ve ilk geliþteki deðer, kontrol grubu deðerinden (62,83±53,4 pg/ml) anlamlý yüksek bulundu (p=0,008). CK-MB ile östradiol arasýnda anlamlý, pozitif yönde bir korelasyon saptanýrken (1.gün p=0,000 r=0,586; 2.gün p=0,034 r=0,337; 3.gün p=0,011 r=0,398), CK-MB ile testosteron ve norepinefrin arasýnda anlamlý bir iliþki saptanmadý. Östradiol, testosteron ve norepinefrin düzeylerinin, hastanede ölüm, post MI angina ve 3 aylýk süreçte evde ölüm üzerine anlamlý etkileri görülmedi (p>0,05). AMÝ’lü hastalarda östradiol, testosteron ve norepinefrin düzeylerindeki deðiþimlerin kötü prognoz kriteri olup olamayacaðýný belirlemek için daha geniþ vaka sayýlý ve uzun dönem takipli çalýþmalara ihtiyaç vardýr.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþmada karýn ön duvarý alt kýsmýnda yer alan iki farklý operasyon tekniði ve bunlarýn oluþturduðu gerginliðe baðlý skarlarýn durumu araþtýrýlmýþtýr. Abdominoplasti geçirmiþ 7 hasta ile sezaryen ameliyatý olmuþ 15 hastanýn alt abdominal skarlarý farklý gözlemciler tarafýndan deðerlendirilmiþtir. Skarlarýn kabul edilirliði ve sonuçlarý incelenerek gerginlik altýndaki abdominoplasti skarlarýnýn geniþlerken, sezaryen skarlarýnýn oldukça güzel bir þekilde iyileþtiði gözlenmiþtir. Gerilimin skar oluþumuna olumsuz etkisi yanýnda, doku geniþlemesi ile giden gebeliðin sonlandýrýldýðý sezaryen iþleminden sonra yara kenarlarýnýn sorunsuz iyileþtiði vurgulanmýþtýr
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Meme kanseri kadýnlardaki kanser ölümlerinin en sýk nedenidir. Bu çalýþmanýn ana amacý memede ele gelen kitlelerin kesin sayýsýnýn belirlenmesidir.
YÖNTEMLER: Ele gelen kitle þikayeti olan 48 hastanýn hepsine ultrasonografi, 35 yaþýndan daha yaþlý olanlara mamografi uygulandý. Radyolojik verilere göre fibroadenom, makrokist, lipom ve malignite þüphesi olan vakalara ince iðne aspirasyon biyopsisi uygulandý. Sonuçlar prospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Ele gelen kitle þikayeti olan 48 hastanýn radyolojik ve patolojik incelemeler sonucunda 20’sinde (%41,5) fibrokistik mastopati, 8’inde (%16,5) fibroadenom, 7’sinde (%14,5) makrokist, 6’sýnde (%12,5) normal meme, 3‘ünde (%6,5) lipom, 3’ünde (%6,5) meme kanseri, 1’inde de (%2) sistosarkoma filloides tespit edilmiþtir. Fizik muayenemizin sensitivitesi 0,94 olarak bulundu. Ele gelen kitle þikayeti ile hastalarýn %46’sýnda benign
ya da malign kitle tespit edilmiþtir. Dominant palpabl meme kitlesine bir algoritm dahilinde yaklaþmak gerekir. Malignite oraný çalýþmamýzda %6,5 olarak bulunmuþtur.
SONUÇ: Güncel tarama metotlarý halen meme kitlelerinde en önemli tanýsal araçlardýr. Ele gelen kitleler özel dikkat gerektirirler. Erken taný ve tedavi en önemli prognostik faktörlerdir.

AMAÇ: Geçirilmiþ bir dakriyosistorinostomiden sonra hastanýn þikayetlerinin devam etmesi hasta için olduðu kadar cerrah için de büyük sorundur. Bu çalýþma baþarýsýz eksternal dakriyosistorinostomi geçirmiþ nüks dakriyostenozlu olgularda eksternal dakriyosistorinostomi (EKS-DSR) ve endonazal endoskopik dakriyosistorinostomi (END-DSR) sonuçlarýnýn karþýlaþtýrýlmasý amacýyla yapýlmýþtýr. 1999-2003 yýllarý arasýnda kliniðimizde opere edilen nüks dakriyostenozlu 17 hastaya (3 erkek, 14 kadýn) ait toplam 18 dakriyosistorinostomi çalýþmaya dahil edildi. Vakalar, EKS-DSR uygulanan 10 olgu 1. grup ve END-DSR uygulanan 8 olgu 2. grup olarak incelendi. Takiplerde cerrahi baþarý hasta þikayetleri kaydedilerek ve nazolakrimal kanal lavajý yapýlarak deðerlendirildi. Birinci gruptaki 10 (7 kadýn, 3 erkek) olgunun 7-40 ay takip sonrasýndaki cerrahi baþarýsý deðerlendirildiðinde, 7 olguda (%70) baþarýlý sonuç elde edildi. Ýkinci grupta 7 hastaya ait 8 olgu (1 hasta bilateral nüks nedeniyle bilateral endonazal endoskopik ameliyat geçirdi, 1 hastada baþarýsýz 2. EKS-DSR ameliyatýndan sonra [1. grup] üçüncü operasyon olarak END-DSR ameliyatý yapýldý) 3-12 ay takip edildi. 4 olguda (%50) baþarýlý cerrahi sonuç elde edildi. Nüks dakriyostenozlu olgularda eksternal yaklaþýmýn cerrahi baþarýsý daha yüksek bulunmuþtur.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþmada kliniðimizde 1991-1999 yýllarý arasýnda 47 hastanýn 51 kalçasýna uygulanan sementli total kalça protezlerinin klinik ve radyografik deðerlendirmeleri yapýldý. Olgularýn yaþ ortalamasý 60,2, erkek/kadýn oraný 2/3, ortalama takip süreleri 47,6 aydýr. Klinik olarak yapýlan deðerlendirmede; 19 (%37) olgu mükemmel, 21 (%41) olgu iyi, 7 (%14) olgu orta, 4 olgu (%8) kötü sonuç olarak deðerlendirilmiþtir.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Zeynep Kamil Hastanesinde 2000-2003 yýllarý arasýndaki ikiz gebeliklerin obstetrik ve perinatal sonuçlarýnýn deðerlendirilmesidir. Ocak 2000–Ocak 2003 yýllarý arasýnda doðumlarý gerçekleþtirilen 834 ikiz, 23 üçüz gebelik olgusu retrospektif olarak deðerlendirildi. Ortalama anne yaþý 30.4 (17-42) idi. Nulliparite %49, multiparite %51 olarak belirlendi. Tarama yaptýðýmýz dönemde çoðul gebelik oraný %2.5 (857 / 33571) olarak saptandý.Bu olgularýn %7.9’u tedavi gebeliði, %92.1’i spontan çoðul gebelikti. Spontan ikiz gebeliklerde olgularýn %72.8’nin 37.haftadan önce doðum yaptýðý,%39.2’sinin de 33-36 hafta arasýnda olduðu saptandý. Üçüzlerin %78.3’nün 32. haftadan önce doðduðu saptandý. Tedavi ile oluþan ikiz gebeliklerin, %20.5’inde doðum 37. haftadan sonra gerçekleþirken bu oran spontan ikizlerde ise %27.2’dir. Bizim olgu grubumuzda travay sýrasýnda ikizlerde prezantasyon durumuna göre deðerlendirildiðinde en sýk verteks-verteks %40.4 tesbit edildi. Olgularýn doðum þekilleri incelendiðinde; sezaryen (%52.5) ve vaginal yolla doðum (%47.5) oranlarý ile birbirine yakýn olarak bulundu. Sezaryen endikasyonlarýna bakýldýðýnda; en sýk birinci bebeðin nonverteks olmasý, ardýndan da preeklampsi gelmekte olduðu onlarý erken doðum eylemi ve tedavi gebeliðinin izlediði saptandý. Çoðul gebeliklerde görülen maternal morbidite deðerlendirildiðinde en sýk görülen obstetrik problemler; erken doðum eylemi (EDE) %35.8, anemi %20.77 ve erken membran rüptürü (EMR) %20.53 olarak tesbit edildi. Apgar skorlarýnýn doðum haftasý ve doðum þekilleri göz önüne alýnarak yapýlan karþýlaþtýrmasýnda ise gebelik haftasýnýn ilerlemesiyle neonatal sonuçlarýn daha iyiye gittiði saptandý. Fetal problemler içinde en sýk, intrauterin geliþme geriliði (IUGG) %4,9 oranýnda saptandý. Onu sýrasýyla %3.6 ile konjenital anomali, %1.28 ile intrauterin eksitus izlemektedir. Ayrýca literatürde nadir görülen ikizden ikize transfüzyon sendromlu 11 vaka ve torakopaguslu 2 olgu tesbit edildi. Multifetal gebelikler yüksek riskli gebelikler olup hem antenatal takibi hem de intrapartum yönetiminde dikkatli olunmalýdýr.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ:

Ekrin porokarsinom çok nadir rastlanan bir cilt tümörüdür. Sýklýkla daha önceden var olan bir tümör zemininde geliþmektedir. Ancak “de novo” geliþim de söz konusudur. Genellikle alt ekstremiteyi tutmakla birlikte gövde ve baþ-boyun bölgesinde rastlanabilmektedir. Prognozu kötü olan ve biyolojik davranýþý farklýlýklar gösteren bu tümör, sýklýkla nüks etme eðiliminde olup deri ve lenf bezlerine metastaz yapar. Ekrin porokarsinomanýn esas tedavisi cerrahidir. Hastalýk radyoterapiye ve kemoterapiye oldukça dirençlidir.

Dalakta en sýk “B cell” fenotipik özellikler gösteren “low grade” malign lenfoma görülür. “Small lymphocytic” lenfoma, “low grade” malign lenfomalar arasýnda en sýk görülen alt gruptur. Dalaðýn malign lenfomalarýnda asemptomatik splenomegali ve hipersplenizm tablosu görülür. “Low grade” splenik “small cell” lenfoma makroskopik olarak organýn her tarafýna daðýlan birkaç milimetre çapýnda multipl nodüllerle karakterizedir. Yetmiþ bir yaþýndaki kadýn hasta, 3 aydýr sol üst kadranda aðrý ve distansiyon þikayeti ile kliniðe baþvurmuþtur. Batýn bilgisayarlý tomografisinde dalak boyutlarýnda artýþ ve orta posterolateralde periferik yerleþimli hipodens bir alan görülmüþtür. Toraks bilgisayarlý tomografisinde ise mediastinal ve hiler patolojik boyutta lenf nodu saptanmamýþtýr. Kemik iliði biyopsisinde hafif retiküler lif artýþý, inter ve paratrabeküler lenfoid nodüller içeren hafif hiperselüler kemik iliði bulgularýna rastlanmýþtýr. Klinik olarak kronik lenfoproliferatif hastalýk ya da splenik lenfoma düþünülen hastaya taný ve tedavi amacýyla splenektomi uygulanmýþtýr. Dalaðýn histopatolojik incelenmesinde “small lymphocytic” tip malign lenfoma tanýmlanmýþtýr. Olgu nadir görülmesi nedeniyle literatür bilgileri ýþýðýnda sunulmuþtur.

Yetiþkinlerde masif alt gastrointestinal kanamalarýn en sýk nedeni divertiküler hastalýk ve anjiyodisplazilerdir. Tanýda endoskopi, sintigrafi ve anjiyografi yardýmcýdýr. Hemodinamik stabilite saðlanamayan olgularda, kanama odaðý belirlenerek segmenter rezeksiyon yapýlmasý günümüz tedavi yöntemidir. Masif alt gastrointestinal kanama nedeni ile laparotomi ve sað hemikolektomi yapýlan olgumuzu sunduk.

Otuz dört yaþýnda kadýn hasta halsizlik, yorgunluk, iþtahsýzlýk, yemek kokusu ile artan bulantý þikayeti ile polikliniðe baþvurdu. Hastanýn yapýlan fizik muayenesinde hafif sað üst kadran hassasiyeti dýþýnda patoloji tespit edilmedi. Laboratuar bulgularýnda ALT: 1386 U/L, AST: 1264 U/L, LDH: 824 U/L, GGT: 108 U/L, ALP: 293 U/L, TB: 1.88 mg/dl, DB: 0,75 mg/dl, ÝB: 1.13 mg/dl, anti HAV IgM (-), HBs Ag (+), anti HBc IgM (+), anti HCV (-) idi. Ýki ay önce yapýlan tetkiklerinde karaciðer enzimleri normal, HBs Ag (-) olmasý üzerine hasta akut B Hepatit kabul edildi. Takiplerinde hastanýn karaciðer enzimlerinde düþme (ALT: 610 U/L, AST: 205 U/L ) ve kliniðinde düzelme saptandý. Hasta takibinin 23. gününde ateþ, baþ aðrýsý, miyalji ve halsizliði takiben tekrar baþlayan daha þiddetli bulantý ve sarýlýðýnýn giderek artmasý þikayetleri üzerine servise interne edildi. Kontrol laboratuar deðerlerinde ALT: 1140 U/L, AST: 569 U/L, GGT: 173 U/L, ALP: 249 U/L, TB: 7.94 mg/dl, DB: 6.02 mg/dl, ÝB: 1.92 mg/dl, anti HAV IgM (+), HBsAg (+), anti HBc IgM (+) idi. Hasta geçirilmekte olan hepatit B enfeksiyonu ve akut hepatit A koenfeksiyonu kabul edildi. Takibinin 6. gününde karaciðer enzimlerinin (ALT: 507 U/L, AST: 116 U/L) düþmesi, kliniðinin düzelmesi ve komplikasyon geliþmemesi üzerine, serolojik iyileþme olup olmadýðýnýn tespiti için takip önerilerek hasta taburcu edildi.

Small patella sendromu oldukça az yayýnlanmýþ nadir görülen bir sendromdur. Ýlk olarak Scott ve Taor 1979 yýlýnda tanýmlamýþtýr. Kalça it dizlerde hareket kýsýtlýlýðý ve yürüme bozukluðu þikayetleri ile polikliniðimize baþvuran olgunun yüz, patella ve pelvisinin klinik ve radyografi görünümü nadir otozomal dominant bir hastalýk olan small patella sendromu ile uyumluydu.

Enterobius vermikularis bir barsak paraziti olmasýna raðmen literatürde konjunktiva, omentum, peritoneal kavite, karaciðer ve kadýn genital organlarý gibi ektopik yerleþimli vakalar da bildirilmiþtir. Kadýn genital organlarý veya peritoneal kavitede yerleþenler nadiren semptomlara neden olmaktý ve cerrahi giriþimler sýrasýnda rastlantýsal olarak tespit edilmektedir. Bizim vakamýz 31 yaþýnda kadýn hasta olup kasýk aðrýsýyla hastanemiz jinekoloji kliniðine baþvurmuþ ve yapýlan muayenesinde umbilukusa uzanan 200x120 mm boyutunda kitle tespit edilmesi sonucu laparatomi uygulanmýþtýr. Ayýrýcý tanýya över kaynaklý tümörlerin de alýndýðý hastada operasyon sýrasýnda paraovaryen abse düþünülerek kitle eksizyonu, apendektomi ve abse drenajý uygulanmýþtýr. Gönderilen materyalin histopatolojik incelenmesinde sol tuba duvarý ve çevresinde Enterobius vermikularis yumurtalarý, buna baðlý abse formasyonu ve iltihabi granülasyon dokusu tespit edilmiþtir. Olgumuz Enterobius vermikularis' in ektopik yerleþimli olmasý ve batýnda büyük bir kitlesel lezyon oluþturmasý nedeniyle ilginç bulunarak sunulmuþtur.

Masif kan transfüzyonu, hastaya total kan hacminin üzerinde kanýn transfüzyonudur. Masif kan transfüzyonunun en önemli özelliði ise doðru ve zamanýnda yaklaþýmla pek çok komplikasyonuna raðmen hayat kurtarýcý olmasýdýr. Masif transfüzyon uyguladýðýmýz multipl myelomalý bir hastamýzda muhtemel kanama sebeplerini ve transfüzyon ilkelerini daha önceki yayýnlar eþliðinde sizlerle paylaþmak istedik.

Akciðer kanserinde diþeti metastazý oldukça nadirdir. Lezyonlarýn hemen hepsi oral kavite yumuþak dokusundan ziyade kemik yapýyý tutmaktadýr. Diþeti metastazý geliþmiþ akciðer kanserli hastalarda prognoz oldukça kötüdür. Literatürde bildirilmiþ en uzun saðkalým süresi 4 aydýr. Yazýmýzda, 2003 yýlýnda kliniðimize baþvuran ve takipleri sýrasýnda maksiller diþetinde metastaz geliþen akciðer kanserli 72 yaþýndaki hastada yaþadýðýmýz deneyimler sunulmaktadýr.

Akut epiglottit atlanmamasý gereken, sýklýkla ölümcül olabilen ciddi bir durumdur. Supraglottik bölgenin akut enflamasyonudur. Bu hastalýkta hafif bir üst solunum yolu enfeksiyonu saatler içersinde ateþ, solunum sýkýntýsý, þiddetli boðaz aðrýsýyla birlikte hýzla ilerleme gösterir. Kliniðimizde vallekula kisti olan üç hastadan iki tanesi akut epiglottit nedeniyle baþvururken; bir tanesi de ses kýsýklýðý ile baþvurdu. Akut epiglottit olan iki hastanýn solunum yolu güvenliði trakeotomiyle saðlandý. Direk laringoskopisi yapýlan bu üç hasta literatür tekrarýyla tartýþýldý.

Ganglionöroma nadir görülen, nöroblastomun matürasyonu þeklinde veya "de novo" geliþebilen benign nöral bir tümördür. Mediasten ve retroperiton en sýk yerleþim yeri olup, 3-20 yaþ arasýnda görülür. Olgumuz 20 yaþýnda kadýn hasta olup baþ dönmesi, karýn aðrýsý ve mide bulantýsý þikayetleri ile hastanemiz 2. Cerrahi Kliniði'ne baþvurmuþtur. Yapýlan bilgisayarlý tomografi incelemesinde retroperitoneal yerleþimli, sol böbrek anteriorunda böbreðe basý yapan, böbrek ile iliþkisiz 8x6 cm ölçülerinde solid, düzensiz konturlu kitlesel lezyon tespit edilmiþtir. Ön planda metastatik lenfadenopati düþünülen hasta operasyona alýnmýþtýr. Peroperatuar "frozen" inceleme sonucu olgunun ganglionöroma olarak tanýmlanmasý üzerine kitlenin total eksizyonu yapýlmýþtýr. Nadir görülen ve çoðu insidental saptanan tümörler arasýnda yer almasý, "frozen" ile taný konmasý nedeniyle olgu literatür bilgileri eþliðinde sunulmuþtur.

Gastrointestinal sistemdeki yabancý cisimler genelde kanama, obstrüksiyon ya da perforasyona neden olmadýklarý sürece takip edilirler. Takipler esnasýnda yer deðiþtirmeyen yabancý cisimlerin endoskopik olarak ya da laparotomi ile çýkartýlmalarý endikedir. Biz de laparotomiye giden duodenuma lokalize yabancý cisim olgumuzu irdeledik.

Pilomatriksoma kýl kökünün iyi huylu bir tümörüdür. Pilomatriks karsinoma ise pilomatriksomanýn malign formudur. Bu makalede pilomatriksoma zemininde 3 kez nüks sonrasý geliþen bir pilomatriks karsinoma olgusunu nadir olduðundan dolayý literatür bilgisini gözden geçirerek sunmayý amaçladýk.