Prognosis and Associated Factors in Patients Transferred from a Tertiary Intensive Care Unit to the Pulmonology Ward
Berrin Zinnet Eraslan, Nesrin Kıral, Yusuf Furkan Aydınlı, Ali Fidan, Sevda Şener CömertDepartment of Chest Diseases, Dr. Lütfi Kırdar City Hospital University of Health Sciences, Istanbul, TürkiyeINTRODUCTION: The transfer of patients from the intensive care unit (ICU) to general wards is a clinically challenging process. A carefully considered decision to transfer and close monitoring on the ward may reduce mortality and the need for ICU readmission. This study aimed to evaluate prognostic factors associated with one-month mortality in patients transferred from a tertiary intensive care unit to a pulmonary medicine ward.
METHODS: This retrospective observational study included patients who were transferred from a tertiary ICU to the pulmonary medicine ward between January 2024 and July 2024. Demographic, clinical, and laboratory data, as well as discharge status and one-month mortality outcomes, were evaluated.
RESULTS: A total of 114 patients were included in the study. The one-month mortality rate was 23.7% (27 patients). Patients who died had significantly lower levels of albumin and hemoglobin, as well as a higher mean heart rate upon admission to the ward. Additionally, ICU readmission and the presence of malignancy were significantly associated with mortality in univariate analysis. However, in multivariate logistic regression, only ICU readmission
remained an independent predictor of mortality (p=0.032), while malignancy and elevated heart rate were not statistically significant (p=0.297 and p=0.092, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Patients transferred from a tertiary ICU to a pulmonary medicine ward are at high risk for short-term mortality. ICU readmission was identified as an independent prognostic factor. Moreover, high heart rate, low albumin and hemoglobin levels, and the presence of malignancy may help in identifying high-risk patients. Early identification and close monitoring of these patients may reduce mortality and ICU readmissions.
Üçüncü Basamak Yoğun Bakım Ünitesinden Göğüs Hastalıkları Servisine Devredilen Hastalarda Prognoz ve İlişkili Faktörler
Berrin Zinnet Eraslan, Nesrin Kıral, Yusuf Furkan Aydınlı, Ali Fidan, Sevda Şener CömertGİRİŞ ve AMAÇ: Yoğun bakım ünitesinden (YBÜ) servise hasta transferi, klinik açıdan zorlu bir süreçtir. Devir kararının titizlikle verilmesi ve serviste yakın izlem sağlanması, mortaliteyi ve yoğun bakıma tekrar yatış gereksinimini azaltabilir. Bu çalışmanın amacı, üçüncü basamak yoğun bakım ünitesinden göğüs hastalıkları servisine devredilen hastalarda bir aylık mortalite ile ilişkili prognostik faktörleri değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif gözlemsel çalışmaya, Ocak 2024-Temmuz 2024 tarihleri arasında üçüncü basamak yoğun bakım ünitesinden göğüs hastalıkları servisine devredilen hastalar dahil edilmiştir. Hastalara ait demografik, klinik ve laboratuvar bulgular ile taburculuk durumu ve bir aylık mortalite verileri değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Çalışmaya toplam 114 hasta dahil edildi. Bir aylık mortalite oranı %23.7 (27 hasta) idi. Mortalite gelişen hastalarda albümin ve hemoglobin düzeyleri anlamlı olarak daha düşük, servise yatış sırasında ortalama kalp atış hızı ise daha yüksekti. Ayrıca, tek değişkenli analizde yoğun bakım ünitesine yeniden yatış ve malignite varlığı mortalite ile anlamlı şekilde ilişkiliydi. Ancak çok değişkenli lojistik regresyon analizinde yalnızca yoğun bakım ünitesine yeniden yatış, mortalitenin bağımsız bir öngörücüsü olarak kaldı (p=0.032); malignite ve yüksek kalp atış hızı ise istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (sırasıyla, p=0.297 ve p=0.092).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Üçüncü basamak yoğun bakım ünitesinden göğüs hastalıkları servisine devredilen hastalarda kısa dönem mortalite riski yüksektir. Bu çalışmada, yoğun bakıma yeniden yatışın bir aylık mortalitenin bağımsız bir öngöstergesi olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, yüksek nabız sayısı istatistiksel olarak sınırda anlamlılık göstermiştir. Bu parametreler, yüksek riskli hastaların belirlenmesinde klinik açıdan dikkate alınmalı; bu hastaların erken tanımlanması ve yakından izlenmesi, klinik sonuçları iyileştirmeye katkı sağlayabilir.
Manuscript Language: English