Predicting the Risk of Reamputation in Patients Undergoing Lower Extremity Amputation Due to Complications of Diabetes
Engin Eceviz, Ömer Faruk Sevim, Hüsnü YılmazDepartment of Orthopedics and Traumatology, Kartal Dr. Lütfi Kırdar City Hospital, Istanbul, TürkiyeINTRODUCTION: Lower extremity amputation (LEA) remains a common intervention for diabetic patients with advanced peripheral vascular disease and foot complications. However, reamputation rates remain high, impacting patient morbidity, rehabilitation, and survival. This study aims to identify clinical and laboratory predictors of reamputation in diabetic patients undergoing LEA and to compare characteristics between those requiring a single surgery and
those undergoing additional procedures.
METHODS: A retrospective review was conducted on 650 diabetic patients who underwent LEA at a tertiary care center between 2020 and 2025. Patients were grouped as single-operation (Group 1, n=480) or reamputation (Group 2, n=80). Demographic, surgical, and laboratory data were analyzed. Comparative statistics were performed using t-tests, chi-square, and Mann-Whitney U tests with a significance level of p<0.05.
RESULTS: Reamputation was required in 14.2% of patients. The most common amputation level was transtibial in both groups. Cigarette use was significantly more frequent in Group 2 (40% vs. 20%, p=0.001). Although HbA1C and CRP levels were significantly higher in Group 2 (p=0.021 and p=0.001, respectively), no significant differences were found in WBC or INR values. Albumin and creatinine levels were significantly worse in Group 2 (p=0.005 and p=0.045, respectively). A greater proportion of Group 2 patients had an ASA score ≥3 (62.5% vs. 45%, p=0.011). Amputation side, age, and the frequency of transtibial or transfemoral amputation did not differ significantly between the groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Reamputation remains a prevalent issue in diabetic LEA patients. High ASA scores were significantly associated with reoperation risk, underscoring the role of systemic disease burden. While HbA1C levels showed statistical differences, their clinical interpretation remains complex and warrants further prospective analysis. Multidisciplinary preoperative assessment is essential for improving outcomes and minimizing reamputation risk
Diyabete Bağlı Komplikasyonlar Nedeniyle Alt Ekstremite Ampütasyonu Uygulanan Hastalarda Reampütasyon Riskinin Öngörülmesi
Engin Eceviz, Ömer Faruk Sevim, Hüsnü YılmazGİRİŞ ve AMAÇ: Diyabete bağlı komplikasyonlar nedeniyle alt ekstremite ampütasyonu (AEA) uygulanan hastalarda reampütasyon gereksinimini öngören klinik ve laboratuvar parametreleri belirlemek ve tek cerrahi geçiren hastalar ile ek cerrahi girişim geçiren hastaların özelliklerini karşılaştırmak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2020–2025 yılları arasında üçüncü basamak bir sağlık merkezinde AEA uygulanan 650 diyabetik hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar, yalnızca bir cerrahi geçirenler (Grup 1, n=480) ve tekrar cerrahi uygulananlar (Grup 2, n=80) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Demografik, cerrahi ve laboratuvar verileri analiz edildi. Karşılaştırmalı istatistiksel analizler t-testi, ki-kare ve Mann–Whitney U testi ile yapıldı; anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak belirlendi.
BULGULAR: Hastaların %24.1’inde reampütasyon gerekti. En sık uygulanan ampütasyon seviyesi her iki grupta da transtibialdi. Sigara kullanımı Grup 2’de anlamlı derecede daha sık görüldü (%40 ve %20, p=0.001). HbA1C ve CRP düzeyleri Grup 2’de daha yüksek saptandı (sırasıyla, p=0.021 ve p=0.001), ancak WBC ve INR açısından anlamlı fark yoktu. Albümin ve kreatinin düzeyleri Grup 2’de anlamlı olarak daha kötüydü (p=0.005 ve p=0.045). ASA skoru ≥3 olan hasta oranı Grup 2’de anlamlı şekilde daha yüksekti (%62.5 ve %45, p=0.011). Amputasyon tarafı, yaş ve transtibial veya transfemoral ampütasyon sıklığı açısından gruplar arasında fark yoktu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Diyabetik hastalarda reampütasyon önemli bir sorun olmaya devam etmektedir. Yüksek ASA skorları, sistemik hastalık yükünü yansıtarak reoperasyon riskini öngörmede önemli olabilir. HbA1C düzeyleri istatistiksel olarak farklı olsa da, klinik anlamı için ileriye dönük çalışmalara ihtiyaç vardır. Multidisipliner preoperatif değerlendirme, sonuçları iyileştirmek ve reampütasyon riskini azaltmak açısından kritik önemdedir.
Manuscript Language: English