TİP 2 DİYABETLİ VE/VEYA HİPERTANSİF VAKALARDA RUHSAL İYİLİK HALİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN İNCELENMESİ

Bu çalışmada, Tip 2 diyabetik ve hipertansif hastaların ruhsal iyilik halleri ve yaşam kalitelerinin belirlenmesi ve buna etki eden olası faktörlerin tespit edilmesini amaçladık. Dr. Lütfı Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi diyabet ve dahiliye polikliniklerinde Tip 2 diyabet ve/veya hipertansiyon tanısı ile takip edilmekte olan vakalardan yaş, cinsiyet dağılımı ve VKİ yönünden benzer olan 40'ar kişilik 3 grup oluşturduk. Grup I normotansif diyabetik, grup 2 nondiyabetik hipertansif ve grup 3 ise hipertansif diyabetik vakaları kapsamaktaydı. Sonraki aşamada WHO-22 Soruluk İyilik Hali Anketi ile bu vakaların iyilik hallerini tespit ettik. Daha sonra iyilik hali ile metabolik parametreler ve kronik komplikasyonlar arasındaki ilişkiyi irdeledik. Bulguları incelediğimizde, diyabetik (grup 1) ve hipertansif diyabetik (grup 3) vakaların genel iyilik halleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olmadığını (p>0.05), fakat hipertansif (grup 2) ve hipertansif diyabetik vakaların genel iyilik halleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğunu (p<0.05) tespit ettik. Depresyon skalasında, grup 1'deki vakaların grup 2 ve 3'dekiler kadar depresif olmadıklarını bulduk (p<0.05, p<0.01). Anksiyete yönünden de grup 1 'deki hastalar, grup 2 ve 3'tekilere göre daha iyi idiler (p<0.05, p<0.01). Grupların hiç birinde metabolik kontrol parametreler, cinsiyet, yaş, komplikasyonlar ve hastalık süresi ile genel iyilik hali ve alt skalaları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmadı (p<0.05). Diabetes Mellitus ve hipertansiyon gibi kronik hastalığı olan insanlarda yalnızca yaşam süresinin değil, hastaların psikolojik iyilik hallerinin de önemli olduğu göz önünde bulundurularak tüm kronik hastaların bu yönden de monitörize edilmesi gerektiğine inanıyoruz.

EVALUATION OF FACTORS THAT AFFECT THE EMOTIONAL WELL-BEING STATUS IN TYPE 2 DIABETIC AND/OR HYPERTENSIVE PATIENTS

We aimed to determine emotional well-being status and quality of life in type 2 diabetic and/or hypertensive patients; and also to detect possible impact factors. We formed three groups from the patients who were diagnosed as type 2 diabetic and/or hypertensive, and under control of diabetes and internal medicine outpatient clinics; each grup was containing 40 patients who were similar to the other groups according to the age, gender and body mass index. Group 1, 2 and 3 contained diabetic, nondiabetic hypertensive and hypertensive-diabetic patients; respectively. After that, we determined the emotional well-being of the patients by performing WHO Well Being Questionnaire. Later, we detected the relationship between well-being with metabolic parametres and chronic complications. When we evaluated the results, we determined that there wasn't statistically significant difference between the well-being status of diabetic patients (group 1) and hypertensive-diabetic patients (group 3) (p>0.05); but there was a statistically significant difference between hypertensive (group 2) and hypertensive-diabetic patients (p<0.05). We found that patients in group I were not as depressive as the patients in group 2 and 3 in the depression scale (p<0.05, p<0.01). According to anxiety, the patients in group 1 were better than the patients in group 2 and 3 (p<0.05, p< 0.01). We didn't found any statistically significant relation between well being status and its lower scales with metabolic parameters, gender, age, complications and duration of disease in any group. In patients who have chronic diseases like Diabetes Mellitus and hypertension, not only duration of life but also the importance of emotional well being status of them should be realized and all chronic patients must be moniterized according these point.