Polygamy rates and the affecting factors in Van: A cross-sectional study

OBJECTIVE: We aimed to study the rate of polygamy and the affecting factors in the province of Van in Eastern Anatolia.
METHODS: 462 married women aged between 15 and 49 years who attended Van Central Maternal and Child Health and Family Planning Polyclinic were interviewed face-to-face, and questionnaire forms with items to identify polygamy were filled.
RESULTS: The mean age of the women in monogamous marriages was 31.9 years and of the women in polygamous marriages was 37.1 years; 410 (88.7%) women were in monogamous marriages, while 52 (11.3%) were in polygamous marriages. While the fathers of 276 (67.3%) women in monogamous marriages did not have multiple wives, the fathers of 134 (32.7%) did have multiple wives. While the fathers of 34 (65.4%) women in polygamous marriages did not have multiple wives, the fathers of 18 (34.6%) did have multiple wives. While consanguineous marriage was present in 20 (38.5%) women in polygamous marriages, it was present in 110 (26.8%) women in monogamous marriages, and the difference between the groups was statistically significant. The percentage with age at first marriage of ≤14 years was 17.3% for women in polygamous marriages and 20.3% for women in monogamous marriages. The percentage with age at first pregnancy of ≤14 years was 11.5% for women in polygamous marriages and 10.2% for women in monogamousmarriages. The average number of children was 3.7 for women in monogamous marriages and 4.4 for women in polygamous marriages. It was found that 78.2% of women in polygamous marriages and 57.3% of women in monogamous marriages were illiterate, and polygamy significantly decreased with literacy.
CONCLUSION: Since the rate of polygamy decreases as the level of literacy increases, investments must be made especially in the eastern provinces of our country, where polygamy is high, and the education of female children in particular must be encouraged.

Van ilindeki çok eşlilik oranları ve etkileyen faktörler: Kesitsel çalışma

AMAÇ: Ülkemizde Doğu Anadolu Bölgesinde bulunan Van ilindeki çok eşlilik oranını ve bu oranı etkileyen faktörleri incelemeyi amaçladık.
YÖNTEMLER: Van Merkez Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması polikliniğine başvuran evli 15-49 yaş arası 462 kadında yüz yüze görüşme yöntemiyle anket formları uygulandı. Çok eşliliği belirleyen sorular sorularak anket düzenlendi.
BULGULAR: Tek eşli olanların yaş ortalaması 31,9 iken, çok eşli olanların 37,1 yıl idi. Tek eşli kadın sayısı 410 (%88,7) iken, çok eşli kadın sayısı 52 (%11,3) olarak bulundu. Tek eşli olan kadınlar arasında 276 (%67,3) kadının annesinin kuması yokken, 134 (%32,7) kadının annesinin kuması olduğu saptandı. Çok eşli olan kadınların 34’ünün (%65,4) annelerinin kuması yokken, 18’inin (%36,6) annesinin kuması mevcuttu. Akraba evliği çok eşlilerde 20 (%38,5) iken, tek eşlilerde 110 (%26,8) olup, çok eşlilerde istatistiksel olarak bu oran anlamlı idi. İlk evlenme yaşı 14 yaş ve altı çok eşlilerde %17,3 iken, tek eşlilerde %20,3 idi. İlk gebelik yaşı 14 yaş ve altı çok eşlilerde %11,5 iken, tek eşlilerde %10,2 idi. Tek eşlilerde ortalama çocuk sayısı 3,7 iken, çok eşlilerde 4,4 idi. Çok eşlilerin %78,2’sinin, tek eşlilerin %57,3’sinin okuryazar olmadığı saptanırken, çok eşlilik eğitimle anlamlı düzeyde azalmakta idi.
SONUÇ: Eğitim düzeyi arttıkça çok eşlilik oranı azaldığından, özellikle çok eşliliğin yüksek olduğu ülkemizdeki Doğu illerinde eğitim üzerine yatırımlar yapılmalı ve eğitim özellikle kız çocuklarında teşvik edilmelidir.