Retrospective Evaluation of Pressure Sores of Patients in Intensive Care

INTRODUCTION: Pressure ulcers are a health problem that can be seen in hospitalized patients in intensive care units (ICU). Malnutrition, advanced age, impaired circulation, immobilization, reduced sensory perception, infection, incontinence, moisture, neurological deficit, sedation, and friction may play a role in development of pressure ulcers. Pressure ulcers should be prevented and must be treated aggressively when they occur. This study analyzed occurrence of pressure ulcers in ICU patients.
METHODS: Records of patients treated in hospital ICU between January 2012 and May 2013 were analyzed retrospectively. Demographic and clinical characteristics of patients, risk of developing pressure ulcers, duration and degree of pressure ulcers, parts of body affected, and treatment results were evaluated.
RESULTS: A total of 461 patients were included in the study. While 3 patients (0.7%) had existing pressure ulcers on ICU admission, 14 patients (3%) developed new pressure ulcers, and 444 patients (96.3%) did not develop pressure ulcers. Pressure ulcers most often occurred 25 to 50 days after admission.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Patients admitted to ICU should be evaluated for pressure ulcers, necessary measures should be taken for patients at risk of developing pressure ulcers to avoid their development, and any pressure ulcers should be treated effectively.

Yoğun Bakım Hastalarında Bası Yarası Olgularının Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bası yaraları yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) yatan hastalarda görülebilen, oluşumunda malnütrisyon, ileri yaş, dolaşım bozukluğu, immobilizasyon, duyusal algılamanın azalması, enfeksiyon, inkontinans, nörolojik defisit, sedasyon ve sürtünme gibi faktörlerin rol oynadığı bir sağlık sorunudur. Hastada bası yarası oluşması önlenmeli ve oluşan yaralar hızla tedavi edilmelidir. Bu çalışmada, YBÜ’de takip edilen hastalardaki bası yarası olguları değerlendirildi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yoğun bakım ünitesinde Ocak 2012–Mayıs 2013 tarihleri arasında takip edilen hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, bası yarası oluşma riski, oluşma süresi, derecesi, bası yarası oluşan vücut bölgesi ve sonuçları değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya toplam 461 hasta alındı. Yoğun bakım kabul edilen üç hastada (%0.7) daha önceden bası yarası mevcut iken 14 hastada (%3) yeni bası yarası gelişti, 444 hastada (%96.3) ise bası yarası gelişmedi. Bası yaraları en çok 25–50. günler arası oluştu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakım ünitelerine kabul edilen hastalar bası yarası oluşma yönüyle değerlendirilmeli, riskli olan hastalarda bası yarasının oluşmaması için gerekli önlemler alınmalı ve gelişen bası yaraları etkili bir şekilde tedavi edilmelidir.