Hypercoagulobility in Diabetes Mellitus

OBJECTIVE: 74 Patients (26 control and 48 with diabetes mellitus) bave been evaluated for tbe existence of hypercoagulobility. The protrorıWin time were shortened in the 14 (OJo 29) patients and fibrinogen levels were high in 14 (OJo 29) patients, platelet count elevated in S (OJo 10) and LDL-cholestrol, cholestrol, and toıal lipid values were elevaıed in the 10 (OJo 20) patients, 12 (OJo 25) and 28 (OJo 58) palients respectively. HDL, bleeding time, and coagulation time were below tbe normal values in 11 (OJo 23), 17 (OJo 39) and 28 (OJo 58) patients. The absence of one of the peripheric pulse which is a clinical symptoms of tbe hypercoagulobiliıl' were found in 8 (OJo 16) patienıs. Tbere were alherom plates in 8 (OJo 16). In the 11 (OJo 23) patients the sings of arteriosclerotic heart disease were found in ECG. It had been evaluated that these complications
were due to the time of diabetes instead of the glucose or fructosamine levels. None of the com-o plications mentioned above were observed in the control group.
Finalll' it is reported that diabetes mellitus increases arteriosderosis and these two together cause the hypercoagulobility syndrom, and this is not rehited to the levels of glucose but the time of diabetes.
METHODS:
RESULTS:
CONCLUSION:

Diabetes Melliusta Hiperkoagulobilite

AMAÇ: 26 kontrol ve 48 diabetes mellitusu olan toplam 74 vakada hiperkoagülobilitenin varlığını klinik ve laboratuvar olarak araştırdık. Diabetes mellitusu olan vakalarımızın 13 (OJo 27)'ünde protrombin zamanı kontrol grubunun kısa, fibrinojen düzeyi normallere göre 14 (OJo 29) vakada yüksekti. Trombosit sayıları 5 (OJo 10), LDL-kolesterol LO (OJo 20), kolesterol 12 (OJo 25) ve totallipid değerleri de kontrollere göre 28 (070 58) yükselirken, HDL düzeyleri ii (OJo 23), kanama zamanı 17 (OJo 39) ve pıhtılaşma zamanı da 28 (OJo 58) vakada normallerin altında bulundu. Bizce hiperkoagülobilitenin varlığının klinik bir göstergesi olan periferik nabızların en az birisinin alınmama durumu 8 (OJo 16) vakada, aortada ateron plağı 8 (OJo 16) vakada ve elektroda arteriosklerotik kalb hastalığının delillerinin varlığı ise 11 (070 23) vakada görüldü. Bu komplikasyonların varlığının diabetin
glisemik düzeyinden ve fruktozamin düzeyinden daha çok diyabetin süresi ile doğrudan ilişkili olduğu gözlendi. Kontrol grubunda ise sözü edilen komplikasyonların hiçbiri bulunmuyordu. Diabetes mellitusun anoriosklerozisi hızlandırdığı ve ikisinin birlikte hiperkoagülobilite sendromunu ortaya çıkardığı, bu tablonun gelişmesinde glisemi düzeyinin değil diyabetin süresinin önemli olduğu sonucuna varıldı.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ: