The Study Of Correlation Between Angiotensin Converting Enzyme Inhibitor Treatment And Tnf-  In Chronic Renal Failure

OBJECTIVE: Chronic renal failure (CRF) is one of the leading causes of morbidity and mortality all around the world. In this study, our aim was to determine serum TNF-α levels of pre-dialysis CRF patients who are on angiotensin converting enzyme inhibitor (ACEI) treatment. 48 pre-dialysis CRF patients were included in the study (creatinin clearance: 21,75±8 ml/min). Serum urea, creatinin, albumin, TNF-α levels of the patients were measured and their creatinin clearances were calculated. The patients were evaluated according to their serum TNF-α levels. The levels were significantly lower in the group that was on ACEI’s (n=24) than the group that was on other anti-hypertensive drugs (n=15) (29±14; 114±157; p=0,05). There was also a statistically significant difference between the group that was on ACEI’s and the group that was not on any anti-hypertensive medication (29±14, 114.4±65; p<0,005). There was no significant difference between the group that was on other anti-hypertensive drugs and the group that was not on any anti-hypertensive medications. The results of this study showed that, serum TNF-α levels of the pre-dialysis patients that were on ACEI’s are lower than the patients that were not on any medication or on the other anti-hypertensive drugs. More prospective randomised studies are needed to show the effect of ACEI treatment on the TNF-α levels of CRF patient.
METHODS:
RESULTS:
CONCLUSION:

Kronik Böbrek Yetmezliği Vakalarında Anjiyotensin Converting Enzim İnhibitörlerinin Kullanımı İle Tnf-  Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Araştırılması

AMAÇ: Kronik böbrek yetmezliği (KBY) tüm dünyada önde gelen morbidite ve mortalite sebeplerinden biridir. Çalışmamızda, anjiotensin konverting enzim inhibitörü (ACEI) tedavisi altında olan prediyaliz dönemdeki KBY’i olan hastalarda serum TNF-α seviyelerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya prediyaliz dönem KBY’li olan 48 hasta (kreatinin klirensi: 21,75±8 ml/dk) alındı. Tüm hastalarda üre, kreatinin, albumin, serum TNF-α düzeyleri ölçüldü ve kreatinin klirensi hesaplandı. Çalışma sonucunda hastalar TNF-α sonuçlarına göre değerlendirildiğinde; ACEI kullanan KBY olan grupta (n: 24), ACEI dışında antihipertansif kullanan (n: 15) gruba göre TNF- α seviyeleri (29±14 vs 114±157, p<0.05) anlamlı olarak düşük saptandı. Yine ACEI kullanan grupla antihipertansif kullanmayan grup arasında (29±14 vs 114.4±65 p<0,005) istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. ACEI dışında antihipertansif kullanan ve antihipertansif kullanmayan grup arasında serum TNF-α açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Bu karşılaştırmalı çalışmanın verileri ACEI kullanan prediyaliz dönem KBY’li hastaların TNF-α düzeylerinin ACEİ dışında antihipertansif tedavi alan ve antihipertansif tedavi almayan prediyaliz dönem KBY’li hastalara göre daha düşük olduğunu göstermiştir. Ancak, KBY’li hastalarda ACEİ tedavisinin TNF-α inhibisyonuna etkisinin gösterilebilmesi için prospektif randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ: