Hiperemezis Gravidarum ve Plasenta Kalınlığı, PAPP-A ve Serbest Beta-HCG ile İlişkisi: Olgu Kontrol Çalışması

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı, hiperemezis gravidarum ile plasenta kalınlığı, gebelikle ilişkili plazma protein-A ve serbest beta-insan koryonik gonadotropin düzeyleri arasındaki ilişkileri değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya 11–14. gebelik haftaları arasında kadın hastalıkları ve doğum polikliniğine kombine test için başvuran toplam 263 gebe (93 HG’li ve 172 kontrol) dahil edildi. Baş-popo mesafesi (mm) ultrasonografi ile ölçüldü ve gebelikle ilişkili plazma protein-A ve serbest beta insan koryonik gonadotropin değerleri (MoM) laboratuvar sonuçlarından kaydedildi.
BULGULAR: Hiperemezis gravidarumlu gebelerin plasenta kalınlığı (p<0.001) ve serbest beta-insan koryonik gonadotropin (p=0.029) değerleri kontrol grubuna göre daha yüksekti. Hiperemezis gravidarum grubunda plasenta kalınlığı, gebelik haftası (p<0.001) ve baş-popo uzunluğu (p<0.001) ile pozitif ve zayıf korelasyon gösterdi. Lineer regresyon analizinde daha yüksek baş-popo mesafesi değerleri ve hiperemezis gravidarum varlığının artmış plasenta kalınlığı (R2=0.159, p<0.001) ile ilişkili olduğu saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hiperemezis gravidarum tanısı konması ve baş-popo mesafesinin artması, artmış plasenta kalınlığı ile ilişkilidir. Bu sonuçla bağlantılı olarak, artmış plasental kalınlık ve serbest beta insan koryonik gonadotropinin de hiperemezis gravidarum için daha yüksek riske neden olduğu görülmektedir.

Hyperemesis Gravidarum and Its Relationship with Placental Thickness, PAPP-A, and Free Beta-HCG: A Case–Control Study

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the relationship of hyperemesis gravidarum (HG) with placental thickness, pregnancy-associated plasma protein-A (PAPP-A), and free beta-human chorionic gonadotropin (beta-HCG) levels.
METHODS: A total of 263 pregnant women (93 with HG and 172 controls) who applied to the gynecology and obstetrics outpatient clinic for a combined test between 11 and 14 weeks of gestation were included in this study. Crown-rump length (CRL, measured in millimeter) values were measured using ultrasonography, and PAPP-A and free beta-HCG values (MoM) were recorded from laboratory reports.
RESULTS: The placental thickness (p<0.001) and free beta-HCG (p=0.029) values of pregnant women with HG were higher than controls. In the HG group, the placental thickness was positively and weakly correlated with gestational week (p<0.001) and CRL (p<0.001). We also found that higher CRL values and the presence of HG were related to increased placental thickness (R2=0.159, p<0.001) by performing linear regression analysis.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Being diagnosed with HG and having increased CRL is related to increased placental thickness. In relation to this result, increased placental thickness and free beta-HCG also seem to cause a higher risk for HG.