Monosemptomatik Enürezis ve Sünnet Arasındaki İlişki: Yararlı mı yoksa Travmatik mi? Randomize Bir Çalışma

GİRİŞ ve AMAÇ: Sünnetin monosemptomatik enürezis üzerindeki etkisini incelemek. Faydalı mı yoksa travmatik mi sorunsalını göz önünde bulundurarak değerlendirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kültürel ve dini nedenlerle sünnet için başvuran 5-9 yaş arası toplam 130 erkek çocuk prospektif olarak incelendi ve dışlama kriterlerinden sonra 107 erkek çocuk anestezi altında sünnet edildi. Olgular enürezis negatif ve enürezis pozitif olarak ikiye ayrıldı. Enürezis varlığı ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası 3., 6. ve 9. aylarda değerlendirildi.
BULGULAR: Tüm olguların ortalama yaşı 6.7 idi ve gruplar arasında anlamlı bir yaş farkı yoktu. Enürezisi pozitif grubun sünnet sonrası enürezis durumu arasında anlamlı istatistiksel fark saptandı (p=0.001). Sünnetten öncesi haftalık yatak ıslatma sayısı ortalama 2.89 ve sünnet sonrası 9. ayda 1.93 idi. Enürezisi negatif grupta sünnet sonrası dönemde enürezis sıklığını artırdığına dair istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç bulunmadı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sünnet, enürezis için predispozan bir faktör değildir. Ayrıca, bu ameliyatın monosemptomatik enürezis üzerinde olumlu etkisi ve yatak ıslatma sıklığında azalma olması muhtemeldir.

The Relationship Between Monosymptomatic Enuresis and Circumcision: Is it Beneficial or Traumatic? A Randomized Study

INTRODUCTION: This study aims to examine the effect of circumcision on monosymptomatic enuresis and to evaluate by considering whether it is beneficial or traumatic.
METHODS: A total of 130 boys aged 5–9 years who applied for circumcision for cultural and religious reasons were prospectively analyzed and after exclusion criteria, 107 boys were circumcised under anesthesia. The cases were divided into enuresis negative and enuresis positive. The presence of enuresis was evaluated preoperatively and at the 3rd, 6th, and 9th months postoperatively.
RESULTS: The mean age of all cases was 6.7 years and there was no significant age difference between the groups. A statistically significant difference was found between the enuresis statuses of the enuresis-positive group after circumcision (p=0.001). The mean number of bedwetting before circumcision was 2.89 per week and 1.93 at the 9th month after circumcision. There was no statistically significant result that increased the frequency of enuresis in the enuresis-negative group in the post-circumcision period.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Circumcision is not a predisposing factor for enuresis. Furthermore, this surgery is likely to positively affect monosymptomatic enuresis and a reduction in bedwetting frequency.