Yaygın Hiperpigmentasyonla Başvuran Hastaların Klinik ve Demografik Özellikleri

GİRİŞ ve AMAÇ: Hiperpigmentasyon epidermis ve dermiste pigment birikmesiyle karakterize bir durumdur. Primer kutanöz amiloidoz (PKA), postinflamatuvar hiperpigmentasyon (PİH), eritema diskromikum perstans (EDP), notaljia parestetika (NP), ilaç reaksiyonu (İR) gibi bir çok dermatolojik hastalık vücutta kazanılmış hiperpigmentasyona neden olabilmektedir. Bu çalışmada; yaygın hiperpigmentasyonla başvuran hastalarda etyolojik nedenler, hastaların demografik özellikleri, klinik ve laboratuvar bulguları, tedavi seçeneklerinin literatür bilgileri ile karşılaştırarak sunulması amaçlandı.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Polikliniğimize yaygın hiperpigmentasyon şikayeti ile başvuran 44 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar; yaş, lezyon süresi, lokalizasyonu, eşlik eden semptom ya da hastalıklar, laboratuvar bulguları ve tedavi seçenekleri açısından gözden geçirildi.

BULGULAR: Pigmentasyona neden olan hastalıklar sıralandığında; olguların %50’ sinde PKA tespit edildi. Bunun %72.7’ si (n=16) maküler amiloidoz, %22.7’ si (n=5) liken amiloidoz, %4.6’ü (n=1) bifazik amiloidoz idi. Diğerleri %29.5 (n=13) PİH, %13.6 (n=6) EDP, %4.6 (n=2) NP, %2.3 (n=1) İR olarak saptandı. Hastaların yaşları genel olarak 20-69 yaş (ortalama 47.8) arasında ve kadınlarda 48.8, erkeklerde 45.0 olarak bulundu. Hastaların %75’ i kadındı. Pigmentasyon süresi 3ay ile 20 yıl (ort 6.8 yıl) arasında değişiyordu. Hastaların %75 (n=33)’ inde kaşıntı yakınması mevcuttu. Lezyonların yaklaşık yarısı sırtta yerleşmişti. Hastaların yarısında eşlik eden bir hastalık vardı. Tedavi seçenekleri olarak hastaların 9’ una fototerapi, 9’ una isotretinoin, 12’ sine depigmentasyon tedavisi, birer olguya pregabalin ve topikal steroid verilmişti.

TARTIŞMA ve SONUÇ: Hiperpigmentasyona neden olan durumların iyi bilinmesi hastalığın tanısını kolaylaştırır. Bu çalışmada klinik olarak hiperpigmentasyon düşünülen hastaların yarısında PKA tespit edilmiştir. Bu nedenle kaşıntılı ve yaygın pigmentasyonla gelen hastalarda PKA tanısı öncelikle düşünülmelidir. PİH olguları da azımsanmayacak kadar fazladır. Bu konuda ayrıntılı prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.

Clinical and Demographic Characteristics of the Patients with Diffuse Hyperpigmentation

INTRODUCTION: Hyperpigmentation is a condition characterized by the accumulation of pigment in the epidermis and dermis. Many dermatological diseases, such as primary cutaneous amyloidosis (PCA), postinflammatory hyperpigmentation (PIH), erythema discromicum perstans (EDP), notalgia paresthetica (NP), drug reaction (DR), may lead to acquired hyperpigmentation on the skin. The aim of this study is to investigate etiologic factors, clinical and demographic features, laboratory findings and treatment options in patients with generalized hyperpigmentation.
METHODS: Forty four patients who presented to our outpatient clinic with complaints of hyperpigmentation were evaluated retrospectively. Patients were examined in terms of age, duration and localization of lesions, accompanying symptoms or diseases, laboratory findings and treatment options.

RESULTS: When pigmentation-causing diseases are listed; PCA was detected in 50% of the cases. Of these, 72.7% (n=16) were macular amyloidosis, 22.7% (n=5) were lichen amyloidosis, and 4.6% (n=1) were biphasic amyloidosis. Others were 29.5% (n=13) PIH, 13.6% (n=6) EDP, 4.6% (n=2) NP, 2.3% (n=1) DR. The ages of the patients were generally between 20-69 years. The average age was mean 47.8 years (48.8 for females and 45.0 for males). The duration of pigmentation ranged from 3 months to 20 years (mean 6.8 years). 75% (n=33) of the patients had itching. About half of the lesions were located on the back. Half of the patients had a concomitant disease. As treatment options, 9 patients were treated with phototherapy, 9 with isotretinoin, 12 with depigmentation, and one with pregabalin and topical steroids.

DISCUSSION AND CONCLUSION: Knowing the conditions that cause hyperpigmentation facilitates the diagnosis of the disease. In this study, PCA was detected in half of the patients with clinically considered hyperpigmentation. Therefore, the diagnosis of PCA should be considered first in patients with pruritic and diffuse pigmentation.