Right and Wrong Approaches To Colorectal Anastomotic Strictures: When? Which Technique?

INTRODUCTION: The aim of this study was to examine and describe the efficiency of endoscopic balloon and bougie dilatation techniques applied to anastomotic strictures developed in patients who underwent a low anterior resection (LAR) and ileostomy.
METHODS: A total of 167 patients underwent an LAR with an ileostomy due to rectal cancer between July 2014 and December 2017. Nineteen (%11.4) cases with anastomosis stricture were retrospectively evaluated and included in the study. Patients were classified according to the dilation time. Group 1 patients received dilatation within the first 3 months postoperatively, and Group 2 patients received dilatation after 3 months. Demographic data, the dilatation technique, the number of dilatation applications, the level of the stricture, the success rate, and the stoma closure time were evaluated.
RESULTS: In Group 1, the mean number of dilatation procedures was 1.8 (range: 1–3), whereas in Group 2, the mean was 3.8 (range: 2–5). The success rate was 100% in Group 1 and 66.6% in Group 2. There was a statistically significant difference between the groups in the requirement for dilatation and the success rate (p=0.022, p=0.028, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was concluded that dilatation techniques are most successful when applied within 3 months after surgery in cases with stenotic anastomoses. The risk of strictures and the number of repeated dilatations was lower and the success rate was significantly higher in these cases.

Kolorektal Anastomoz Darlıklarına Yaklaşımda Doğrular ve Yanlışlar: Ne Zaman? Hangi Teknik?

GİRİŞ ve AMAÇ: Low anterior rezeksiyon (LAR) ve saptırıcı ileostomi yaptığımız hastalarda gelişen anastomoz darlıklarına uyguladığımız erken ve geç dönem endoskopik balon ve buji dilatasyon tekniklerinin başarısını irdelemek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Temmuz 2014–Aralık 2017 tarihleri arasında kliniğimizde rektum tümörü nedeniyle 167 hastaya LAR ve saptırıcı ileostomi yapıldı. Anastomoz darlığı gelişen 19 (%11.4) hastanın kayıtları geriye dönük olarak irdelendi. Ameliyat sonrası üçüncü aya kadar ilk dilatasyon uygulanan hastalar (Grup 1) ve üçüncü aydan daha geç dilatasyon uygulananlar (Grup 2) şeklinde iki gruba ayrılarak, hastaların demografik bulguları, dilatasyon teknikleri, dilatasyon uygulama sayıları, darlık seviyeleri, başarı oranları ve stoma kapatılma süreleri değerlendirildi.
BULGULAR: Grup 1’de ortalama 1.8 (1–3) kez dilatasyon gereksinimi olurken, Grup 2’de 3.8 (2–5) kez dilatasyon gereksinimi oldu. Grup 1’de dilatasyon uygulananlarda başarı oranı %100 iken, Grup 2’de %66.6 idi. Her iki grup arasında sırasıyla dilatasyon gereksinimi ve başarısı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi (p=0.022, 0.028).


TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda anastomoz darlıklarında ameliyat sonrası ilk üç ay içinde yapılan dilatasyon işlemlerinin striktür riskini düşüreceği buna bağlı olarak da dilatasyon tekrar sayısını azaltacağı ve dilatasyon başarı oranlarını artıracağı kanaatindeyiz.