Ankle and Subtalar Joint Arthrodesis with Retrograde Intramedullary Nail

OBJECTIVE: Ankle arthrodesis is an option in the treatment of certain pathological conditions of the ankle. Even indications expanded over the years basic principles have remained the same; correction of the deformity, pain relief and providing stability.In this study we evaluated the results of our patients that we made tibiotalokalkaneal arthrodesis with retrograde intramedullary nail.
METHODS: Between January 2007 and January 2012 all patients undergoing tibiotalocalcaneal arthrodesis with retrograde intramedullary nail were included in the study and were evaluated retrospectively.Etiology of the 5 patients were; diabetic neurarthropathy,foot drop,arthrosis after pylon fracture,arthrosis after bimalleolar fracture in the basis of poliomyelitis, charcot joint secondary to calcaneal apophysis avulsion in the basis of congenital insensitivity syndrome.There were 1 male and 4 female patients. Mean age was 45.8 (67-11) years.
RESULTS: Solid fusion was obtained average of 13.2 weeks (11-16) in all patients.Tibia fracture occurred from proximal end of the nail at postoperative 2. months in the patient with congenital insensitivity syndrome and intramedullary nail replaced with a longer one.Wound complications were not seen.Preoperatively AOFA score was 18(4-32) and increased to 58 (46-72).
CONCLUSION: Retrograde intramedullary nail has gained popularity in tibiotalocalcaneal arthrodesis as an load sharing implant and was applied with relatively small incisions.It exhibits superior biomechanical properties and when compared with other implants it provides dynamic compression capacity,high bending strength,increased rotational stability.In this study although a relatively small number of patients the technique we used is a reliable method with high rates of union and good functional results.

Retrograd İntramedüller Çiviyle Ayak Bileği ve Subtalar Eklem Artrodezi

AMAÇ: Ayak bileği artrodezi ayak bileğinin belirli patolojik koşullarının tedavisinde yerleşik bir tedavi seçeneğidir. Endikasyonlar yıllar içinde genişlese de temel prensipler aynı kalmıştır; deformitenin düzeltilmesi,ağrının hafifletilmesi ve stabilitenin sağlanmasıdır. Biz bu çalışmada retrograd intramedüller çivi ile tibiotalokalkaneal artrodez yaptığımız hastalardaki sonuçları değerlendirdik.
YÖNTEMLER: Ocak 2007- 2012 tarihleri arasında retrograd intramedüller çivi ile tibiotalokalkaneal artrodez uygulanan yedi hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların %28.5(n=2)‘i erkek %71.5 (n=5)'i kadındı. Ortalama yaş 56.5±07.7(dağılım; 13-67 ) idi. Hastaların tümünde sağ taraf etkilenmişti. Hastaların etyolojisine baktığımızda travma sonrası artroz % 42.8(n=3), diyabetik nöroartropati %14.2(n=1), düşük ayak %14.2(n=1), poliomiyelit zemininde bimalleolar kırık sonrası artroz %14.2(n=1), konjenital duyarsızlık sendromu zemininde kalkaneus apofiz avülsiyonuna sekonder charcot eklemi %14.2(n=1), pes ekino varus sekeli %14.2(n=1) hastada mevcuttu. Bütün hastalarda titanium retrograd intramedüller çivi kullanıldı.
BULGULAR: Bütün hastalarda ortalama 13±4.24 (dağılım;10-16) haftada kaynama elde edildi. Yara komplikasyonu, enfeksiyon, implant yetmezliği görülmedi. Ameliyat öncesi 18±2.1 (dağılım;4-32) olan AOFAS skoru ameliyat sonrası 58± 1.8 (dağılım; 46-72) olarak belirlendi.
SONUÇ: İntramedüller çivi diğer implantlarla karşılaştırıldığında yüksek eğilme direnci, artmış rotasyonel stabilite, dinamik kompresyon kapasitesi sağlar. Bu çalışmada nispeten hasta sayısı az olmasına rağmen retrograd intramedüller çiviyle ayak bileği artrodezi, yüksek kaynama oranlarıyla, iyi fonksiyonel sonuç elde etmek için güvenilir bir yöntemdir.