Pregnancy with Atonic Bleeding Due to Eclampsia

A 33-year-old primiparous, eclamptic patient who had been diagnosed with epilepsy 10 years prior, but who discontinued medical treatment 7 years ago and who used levothyroxine (levotiron 100 mg/day) regularly for hypothyroidism, was found comatose at her home and admitted to the hospital after a 3-hour delay. Required examinations and emergency caesarean section were performed due to prediagnosis of eclampsia (proteinuria: +++; hematuria: +++). An emergency hysterectomy was performed because of continued bleeding. Due to worsening clinical picture and development of disseminated intravascular coagulation, fibrinogen (haemocomplettan 4x1/day) was replaced. Exploratory laparotomy was performed for hemorrhage control. In spite of high-level supportive therapy, the patient died from multiple organ failure in the 48th hour of admission. It was concluded that presently high rates of mortality and morbidity can be reduced through collaboration of obstetricians, anesthetists, and intensive care specialists in the treatment of postpartum bleeding, particularly in high-risk pregnancies. As all required treatments recommended in recent literature were performed in the present case utilizing the available facilities, it was also concluded that new treatment strategies and methods should be developed in order to reduce rates of morbidity and mortality.

Uterin Atoni Gelişen Eklamptik Gebe

On yıl önce epilepsi tanısı konularak ilaç alan ancak yedi yıldır kullanmayan, üç yıl önce de hipotiroidi nedeniyle düzenli levotiroksin (levotiron100 mg/gün) kullanmakta olan 33 yaşında primipar preeklamptik hasta evinde baygın bulunmuş ve üç saat gecikme ile acile getirilerek gerekli incelemelerinin ardından eklampsi ön tanısıyla (proteinüri +++, hematüri +++) acil sezeryan operasyonuna alındı. Kanamanın devam etmesi üzerine acil operasyon planlandı ve histerektomi uygulandı. Klinik tablo kötüleşerek dissemine intravasküler koagülasyon (DİK) tablosu gelişmesi üzerine fibrinojen (hemokomplettan 4x1g/gün) replase edildi. Kanama kontrolü amacıyla eksploratris laparatomi uygulandı. Kanama durdurulamadı. Yüksek düzeyde destek tedavisine rağmen hasta gelişinin 48. saatinde çoklu organ yetersizliğinden kaybedildi. Sonuç olarak postpartum kanamalarda özellikle riskli gebelik durumlarında obstetrisyen anestezist ve yoğun bakım uzmanlarının işbirliği sayesinde yüksek mortalite ve morbiditenin azaltılabileceği kanısındayız. Hastaya mevcut literatür bilgileri ve mevcut olanaklarımızla yapılması gerekenler yapılmış olduğundan mortalite ve morbiditenin azaltılması için yeni stratejiler ve tedavi yöntemleri geliştirilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.