Evaluation of the Efficacy of Chemical Method to Determine Urinary Tract Stone Composition

INTRODUCTION: The present study evaluated use of chemical method to determine components and category of urinary stones described in current stone disease guidelines.
METHODS: Chemical analysis of total of 198 urinary stones was performed between March 2014 and September 2015. Calcium, oxalate, uric acid, magnesium, phosphate, cysteine, ammonium, and carbonate were among components detected in stone composition. Stones were divided into groups based on presence of 1, 2, or 3 or more components. Composition results were compared with stone composition data provided in global guidelines.
RESULTS: Sixty-five (32.9%) samples consisted of 1 mineral and 133 (67.1%) contained more than 1. Of the total, 107 (54%) compositions were included in European Association of Urology (EAU) guidelines. The 107 samples included 45 (22.7%) with components of calcium oxalate, 22 (11.6%) of calcium phosphate, 11 (6.1%) of calcium and uric acid, 10 (5%) of uric acid, 7 (3.5%) of cysteine, 7 (3.5%) of carbonate apatite, 4 (2%) of ammonium urate, and 1 (0.5%) of magnesium, ammonium, and phosphate. However, 91 (46%) stones consisted of components that are not in current EAU guidelines.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Chemical analysis was found insufficient to categorize stone types and components seen in EAU guidelines. There is also a lack of information on the process in the literature. It was concluded that chemical analysis is not the best method to evaluate urinary stones.

Kimyasal Yöntemle Yapılan Üriner Sistem Taş Analizinin Taşı Tanımlamadaki Etkinliğinın Araştırılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, üriner sistem taşlarının analizinde kullanılan kimyasal yöntemin güncel taş hastalığı kılavuzlarında yer alan taş tip ve bileşenlerini kategorize etmedeki etkinliği araştırıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Mart 2014 ile Eylül 2015 tarihleri arasında toplam 198 üriner sistem taşının kimyasal incelemesi yapıldı. Kimyasal yöntemde taş içeriğinde bulunan kalsiyum, oksalat, ürik asit, magnezyum, fosfat, sistin, amonyum ve karbonat tespit edilebilmektedir. Bu yöntemle tespit edilen taş mineral içerikleri tek, iki, üç ve daha fazla komponent olarak gruplandırıldı. Elde edilen taş bileşenleri kılavuzlarda evrensel olarak sınıflandırılmış taş çeşitleri ile uygunluğu açısından kıyaslandı.
BULGULAR: İnceleme sonunda 65 (%32.9) örnekte tek mineral, 133 (%67.1) örnekte ise birden fazla mineral içeriği saptandı. 45 (%22.7) kalsiyum oksalat, 22 (%11.6) kalsiyum fosfat, 11 (%6.1) kalsiyum + ürik asit, 10 (%5) ürik asit, 7 (%3.5) sistin, 7 (%3.5) karbonat apatit, 4 (%2) amonyum ürat, 1 (%0.5) magnezyum amonyum fosfat olmak üzere 107 (%54) örnek EAU (European Association of Urology) kılavuzundaki taş çeşitlerinde adı geçen örneklerle uyum gösteriyordu. Ancak 91 (%46) örnekteki taş analizleri bu kılavuzda yer almayan kombinasyonlardan oluşuyordu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kimyasal taş analizi literatürde belirtilen eksikliklerinin yanında taş kılavuzlarında yer alan taş tip ve bileşenlerini kategorize etmede yetersiz olarak değerlendirildi. Kimyasal yöntem özellikle ilk tanı esnasında taşın değerlendirilmesi amacıyla tercih edilecek bir yöntem gibi görünmemektedir.