Hepatit A enfeksiyonu, viral hepatit olgularının büyük bir kısmından sorumludur. Bu prospektif çalışmada, hastanemize başvuran çocuklarda hepatit A seropozitivite oranı araştırılmış, hastalığa zemin hazırlayan faktörler onaya konmaya çalışılmıştır. Bu amaçla. 2-14 yaş grubundaki toplam 388 çocukta anti HAV IgG titresi bakılmış ve 159 olguda (% 40) titre (+) bulunmuştur. Bu pozitivite 2-6 yaş grubunda % l6, 7-14 yaş grubunda ise % 54 olarak saptanmış, yüksek eğitim alan anne çocuklarında %11, İlkokul ve hiç eğitim almamış anne çocuklarında % 67 olarak bulunurken ekonomik durumu iyi aile çocuklarında %6, kötü ailelerin çocuklarında ise %64 oranında olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, 7-14 yaş grubunda, eğitim görmemiş annelerin ve sosyoekonomik seviyesi düşük ailelerin çocuklarında şehir şebeke suyu kullananlarda anti-HAV Ig G pozitifliği istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek oranda bulunmuştur.

Hepatitis A infection is responsible for many of the viral hepatitis cases. In this prospective study, the rate of hepatitis A seropositivity among children applied to the hospital has been researched and it's been tried to put out the factors leading to the disease. For this reason, anti HAV-IgG was searched in a total of 388 children between 2-14 years old and it's found positive in 159 cases (40 %). This positivity was determined 16 % in the 2-6 years group, 54 % in the 7-14 years group; 11 % in the children of well educated mothers, 67 % in the children of low and non-educated mothers; 6 % in the healthy families and 64 % in economically poor families. As a result, antiHAV-IgG positivity rates have been determined significantly high among the 7-14 years old children of non educated mothers and in the families who have a lower socio economical state and using the city waternet for drink.

Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Doğum Kliniğinde 0l/Ocak/1997 - 01/Ocak/1998 tarihleri arasında ablasyo plasenta tanısıyla sezeryan operasyonuna alınan hastalar (n=120) çalışma grubunu oluşturdu. Olgular hipertansif ve normotensif olarak iki gruba ayrıldı. Hastanemizin bir yıllık doğum sayısı 20341, sezeryan operasyonu sayısı 3558 (%17.49) dir. Preeklampsi tanısı ile hastanemize yatırılan hasta sayısı 821{%4.9)dir. Ablasyo plasenta tanısı almış olguların (n=120) %25'ini (n=30) hipertansif hastalar oluşturmaktaydı.Ablasyo plasenta Grade-III olgular (fetal ölümün olduğu olgular) hipertansif grupta %40.1 (n=12), normotensif grupta %19 (n=17) olarak saptandı. Fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Hipertansif olgulardan doğan yeni doğanların % 15'i, hipertansiflerin %16.6' sı (n=3) erken neonatal dönemde ex oldu. Perinatal mortalite hipertansif grupla % 50 (n=15), normotensif grupta %31,1 (n=28) olarak bulundu. Fark istatistiksel olarak anlamlı idi. Hipertansif grupta term yeni doğan oranı düşük %3.33 (n=1), SGA oranı %36.66 (n=11) belirgin olarak yüksek bulundu. Yeni doğanların 1, ve 5. dakika apgar skorları arasında istatistiksel olarak fark bulunmadı. 120 olgumuzun % 15 inde (n= 18) ilk trimestrede vaginal kanama öyküsü vardı. Ablasyo plasenta perinatal mortalitenin önemli sebeplerinden biridir. Uteroplasenter perfüzyonun bozulduğu hipertansif olgularda bu oran daha da artmaktadır. Hipertansiyon ablasyo plasentada hem predispozan hem de nedensel bir faktör olabilir.

120 patients who were operated with the diagnosis of plasental abruption between January/I/1997 and January/1/1998 at Zeynep Kamil Women and Children's Hospital Obstetric Clinic consisted the study group. Cases were sub grouped as hypertensive or normotensive. In our hospital the number of deliveries was 20341 and the number of ceaserian sections was 3558 (%77.49). 821 patients were hospitalized for preeclampsia. %25 of the patients (n=30) with plasental abruption were hypertensive. % 40 of the cases (n=12) with hypertention has grade-III plasental abruption, ie plasental abruption resulting in fetal death, this rate was % 19 (n=17) in the normotensive group. The difference was found to be statically significant. % 15 of the neonates born to hypertensive mothers died in the early neonatal period. Perinatal mortality was % 50 (n=15) in the hypertensive group and %31.1 (n=28) in the normotensive group. The difference between the two groups was statically significant. In the hypertensive group, the rate of term neonates was low % 3.33 (n=l) whereas the rate of small for gestational age neonates was significantly high compared to those of the normotensive group. The 1st and 5th minute Apgar scores were not significantly different. In %15 (n=18) of 120 cases there was a history of vaginal bleeding in the first trimestr. Placental abruption is an important cause of perinatal mortality. In hypertensive cases in whom the uteroplacental perfusion is affected the mortality increases. Hypertension may be both a predisposing factor and the cause of placental abruption.

İnsulinoma; aşırı insulin salını ve buna bağlı hipoglisemi ile karakterli, pankreasın beta hücrelerinden köken alan, endokrin bir pankreas tümörüdür. Hastaların çoğunda klasik Whipple inadı (kan şekerinin 40 mg/dl'nin altında olması, hipoglisemi bulgu ve belirtileri, verilen glikozla bunların düzelmesi) bulunur. Burada Whipple triadı ile başvuran hastada, yapılan laboratuvar tetkikleri ve biyopsi sonrası insulinoma saptanmıştır. Nadir rastlanan bir olgu olması nedeniyle literatür gözden geçirilmiştir.

Insulinoma, is a neuroendocrine tumor of pancreas, characterized by hypoglycemia related with excessive insulin secretion and its origin is the beta cells of pancreas. Classical Whipple triad (blood glucose level below 40 mg/dl, symptoms and signs of hypoglisemia which were lost after glucose infusion) can be detected in most of the patients. In this case, the patient who admitted our clinic with Whipple triad symptoms was examined, after clinical and laboratory examinations, determined as insulinoma. intraoperative biopsy was taken during the operation and the result was insulinoma. Because of it is a rare syndrome, we checked scientific literature and confirmed our decision.