The Effect of Radiological and Laboratory Parameters on Prognosis in COVID-19 Disease

INTRODUCTION: A previously unknown contagious disease, which later turned out to be a worldwide pandemic originated from Wuhan, capital of Hubei province in China by the end of 2019. While this upheaval affected numerous countries tragically, mortality rate and necessity for ICU were relatively low in Turkey.

METHODS: A total of 166 patients (65 at ICU, 101 at pandemic service) were analyzed to uncover effect of radiological and laboratory parameters on prognosis in COVID-19. One hundred and one patients (60.8%) were treated in pandemic service and 65 (39.15%) were treated in ICU.

RESULTS: Mean age of the patients in pandemic service was 61.1±16.2 (23−93) and of patients in ICU was 64.6±15.7 (15−90) (p>0.05). Initial mean CRP value for pandemic service group was 68.14±6.5 mg/dL (3.11−271), whereas it was 117.07±11.5 mg/dL (0−360) for ICU (p<0.05). Mean D-dimer value for the patients in ICU was 5572.2±1075.6 ng/mL and for the patients in pandemic service it was 1904.9±290.7 ng/mL (p<0.05). There was a correlation between CRP and D-dimer values (p<0.05). Of 66 patients in ICU group, 30(49.2%) had early stage CT findings, 22 (36.1%) had progressing stage CT findings and 9 (14.8%) had severe stage CT findings. However, of 101 patients in pandemic service group, 67 (66.9%) had early stage CT findings, 32 (31.7%) had progressing stage CT findings and 2 (2%) had severe stage CT findings.

DISCUSSION AND CONCLUSION: CT staging is a substantial prognostic factor and may help clinicians decide treatment modality. Furthermore, CRP and D-dimer values are also prognostic during follow–up. Thus, the necessity of taking these parameters into consideration while implementing treatment algorithms has emerged. As a conclusion, CT stage, CRP and D-Dimer values should be adopted as crucial prognostic factors in order to provide efficient healthcare.

COVID-19 Hastalığında Radyolojik ve Laboratuvar Parametrelerinin Prognoza Etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: 2019 yılı sonlarına doğru daha önceden bilinmeyen bir hastalık Çin’in Hubei bölgesinin Wuhan kentinde ortaya çıktı ve sonrasında dünya çapına yayılarak bir pandemiye dönüştü. Bu salgın birçok ülkeyi etkiledi fakat Türkiye’de diğer ülkelere göre mortalite oranlarının ve yoğun bakım ihtiyacının nispeten daha düşük olduğu gözlemlendi. Bu çalışmamızda servis ve yoğun bakım hastalarını karşılaştırarak serviste takip edilen hastaların, yoğun bakım ihtiyacını azaltan faktörleri değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplam 166 hasta COVID-19’un radyolojik ve laboratuvar bulgularını ortaya çıkarmak için araştırıldı. Yüz bir (%60.8) hasta pandemi servisinde, 65 hasta da (%39.15) yoğun bakım ünitesinde tedavi edildi.

BULGULAR: Hastaların ortalama yaşları değerlendirildiğinde pandemi servisinde ortalama 61.1±16.2 (23−93), yoğun bakım ünitesinde ise ortalama 64.6±15.7 (15−90) olarak saptandı (p>0.05). İlk bakılan ortalama CRP değerleri pandemi servisinde takip edilen hastalarda ortalama 68.14±6.5 mg/dl (3.11−271), yoğun bakım ünitesinde takip edilen hastalarda ise ortalama 117.07±11.5 mg/dl (0−360) olarak saptandı (p<0.05). Ortalama D Dimer değerleri ise yoğun bakımda takip edilen hastalarda ortalama 5572.2±1075.6 ng/ml iken pandemi servisinde takip edilen hastalarda ise ortalama 1904.9±290.7 ng/ml olarak belirlendi (p<0.05). D dimer ve CRP değerleri arasında korelasyon izlendi (p<0.05). Yoğun bakım ünitesinde takip edilen 66 hastadan 30’unda (%49.2) erken evre BT bulguları, 22’sinde (%36.1) progresif evre BT bulguları ve 9 (%14.8) hastada ise ciddi evre BT bulguları izlendi. Fakat pandemi servisinde tedavi edilen 101 hastanın 67’sinde (%66.9) erken evre, 32’sinde (%31.7) progresif evre ve 2 (%2) hastada ise ciddi evre BT bulguları izlendi.

TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma sonucunda, COVID-19 hastalığında tomografik evrelemenin ciddi prognostik faktör olduğu ve tedavi protokollerinin buna göre değiştirilebileceği saptanmıştır. Ayrıca laboratuvar testlerinden CRP ve D-dimer’in, hastaların takibi esnasında prognozun belirlenmesinde önemli bir yer tuttuğu gösterilmiştir. Böylelikle tedavi algoritmaları oluştururken bu parametrelerin göz önünde bulundurulması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, COVID-19 tanılı hastalarda tedavinin başarısı için tomografik evreleme ve CRP ile D-dimer gibi laboratuvar parametrelerinin önemli prognostik faktörler olarak değerlendirilmesi gerekmektedir.