Etiology Of Traumatic Peripheral Nerve Lesions

OBJECTIVE: After the acute injuries of peripheral nerves, mechanism of the injury can give important knowledge about the degree of the nerve lesions. In this study, etiology and localizations of traumatic peripheral nerve injuries was investigated. 105 patients detected in ENMG laboratory between January 1997-July 1999 were evaluated retrospectively. All the patients were invited again, checked neurologically and clinical outcome was observed. 77 (73%) of the patients were males and 28 (27%) were females. The mean age was 33 (1-90). 118 nerve lesions were seen at 105 patients. There were single nerve or plexus lesions at 96 (91.4%) patients while multiple lesions at 9 (8.6%). There were 27 (23%) sciatic, 21 (17.8%) radial, 17 (14.4%) median, 16 (13.5%) ulnar, 10 (8.5%) peroneal, 10 (8.5%) fasiyal, 4 (3.4%) tibial, 2 (1.7%) abduscens, 1 (0.8%) femoral, 1 (0.8%) sural nerve, 8 (6.8%) brachial and 1 (0.8%) lumbosacral plexus lesions. Peripheral nerve lesions due to traffic accidents (24.8%) were the most common injuries and followed by iatrogenic lesions (21.9%). In 26 (24.8%) patients traffic accidents, in 23 (21.9%) iatrogenic causes, in 16 (15.3%) penetrating traumas, in 16 (15.3%) fractures and open wounds, in 10 (9.5%) gunshot injuries, in 7 (6.6%) closed blunt traumas, in 3 (2.9%) occupational accidents, in 2 (1.9%) idiopathic pressure, in 1 (0.9%) electricity accident and in 1 (0.9%) pressure with crutches were the cause of nerve lesion. Only 5 (4.8%) patients were treated surgically. Sequels were seen in all the 100 (95%) patients who had not surgical procedures. It was pointed out that the patients were not been directed to nerve surgery.
METHODS:
RESULTS:
CONCLUSION:

Travmatik Periferik Sinir Lezyonlarında Etyoloji

AMAÇ: Periferik sinirlerin akut yaralanmalarında, periferdeki lezyonun derecesi hakkında yaralanmaların oluş şekli çok faydalı bilgiler verebilir. Bu çalışmada, travmatik periferik sinir lezyonlarının lokalizasyonları ve etyolojileri araştırılmıştır. Ocak 1997-Temmuz 1999 tarihleri arasında ENMG tetkiki yapılan 105 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hastalar tekrar çağırılıp nörolojik muayeneleri yapılarak, klinik düzelmeleri gözlenmiştir. Hastaların 77’si (%73) erkek, 28’i (%27) kadın olup, ortalama yaşı 33'tür (1-90). 105 hastada 118 sinir lezyonu saptanmıştır. 96 (%91.4) hastada tek sinir veya pleksus lezyonu, 9 (%8.6) hastada birden fazla sinir lezyonu görülmüştür. Hastalarda 27 (%23) siyatik, 21 (%17.8) radial, 17 (%14.4) median, 16 (%13.5) ulnar, 10 (%8.5) peroneal, 10 (%8.5) fasiyal, 4 (%3.4) tibial, 2 (%1.7) abduscens, 1 (%0.8) femoral, 1 (%0.8) sural sinir, 8 (%6.8) brakial ve 1 (%0.8) lumbosakral pleksus lezyonu tespit edilmiştir. En sık (%24.8) trafik kazalarına bağlı periferik sinir yaralanmaları dikkat çekmekte, bunu %21.9 ile iyatrojenik lezyonlar takip etmektedir. Hastaların 26’sında (%24.8) trafik kazaları, 23’ünde (%21.9) iyatrojenik nedenler, 16’sında (%15.3) kesici alet ve cisim yaralanmaları, 16’sında (%15.3) kırıklar ve açık yaralar, 10’unda (%9.5) ateşli silah yaralanmaları, 7’sinde (%6.6) künt kapalı travmalar, 3’ünde (%2.9) iş kazaları, 2’sinde (%1.9) idyopatik bası, 1’inde (%0.9) elektrik çarpması ve 1’inde (%0.9) koltuk değneği basısı saptanmıştır. Sadece 5 (%4.8) olguya cerrahi girişim yapılmıştır. Cerrahi girişim uygulanmayan 100 (%95) olgunun tümünde sekel kaldığı gözlenmiştir. Hastaların sinir cerrahisine yönlendirilmediği dikkat çekmiştir.
YÖNTEMLER:
BULGULAR:
SONUÇ: