Ck-Mb Isoenzyme Determinaton With Immunoinhibition-Activity And Mass Assays In Healthy Controls And Patients With Acute Myocardial Infarction

In quantification of CK-MB isoenzyme, activity measurements by means of immunoinhibition technique have been widely used in routine laboratories. The most common problem met by this technique is lack of specificity; that is results above reference ranges are not seldom seen in the absence of myocardial necrosis. In this study we compared this traditional technique with a recently introduced CK-MB mass assay with chemiluminometric immunoassay technique with higher specificity. Sixty five subjects with no signs and symptoms of coronary artery disease, whose total CK activities are within; but CK-MB immunoinhibition results are above the reference ranges of manufacturer’s, are taken into study (healthy controls). Another 34 subjects diagnosed as acute myocardial infarction (AMI) also are evaluated by the both methods. Results of healthy controls by two methods showed a weak correlation (r=0.076); whilst in AMI group a high correlation was observed (r=0.977). According to these data, immunoinhibition assay seems to be positively interfered and this interference is obvious in the results of healthy controls, but this positive interference is proportionally very small and so of little importance in AMI patients’ sera whose cardiac MB’s are quite high.

Akut Miyokard Enfarktüslü Ve Sağlıklı Olgularda Ck-Mb Aktivite Ve Kütle Ölçümü Yöntemlerinin Karşılaştırılması

CK-MB izoenziminin ölçümünde, rutin laboratuarlarda günümüzde en yaygın kullanılan yöntem immunoinhibisyon ile CK-MB aktivite ölçümüdür. Bu teknik ile ilgili en sık karşılaşılan sorun, miyokardial nekrozun söz konusu olmadığı durumlarda da sonuçların referans aralığının üzerinde çıkmasıdır. Biz çalışmamızda, immunoinhibisyon ile elde edilen sonuçları yeni bir yöntem olarak kabul gören, CK-MB kütle konsantrasyonunun elektrokemiluminometrik immunoassay yöntemi ile karşılaştırdık. Bu amaçla ilk olarak, total CK değeri normal olup CK-MB aktivite değeri firmanın verdiği kit referans aralığının üzerinde olan ve kardiak şikayet ve öyküsü olmayan 65 olgu çalışmaya alındı. Bu 65 olgu sağlıklı grup olarak kabul edildi. Çalışmanın ikinci bölümünde klinik olarak akut miyokard enfarktüsü (AMI) tanısı almış 34 hasta serumu her iki yöntemle çalışıldı. Sağlıklı grupta her iki yöntemle elde edilen CK-MB sonuçları arasında kötü bir korelasyon bulunurken (r=0.076), AMI’lü grubun değerleri oldukça yüksek bir korelasyon gösterdi (r=0.977). Sonuç olarak, sağlıklı olgularda immunoinhibisyon tekniği ile CK-MB değerlerinin pozitif interfere olduğunu, gerçek yüksek kardiak CK-MB değerlerinde bu interferansın oranla azaldığını düşünmekteyiz.